Równina Gorzowska
| |
| |
| Prowincja | |
|---|---|
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Równina Gorzowska |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Równina Gorzowska (314.61) – mezoregion fizycznogeograficzny w zachodnio-północnej Polsce, zaliczany ze względu na typ mezoregionów do sandrów w granicach ostatniego zlodowacenia z jeziorami w regionie nizin i obniżeń, przechodzący od północy w Pojezierze Myśliborskie, od wschodu w Pojezierze Dobiegniewskie, od południa w Kotlinę Gorzowską i od zachodu w Kotlinę Freienwaldzką[1].
Obejmuje obszar około 1640 km², w większości równiny sandrowej fazy pomorskiej zlodowacenia północnopolskiego o wysokościach bezwzględnych do 60 m, gdzieniegdzie poprzerywanej morenami czołowymi, wznoszącymi się na wysokość do około 100 m[2].
Piaszczyste obszary sandrowe porastają lasy, w tym Lasy Mieszkowickie i Puszcza Gorzowska, w granicach której utworzono Barlinecko-Gorzowski Park Krajobrazowy. Równina poprzerywana jest dolinami dopływów Odry, z których do najważniejszych należą Myśla i Kurzyca[2].
W granicach mezoregionu utworzono rezerwaty przyrody, m.in.: „Buki Zdroiskie”, „Morenowy Las”, „Bogdanieckie Grądy”, „Bagno Chłopiny”[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Kondracki, Andrzej Richling. Regiony fizycznogeograficzne, skala 1:1 500 000. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 1994.
- ↑ a b c Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 79. ISBN 978-83-01-16022-7.