حماد جمالی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شیخ حماد بن جمالی بن رشیدالدین[۱] شاعر، عارف و فاضل معروف عهد سمه‌ها در سند بود.[۲]
زندگی
[ویرایش]شیخ حماد «جمالی» بیشتر اوقات خود را در انزوا و انجام طاعات و عبادات می‌گذرانید. وی به آن‌چه در دو بیت زیر گفته عمل می‌کرد:[۳]
| در گزک بوریا و پوستکی | دلکی پر ز درد دوستکی | |
| این‌قدر بس بود «جمالی» را | عاشق رند و لاابالی را |
جستارهای وابسته
[ویرایش]پی‌نوشت
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- سدارنگانی، هرومل (۱۳۴۵). پارسی‌گویان هند و سند. تهران: بنیاد فرهنگ ایران. پیوند خارجی در
|title=وجود دارد (کمک) - جهان، شفقت (۱۳۸۵). «تأثیرات زبان فارسی در تمدن و فرهنگ سند». مجموعه مقالات شمینار زبان و ادبیات فارسی در سند ۱۱ اکتبر ۲۰۰۶. مهدی ربـانی. کراچی: خانهٔ فرهنگ جمهوری اسلامی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ تیر ۱۳۹۱. از پارامتر ناشناخته
|ماه=صرف‌نظر شد (کمک)