abella

Grafías semellantes:     Abellá

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués abella, do latín apicŭla, diminutivo de apis (abella).

• Pronuncia: [aˈβe.ʎɐ] (AFI)

Substantivo feminino

abella (sg: abella; pl: abellas)

1. (Zooloxía) Insecto himenóptero da familia dos ápidos, Apis mellifica, duns quince milímetros de lonxitude, que vive en enxames e produce mel e cera. Existen tres tipos diferentes anatómica e funcionalmente: a abella mestra, a abella obreira e o abáboro.

Abella obreira (Apis mellifica)

Abella mestra (a mancha amarela ponse para axudar ao apicultor á identificación da mestra ou raíña)

Expresións

• abella brava: abella macho, abáboro, abellón, abázcaro.
• abella carpinteira: abella que vive nos troncos secos ou podres.
• abella mestra: a raíña ou abella raíña, e que é a única abella femia fértil da colmea. Sinónimos: abella nai, abella raíña, raíña.
• abella nai: abella mestra.
• abella obreira: abella femia estéril, encargada da produción do mel e da cera.
• abella raíña: abella mestra.
• raíña: abella mestra.
• espazo abella

Termos relacionados

• abellar
• abellariza
• abelleira
• abelleiro
• alvariza
• apicultor
• apicultura
• colmea
• enxame
• mel
• trobo

Traducións

Traducións

Africáner: by (af). Alemán: Biene (de). Alto sorabo: pčoła (hsb). Aragonés: abella (an). Armenio: մեղու (hy) (mełu). Asturiano: abeya (ast). Azarí: arı (az). Baixo sorabo: pcołka (dsb). Bunun: vanu (bnn). Castelán: abeja (es). Catalán: abella (ca). Checo: včela (cs). Chinés: 蜜蜂 (zh) (mìfēng). Coreano: 벌 (ko) (beol). Danés: bi (da). Eslovaco: včela (sk). Esloveno: čebela (sl). Estoniano: mesilane (et).

Finés: mehiläinen (fi). Francés: abeille (fr). Grego: μέλισσα (el) (mélissa). Hakka: 糖蜂仔 (hak) (tongˇ pungˊ eˋ). Húngaro: méh (hu). Indonesio: lebah (id). Inglés: bee (en). Islandés: býfluga (is), bý (is). Italiano: ape (it). Khmer: មុំ (km) (khmum). Latín: apis (la). Letón: bite (lv). Lituano: bitė (lt). Luxemburgués: Bei (lb). Manés: shellan (gv). Minnan: 蜂 (nan) (phang (nan)). Náhuatl clásico: pipiolin (nci), pipiyolin (nci), neuczayolin (nci)

Neerlandés: bij (nl). Noruegués: bie (no). Polaco: pszczoła (pl). Portugués: abelha (pt). Romanés: albină (ro). Ruso: пчела (ru) (pčelá). Sakizaya: wadu (szy). Seediq: walu (trv). Sueco: bi (sv). Tagalo: bubuyog (tl). Tailandés: ผึ้ง (th) (pʉ̂ng). Turco: arı (tr). Ucraíno: бджола (uk) (bdžolá). Vasco: erle (eu). Vietnamita: ong (vi). Xaponés: 蜜蜂 (ja). (みつばち, mitsubachi). Xeorxiano: ფუტკარი (ka) (puṭḳari). Xetá: êi (xet).

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da apicultura

Aragonés

• Etimoloxía: do latín apicŭla, diminutivo de apis (abella).

Substantivo feminino

abella

1. (Zooloxía) Abella.

Catalán

• Etimoloxía: do latín apicŭla, diminutivo de apis (abella).

• Pronuncia: centr. /əˈβɛ.ʎə/, bal. /əˈβə.jə/, occ. /aˈβe.ʎa/ (AFI)

Substantivo feminino

abella (sg: abella; pl: abelles)

1. (Zooloxía) Abella.

Galego-portugués

• Etimoloxía: do latín apicŭla, diminutivo de apis (abella).

• Pronuncia: /a.ˈbe.ʎa/ (AFI)

Substantivo feminino

abella (sg: abella; pl: abellas)

1. (Zooloxía) Abella.

Termos relacionados

• colmẽa

Descendentes

• Galego: abella
• Portugués: abelha