Stratigrafija
Stratigrafija je grana geologije koja proučava slojeve i stvaranje slojeva. Koristi se uglavnom za proučavanje sedimentnih i uslojenih magmatskih stijena. Dijeli se na dva polja: litostratigrafiju i biostratigrafiju.
Historijski razvoj
[uredi | uredi izvor]
Nicholas Steno ustanovio je teoretsku osnovu za proučavanje stratigrafije kad je postavio zakon superpozicije u svom radu iz 1669.
Stratigrafiju je prvi praktično primijenio William Smith,[1] koji je izradio prvu geološku kartu Engleske i prvi prepoznao značaj slojeva. Sljedeća značajna primjena stratigrafije bila je studija Georgesa Cuviera i Alexandrea Brongniarta o geologiji regije oko Pariza.
Litostratigrafija
[uredi | uredi izvor]
Litostratigrafija ili litološka stratigrafija pruža najočitije vidljive slojeve. Bazira se na poređenju fizičkih razlika u slojevima. Slojevi se mogu pojaviti i vertikalno i bočno. Ključna stvar u stratigrafiji jest razumjeti kako nastaju geometrijski odnosi između slojeva stijena i šta te geometrije znače u pogledu sedimentarne sredine.
Hemostratigrafija proučava odnose elemenata u tragovima i izotopa u litološkim jedinicama.
Biostratigrafija
[uredi | uredi izvor]Biostratigrafija ili paleontološka stratigrafija bazira se na fosilnim ostacima u stijenama. Slojevi s raštrkanih lokacija koji sadrže istovjetne fosile mogu se međusobno povezati u vremenu.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Davies G. L. H. (2007). Whatever is Under the Earth the Geological Society of London 1807-2007. London: Geological Society. str. 78. ISBN 9781862392144.
| Pregled | |
|---|---|
| Geofizika | |
| Historija geologije | |
| Historijska geologija | |
| Kretanje | |
| Primjene | |
| Sastav i struktura | |
| Voda | |
| Zanimanja | |
