cancelar

Galego

• Etimoloxía: do latín cancellāre.

• Pronuncia: /kanθɛˈlaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

cancelar

1. Desfacer unha orde ou compromiso, tornándose sen efecto ou validez.
   • Sinónimos: anular.
2. Rematar de pagar un préstamo ou débeda.
   • Sinónimos: liquidar.

Termos relacionados

• cancelación

Traducións

• Castelán: cancelar ^(es)
• Francés: annuler ^(fr)
• Inglés: cancel ^(en)
• Portugués: cancelar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	cancelar
Xerundio	cancelando
Participio	cancelado, cancelada, cancelados, canceladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	cancelo	cancelas	cancela	cancelamos	cancelades	cancelan
	Copretérito	cancelaba	cancelabas	cancelaba	cancelabamos	cancelabades	cancelaban
	Pretérito	cancelei	cancelaches	cancelou	cancelamos	cancelastes	cancelaron
	Antepretérito	cancelara	cancelaras	cancelara	cancelaramos	cancelarades	cancelaran
	Futuro	cancelarei	cancelarás	cancelará	cancelaremos	cancelaredes	cancelarán
	Pospretérito	cancelaría	cancelarías	cancelaría	cancelariamos	cancelariades	cancelarían
Modo Subxuntivo	Presente	cancele	canceles	cancele	cancelemos	canceledes	cancelen
	Pretérito	cancelase	cancelases	cancelase	cancelásemos	cancelásedes	cancelasen
	Futuro	cancelar	cancelares	cancelar	cancelarmos	cancelardes	cancelaren
Modo Imperativo	Afirmativo		cancela	cancele1	cancelemos	cancelade	cancelen1
	Negativo		canceles	cancele1	cancelemos	canceledes	cancelen1
Infinitivo conxugado		cancelar	cancelares	cancelar	cancelarmos	cancelardes	cancelaren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín cancellāre.

Verbo

cancelar

1. Cancelar.

Portugués

• Etimoloxía: do latín cancellāre.

Verbo

cancelar

1. Cancelar.