Język nama
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 250 tys. | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Namibia | ||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | naq | ||
| IETF | naq | ||
| Glottolog | nort3245, nama1264, nama1265 | ||
| Ethnologue | naq | ||
| WALS | kho | ||
| Występowanie | |||
 Zasięg geograficzny języka nama w Namibii | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język nama, język hotentocki (Khoekhoegowab) – najważniejszy język khoisański, używany przez około 250 tys. Hotentotów, głównie w Namibii (gdzie jest jednym z języków urzędowych i uznawany jest za wspólny język narodowy) i Republice Południowej Afryki.
Język ten jest typowym przedstawicielem rodziny khoisan z charakterystycznymi głoskami mlaszczącymi, tworzącymi samodzielne fonemy.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).