Ruch własny
Ruch własny – miara szybkości zmiany pozycji gwiazdy na niebie z biegiem czasu, liczonej w jednostkach prędkości kątowej; podawany jest zwykle w sekundach kątowych na rok.
Fakt, że gwiazdy zmieniają pozycję na niebie został odkryty przez Edmunda Halleya w 1718, przez porównanie pozycji kilku z najjaśniejszych gwiazd w swoich czasach z pozycjami tych gwiazd opisanymi przez greckiego astronoma Hipparchosa 1850 lat wcześniej[1].
Wraz z zastosowaniem fotografii w astronomii, począwszy od XIX wieku, znalezienie praktycznie wszystkich gwiazd z dużym ruchem własnym stało się niezwykle proste - wystarczy tylko porównać dwa zdjęcia nieba wykonane z odstępem kilkudziesięciu lat. Ponieważ takie gwiazdy z reguły leżą blisko naszego Układu Słonecznego, metoda ta pozwoliła zidentyfikować wiele najbliżej położonych gwiazd, wliczając w to bardzo słabo świecące czerwone karły.
Gwiazdy o największym ruchu własnym
[edytuj | edytuj kod]Gwiazdy o największym ruchu własnym według Katalogu Hipparcosa[2]:
- Gwiazda Barnarda
- Gwiazda Kapteyna
- Groombridge 1830
- Lacaille 9352
- Gliese 1
- HIP 67593
- 61 Cygni A
- 61 Cygni B
- Lalande 21185
- Epsilon Indi
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Urania 1922 nr 1 s. 8.
- ↑ The stars with largest proper motion. [w:] The Hipparcos Space Astrometry Mission [on-line]. (ang.).