Łuk Triumfalny w Paryżu

monumentalny pomnik w Paryżu

Łuk Triumfalny (fr. Arc de triomphe, Arc de triomphe de l’Étoile) – monumentalny pomnik w formie łuku triumfalnego stojący na placu Charles-de-Gaulle w Paryżu (dawniej plac Gwiazdy, fr. Place de l’Étoile). Znajduje się w 8. dzielnicy, na zachodnim skraju alei Pól Elizejskich (fr. Avenue des Champs-Élysées). Jest to ważny element architektury Paryża, stanowiący zakończenie perspektywy Pól Elizejskich. Łuk został zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku dla uczczenia walczących i poległych za Francję w czasie rewolucji francuskiej i wojen napoleońskich[2].

Łuk Triumfalny
Zabytek: nr rej. PA00088804
Ilustracja
Państwo

 Francja

Region

 Île-de-France

Miejscowość

Paryż

Miejsce

Place Charles-de-Gaulle

Typ obiektu

łuk triumfalny

Styl architektoniczny

klasycyzm

Projektant

Jean Chalgrin[1]

Całkowita wysokość

51 m

Data budowy

1806–1836

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Łuk Triumfalny”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Łuk Triumfalny”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Łuk Triumfalny”
Ziemia48°52′25″N 2°17′42″E/48,873611 2,295000

Historia

edytuj
 
Projekt Łuku Triumfalnego. Jean François Chalgrin, ok. 1806

Budowę łuku z białego wapienia rozpoczęto w 1806, na zlecenie cesarza Napoleona I i z przerwami prowadzono do ukończenia w 1836, za panowania króla Ludwika Filipa I. Projektantem architektury był Jean François Chalgrin, dekorację rzeźbiarską wykonał François Rude[2][3].

15 grudnia 1840 kondukt żałobny Napoleona przeszedł pod Łukiem Triumfalnym w drodze do miejsca spoczynku cesarza w Kościele Inwalidów. 22 maja 1885 pod pomnikiem wystawiona została trumna Victora Hugo przez kilkanaście dni przed pochówkiem w Panteonie[4]. 28 stycznia 1921 pod łukiem odsłonięto Grób Nieznanego Żołnierza, by upamiętnić bezimiennych żołnierzy poległych za Francję w czasie I wojny światowej[5].

Co roku 14 lipca podczas Święta Narodowego Francji, wzdłuż alei Pól Elizejskich odbywa się parada wojskowa z udziałem francuskich urzędników państwowych i zagranicznych gości. Defilada rozpoczyna się na placu Charles-de-Gaulle, skupionego wokół Łuku Triumfalnego, i kończy się na placu de la Concorde.

Z biegiem lat łuk uległ degradacji i został po raz pierwszy wyczyszczony w 1966.

Charakterystyka

edytuj

Pomnik jest budowlą empirową, w formie jednoarkadowego rzymskiego łuku triumfalnego[6][7].

  • Wysokość: 49,54 m
  • Szerokość: 44,82 m
  • Głębokość: 22,21 m
  • Liczba stopni prowadzących na platformę widokową: 284

Reliefy

edytuj

Na każdym z czterech filarów łuku znajduje się relief wypukły, umieszczony na cokole, przedstawiający scenę związaną z najważniejszymi wydarzeniami w okresie I Republiki francuskiej i I Cesarstwa francuskiego[2][3]:

  • Wymarsz ochotników z 1792 roku (fr. Le Départ des volontaires de 1792), albo Marsylianka (fr. La Marseillaise) – wykonał François Rude na południowej fasadzie łuku, z prawej strony. Relief upamiętnia utworzenie republiki podczas powstania 10 sierpnia, przedstawiając uskrzydloną personifikację wolności nad ochotnikami broniącymi granic Francji.
  • Triumf z 1810 roku (fr. Le Triomphe de 1810) – wykonał Jean-Pierre Cortot na południowej fasadzie łuku, z lewej strony. Relief upamiętnia traktat z Schönbrunnu przedstawiając Napoleona ukoronowanego przez boginię zwycięstwa.
  • Obrona z 1814 roku (fr. La Résistance de 1814) – wykonał Antoine Étex na północnej fasadzie łuku, z prawej strony. Relief upamiętnia obronę przed armiami wroga podczas wojny szóstej koalicji.
  • Pokój z 1815 roku (fr. La Paix de 1815) – wykonał Antoine Étex na północnej fasadzie łuku, z lewej strony. Relief upamiętnia traktat paryski po abdykacji Napoleona.

Na fasadach łuku znajduje się także sześć reliefów płaskich, przedstawiających sceny związane z ważnymi bitwami w okresie I Republiki i I Cesarstwa[2][3]:

Nazwiska i bitwy zapisane na łuku

edytuj

Na łuku wyryto nazwiska 660 osób, w większości generałów i marszałków, którzy służyli w okresie I Republiki francuskiej i I Cesarstwa francuskiego[8]. Znajdują się wśród nich nazwiska siedmiu Polaków:

Na łuku wyryto także nazwy 158 bitew stoczonych w okresie I Republiki i I Cesarstwa[9]. Są wśród nich nazwy pięciu miast, które obecnie znajdują się na terenie Polski:

L’Arc de Triomphe, Wrapped

edytuj

Od 18 września do 3 października 2021, w ramach tymczasowej instalacji artystycznej L’Arc de Triomphe, Wrapped autorstwa Christo i Jeanne-Claude, Łuk Triumfalny był całkowicie opakowany w srebrno-niebieski materiał[10]. Artyści pracowali nad projektem od 1961, nie dożyli jednak momentu jego realizacji[11].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. 1812 Wojna Światów Napoleon rusza na Moskwę. „Ale Historia Extra”. 1, s. 91, listopad 2012. Warszawa: AGORA SA. ISSN 2299-5064. 
  2. a b c d 24. W: Karl Baedeker: Paris, Guide pratique du voyageur: Arc de Triomphe de l’Étoile. Paryż: A. Bohné, 1860, s. 90.
  3. a b c History of the Arc de Triomphe de l’Étoile. [dostęp 2021-09-20]. (ang.).
  4. Annette Rosa: Victor Hugo, l’Éclat d’un siècle. groupugo.div.jussieu.fr. [dostęp 2014-02-04]. (fr.).
  5. Joanna Hübner-Wojciechowska: Grób Nieznanego Żołnierza. Warszawa: Państwowe Wydaw. Naukowe, 1991. ISBN 83-01-09613-6.
  6. Arc de Triomphe facts. [dostęp 2021-09-20]. (ang.).
  7. Centre des monuments nationaux. [dostęp 2021-09-20]. (fr.).
  8. Names on the Arc de Triomphe. [dostęp 2021-09-20]. (ang.).
  9. Battles on the Arc de Triomphe. [dostęp 2021-09-20]. (ang.).
  10. Łuk Triumfalny w Paryżu opakowany w hołdzie dla Christo [online], Rzeczpospolita, 18 września 2021 [dostęp 2022-06-26].
  11. L’Arc de Triomphe, Wrapped. [dostęp 2022-06-26]. (ang.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy