H

Hh

H, h – ósmô lëtra pòdstawòwégò łacyńsczégò alfabétu, brëkòwónô prakticzno w kòżdim alfabéce na łacyńsczim spòdlim. Lëtra ta pòchòdzy òd grecczi lëtrë Eta (Η, η) i fenicczi het.

Nôczãscy òznôczô spółzwãk [h]. We wespółczasnëch jãzëkach mòże oznôczac równak téż regã jinëch zwãków, na przëmiôr [x], [ħ], [0̸], [ɦ], [ɥ], [ʜ].

W kaszëbsczim alfabéce je dwanôstą lëtrą.