Aërodynamica
Aërodynamica (a Graeco ἀήρ 'aër' + δύναμις 'vis') est pars dynamicae fluentorum, quae motum aëris praesertim in rem solidam, ut alam aëroplani, agentis pertractat. Anno 1726 Isaacus Newtonus primus theoriam resistentiae aëris excogitavit.[1] Etiam aërodynamica origo aëronauticae facta est.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Newton, I. (1726). Philosophiae Naturalis Principia Mathematica, Book II.
Nexus interni
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- De aerodynamica. Encyclopaedia Britannica.