Эдуард Фрэдэрык Ліндлі Вуд Галіфакс

Эдуард Фрэдэрык Ліндлі Вуд Галіфакс
англ.: E. F. L. Wood, 1st Earl of Halifax
20-ы генерал-губернатар Індыі 3 красавіка 1926 — 18 красавіка 1931
Папярэднік	Rufus Isaacs, 1st Marquess of Reading[d]
Пераемнік	Freeman Freeman-Thomas, 1st Marquess of Willingdon[d]
ваенны міністр Вялікабрытаніі[d] 7 чэрвеня 1935 — 22 лістапада 1935
Папярэднік	Douglas Hogg, 1st Viscount Hailsham[d]
Пераемнік	Duff Cooper[d]
Міністр замежных спраў Вялікабрытаніі 21 лютага 1938 — 22 снежня 1940
Папярэднік	Энтані Ідэн
лідар Палаты лордаў[d] 22 лістапада 1935 — 21 лютага 1938
Папярэднік	Charles Vane-Tempest-Stewart, 7th Marquess of Londonderry[d]
Пераемнік	James Stanhope, 7th Earl Stanhope[d]
член Тайнага савета Вялікабрытаніі[d] з 1922
пасол Вялікабрытаніі ў ЗША[d] 1940 — 1946
Папярэднік	Philip Kerr, 11th Marquess of Lothian[d]
Пераемнік	Archibald Clark Kerr, 1st Baron Inverchapel[d]
лорд-старшыня Савета[d] 28 мая 1937 — 9 сакавіка 1938
лорд-захавальнік Малой пячаткі 1935 — 1937
Папярэднік	Charles Vane-Tempest-Stewart, 7th Marquess of Londonderry[d]
Пераемнік	Herbrand Sackville, 9th Earl De La Warr[d]
дэпутат 34-га парламента Вялікабрытаніі[d] 29 кастрычніка 1924 — 11 лістапада 1925
member of the 33rd Parliament of the United Kingdom[d] 6 снежня 1923 — 9 кастрычніка 1924
member of the 32nd Parliament of the United Kingdom[d] 15 лістапада 1922 — 16 лістапада 1923
дэпутат 31-га парламента Вялікабрытаніі[d] 14 снежня 1918 — 26 кастрычніка 1922
дэпутат 30-га парламента Вялікабрытаніі[d] 3 снежня 1910 — 25 лістапада 1918
дэпутат 29-га парламента Вялікабрытаніі[d] 15 студзеня 1910 — 28 лістапада 1910
лідар Палаты лордаў[d] 3 кастрычніка 1940 — 22 снежня 1940
Папярэднік	Thomas Inskip, 1st Viscount Caldecote[d]
Пераемнік	George Lloyd, 1st Baron Lloyd[d]
Secretary of State for Education[d] 24 кастрычніка 1922 — 22 студзеня 1924
Папярэднік	Herbert Fisher[d]
Пераемнік	Sir Charles Trevelyan, 3rd Baronet[d]
Secretary of State for Education[d] 15 чэрвеня 1932 — 7 чэрвеня 1935
Папярэднік	Donald Maclean[d]
Пераемнік	Oliver Stanley[d]
канцлер Оксфардскага ўніверсітэта[d] 1933 — 1960
Нараджэнне	16 красавіка 1881(1881-04-16)[…] замак Поўдэрэм[d], Powderham[d], Тынбрыдж[d], графства Дэван, графства Дэван, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Смерць	23 снежня 1959(1959-12-23)[…] (78 гадоў) Garrowby[d], Kirby Underdale[d], Усходні райдынг Ёркшыра[d], Усходні райдынг Ёркшыра[d], Ёркшыр і Хамбер, Англія, Вялікабрытанія
Бацька	Charles Wood, 2nd Viscount Halifax[d]
Маці	Agnes Courtenay[d]
Жонка	Lady Dorothy Onslow[d]
Дзеці	Charles Wood, 2nd Earl of Halifax[d], Richard Wood, Baron Holderness[d], Lady Anne Wood[d], Mary Wood[d] і Francis Wood[d]
Веравызнанне	англіканства
Партыя	Кансерватыўная партыя
Член у	Булінгдонскі клуб[d]
Адукацыя	Крайст-Чорч[d] Ітанскі каледж
Месца працы	Шэфілдскі ўніверсітэт Форын-офіс[d]
Род войскаў	Брытанская армія[d]
Бітвы	Першая сусветная вайна
Узнагароды	ганаровы доктар Універсітэта Лаваля[d] doctor honoris causa from the University of Grenoble[d] (1939)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдуард Вуд, з 1944 1-й граф Галіфакс (англ.: Edward Frederick Lindley Wood, 1st Earl of Halifax; 16 красавіка 1881- 23 снежня 1959) — англійскі палітык, адзін з лідараў кансерватараў. У 1925 яму быў прысвоены тытул барон Ірвін, у 1934 — віконт Галіфакс, у 1944 — граф Галіфакс.

Біяграфія

Эдуард Вуд быў унукам дзяржсакратара па справах Індыі Чарлза Вуда. У 1925—1930 лорд Ірвін быў генерал-губернатарам і віцэ-каралём Індыі. Імкнуўся замацаваць за ёй статус дамініёна, процідзейнічаў руху за незалежнасць. У 1930 г. пасадзіў у турму Махатму Гандзі, калі той правёў 200-мільны (321,8 км) «саляны паход» у знак пратэсту супраць брытанскай манаполіі на продаж солі. Затым быў прыхільнікам прымірэння — спробаў Невіла Чэмберлена задаволіць патрабаванні дзяржаў восі. Лорд Галіфакс быў міністрам замежных спраў у яго кансерватыўным кабінеце ў 1938—1940 гг., пасля таго як Энтані Ідэн падаў у адстаўку з-за нежадання ісці на перамовы з еўрапейскімі дыктатарамі. Пагадзіўся на далучэнне да нацысцкай Германіі Аўстрыі ў 1938 г. (аншлюс) і на акупацыю Гітлерам часткі Чэхаславакіі паводле Мюнхенскага пагаднення.

Адмовіўся ад запрашэння прыехаць на перамовы ў Маскву, перададзенага савецкім кіраўніцтвам праз пасла І. М. Майскага 12 чэрвеня 1939 г. Падчас Другой сусветнай вайны быў паслом у ЗША.