Flamboyant

Kościół w Saint Maclou

Kościół Świętej Trójcy, Vendôme

Przykład stylu Flamboyant z kaplicy Sainte-Chapelle w Paryżu

Flamboyant – kierunek w schyłkowym okresie architektury późnego gotyku, nazywany płomienistym.

Występował przede wszystkim na terenie Francji w XV i XVI wieku. Cechowała go drobiazgowość i nadmiar detali, rzeźby. Łuki stały się ostrzejsze, przegięte w formie "oślego grzbietu", w detalach wykorzystywano kształt płomienia lub rybiego pęcherza. Jednocześnie dążono do uproszczenia konstrukcji.

Przykłady stylu flamboyant

• Kościół Saint-Maclou w Rouen
• Palais De Justice w Rouen
• Katedra w Mediolanie
• Transept katedry w Senlis
• Katedra w Moulins
• Kościół Świętej Trójcy w Vendôme
• Nawa kościoła St. Ouen w Rouen

Zobacz też

• gotyk międzynarodowy

Bibliografia

• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 48. ISBN 83-85001-89-1.