Джон Роберт Вейн

Джон Роберт Вейн
англ.: John Robert Vane
Дата нараджэння	29 сакавіка 1927(1927-03-29)[…]
Месца нараджэння	Wythall[d], Bromsgrove[d], графства Вустэршыр, Англія, Вялікабрытанія або Тардэбіг[d], Tutnall and Cobley[d], Bromsgrove[d], графства Вустэршыр, Англія, Вялікабрытанія
Дата смерці	19 лістапада 2004(2004-11-19)[…] (77 гадоў)
Месца смерці	Princess Royal University Hospital[d], Locksbottom[d], Бромлі[d], графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан, Англія, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Род дзейнасці	біяхімік, фармаколаг, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фармакалогія
Месца працы	Лонданскі ўніверсітэт каралевы Марыі Лонданскі ўніверсітэт Barts and The London School of Medicine and Dentistry[d]
Альма-матар	Бірмінгемскі ўніверсітэт (1946) Каледж Святой Кацярыны[d] школа Караля Эдварда[d]
Навуковы кіраўнік	Geoffrey S. Dawes[d]
Вядомы як	аспірын, простагландзіны
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Польская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША Нідэрландская каралеўская акадэмія навук Каралеўская акадэмія медыцыны Бельгіі[d]
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства (1974) прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1977) Каралеўскі медаль[d] (1989) Feldberg Foundation[d] (1980) ганаровы доктар Венскага ўніверсітэта[d] honorary doctor of the University of Aberdeen[d] Крунаўская лекцыя[d] (1993) Baly Medal[d] (1977) ганаровы член Каралеўскай калегіі хірургаў Англіі[d] (1995)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джон Роберт Вейн (англ.: John Robert Vane, 29 сакавіка 1927, Тардэбіг, графства Вустэршыр, Вялікабрытанія — 19 лістапада 2004, Кент) — брытанскі фармаколаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1982 годзе разам з С.Бергстрэмам і Б.Самуэльсанам «за адкрыцці, якія датычацца простагландзінаў і блізкіх да іх біялагічна актыўных рэчываў».

Біяграфія

Джон Вейн быў адным з трох дзяцей і вырас у прыгарадзе Бірмінгема. Яго бацька, Морыс Вейн, быў сынам рускіх эмігрантаў, а яго маці, Фрэнсіс Вейн, паходзіла з фермерскай сям'і з Вустэршыра. Ён наведваў мясцовую дзяржаўную школу з 5 гадоў, перш чым перайсці ў школу караля Эдуарда ў Эджбастане, Бірмінгем . Ранняя цікавасць да хіміі стала падставай для вывучэння гэтага прадмета ва ўніверсітэце Бірмінгема ў 1944 годзе.

Джон Вейн скончыў універсітэт у Бірмінгеме ў 1946 годзе. З 1946 года ў Оксфардзе, з 1953 года ў Ельскім універсітэце, з 1955 года ў Інстытуце фундаментальных медыцынскіх даследаванняў пры Каралеўскім каледжы хірургаў, з 1973 года дырэктар аддзела даследаванняў і развіцця Фонду Уілкама ў Лондане.

Вейн займаўся вывучэннем фармакалагічных уласцівасцяў аспірыну і паказаў, што яго лячэбнае дзеянне абумоўлена інгібіраваннем актыўнасці ферменту цыклааксігеназы і біясінтэзу простагландзінаў.

Аўтар навуковых прац па вылучэнні простагландзінаў і вывучэнні іх хіміі і біяхіміі.

Доктар філасофіі (1953).

Член Амерыканскай акадэміі навук і мастацтваў.

Джон Вейн ажаніўся ў 1948 годзе з Элізабэт Дафна Пэйдж, і ў іх нарадзілася 2 дачкі.

Памёр 19 лістапада 2004 года ў Princess Royal University Hospital, што ў Кенце, ад доўгатэрміновых ускладненняў, звязаных з пераломамі нагі і сцягна, якія ён атрымаў у маі таго ж года.

Узнагароды

• Прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1977)
• Нобелеўская прэмія па медыцыне (1982)

Публікацыі

• John Robert Vane (1971). «Inhibition of prostaglandin synthesis as a mechanism of action for aspirin-like drugs.». Nature - New Biology 231 (25): 232-5. PMID 5284360

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).

Спасылкі

• Аўтабіяграфія на Нобелеўскім сайце