Harry Mulisch
Harry Kurt Victor Mulisch (ur. 29 lipca 1927 w Haarlemie, zm. 30 października 2010[1] w Amsterdamie) – holenderski pisarz. Wraz z W.F. Hermansem oraz G. Reve zaliczany do „wielkiej trójki” najważniejszych pisarzy współczesnej literatury niderlandzkiej. Jego książki były tłumaczone na 26 języków. Światową sławę przyniosły mu Zamach i Odkrycie nieba.
Życiorys
edytujMulisch był synem austriackiego oficera i wywodzącej się z frankfurckiej rodziny bankierskiej Żydówki. Jego ojciec, Karl Viktor Kurt Mulisch, był w okresie niemieckiej okupacji Holandii (1940–1945) dyrektorem ds. personalnych banku Lippmann, Rosenthal & Co, którego zadaniem była aryzacja holenderskich banków. Dzięki swojej pozycji uchronił on przed deportacją zarówno swoją byłą małżonkę, Alice Schwarz (z którą rozwiódł się w roku 1936), jak i syna Harry’ego. Babka i prababka ze strony matki Mulischa zostały zamordowane w obozie Sobibor. Po wojnie ojciec Mulischa był trzy lata internowany w obozie karnym dla kolaborantów. Matka wyemigrowała w 1951 roku do USA.
Przeżycia wojenne Mulischa naznaczone prześladowaniami za żydowskie pochodzenie z jednej strony oraz kolaboracją ojca z drugiej strony, odcisnęły wyraźne piętno na całej twórczości pisarza. Mulisch edukację zakończył na szkole średniej, chociaż rzucił szkołę przed maturą, gdyż jak mówił, chciał być wolny, a szkoła kojarzyła mu się z niemieckim przymusem w okupowanej Holandii. Nie podjął też studiów, bo uważał, że zabiłyby jego oryginalność. Do 30. roku życia nie zarobił prawie żadnych pieniędzy, spał do południa i utrzymywany był przez pracującą dziewczynę, która uważała go za „geniusza”. Był zamożnym człowiekiem, chociaż, jak twierdził, nie trwonił pieniędzy, ponieważ pamiętał, jak ciężko było mu w czasach, gdy był biedny.
Twórczość
edytujWpływ na jego twórczość wywarli przede wszystkim tacy pisarze, jak Edgar Allan Poe, Thomas Mann, Fiodor Dostojewski i Jorge Luis Borges. Był też miłośnikiem Goethego.
Podzielał poglądy lewicowe, był zwolennikiem marksizmu. Był entuzjastą rewolucji kubańskiej, pod koniec życia popierał zieloną Partię na rzecz Zwierząt[2]. Jego dzieła mają charakter filozoficznych powieści.
Powieść Odkrycie nieba została uznana w ogólnokrajowym czytelniczym plebiscycie za najlepszą powieść niderlandzką wszech czasów. Jest to erudycyjna powieść, w której można znaleźć odwołania do marksizmu, mistyki żydowskiej, chrześcijaństwa, astrologii, literatury niderlandzkiej i światowej, filozofii, ale także na przykład do filmu 2001: Odyseja kosmiczna. John Updike napisał, że twórczość Mulischa przekracza nasze czasy. Przez niektórych krytyków była porównywana do Czarodziejskiej Góry Manna z uwagi na bardzo szeroką tematykę i jakość literacką oraz do Boskiej Komedii Dantego jako współczesna próba podsumowania doświadczeń ludzkości i ludzkiej myśli. Z drugiej strony zarzuca się mu, że jego powieść jest za trudna dla przeciętnego czytelnika. Do 2007 roku sprzedało się w Holandii 620 tys. egzemplarzy tej książki.
Przekłady na język polski
edytujW przekładzie na język polski ukazało się kilka książek Mulischa:
- Czarne światło, przekł. E. Dijk-Borkowska, Warszawa 1976;
- Zamach, przekł. R. Pyciak, Warszawa 1988;
- Dwie kobiety. Stare powietrze, Warszawa 1990;
- Procedura, przekł. J. Koch, Warszawa 2001;
- Odkrycie nieba, przekł. R. Turczyn, Warszawa 2006, 2012.
Nagrody
edytujLaureat licznych nagród, w tym P.C. Hooft-prijs (1977), Constantijn Huygens-prijs (1977) czy Prijs der Nederlandse Letteren (1995)[3]. Został odznaczony m.in. Orderem Lwa Niderlandzkiego (1997) i Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Był też wymieniany jako kandydat do Nagrody Nobla. W 2006 roku jego imieniem została nazwana planetoida (10251) Mulisch. Film Zamach na podstawie powieści o tym samym tytule otrzymał w 1986 roku Złoty Glob za najlepszy film nieangielskojęzyczny i Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.
Publikacje
edytuj- 1947 Ik, Bubanik
- 1952 archibald strohalm
- 1952 Tussen hamer en aambeeld
- 1952 De diamant: een voorbeeldige geschiedenis
- 1953 Chantaje op het leven
- 1955 De sprong der paarden en de zoete zee
- 1955 Het mirakel: episodes van troost en liederlijkheid uit het leven van de heer Tiennoppen
- 1956 Het zwarte licht (Czarne światło)
- 1957 De versierde mens
- 1958 Manifesten
- 1959 Het stenen bruidsbed
- 1960 Tanchelijn
- 1961 Voer voor psychologen
- 1961 Wenken voor de Bescherming van Uw Gezin en Uzelf, Tijdens de Jongste Dag
- 1962 De zaak 40/61
- 1962 Quauhquauhtinchan in den vreemde: een sprookje
- 1966 Bericht aan de rattenkoning
- 1967 Wenken voor de Jongste Dag
- 1968 Het woord bij de daad: getuigenis van de revolutie op Cuba
- 1970 De verteller
- 1970 Paralipomena Orphica
- 1972 Oidipous Oidipous
- 1971 De verteller verteld
- 1972 Soep lepelen met een vork: tegen de spellinghervormers
- 1972 Wat gebeurde er met sergeant Massuro?
- 1972 De toekomst van gisteren: protocol van een schrijverij
- 1973 Woorden, woorden, woorden
- 1973 Het seksuele bolwerk
- 1974 De vogels: drie balladen
- 1974 Bezoekuur
- 1975 Mijn getijdenboek
- 1975 Volk en vaderliefde
- 1975 Tegenlicht
- 1975 Kind en kraai
- 1975 Twee vrouwen (Dwie kobiety)
- 1976 Het ironische van de ironie. Over het geval G.K. van het Reve
- 1976 De grens
- 1976 Vergrote raadsels: verklaringen, paradoxen en mulischesken
- 1976 De wijn is drinkbaar dankzij het glas
- 1977 Oude lucht (Stare powietrze)
- 1977 De taal is een ei
- 1977 Oude lucht: drie verhalen
- 1978 Wat poëzie is: een leerdicht
- 1979 Paniek der onschuld
- 1980 De compositie van de wereld
- 1982 Opus Gran
- 1982 De Aanslag (Zamach)
- 1983 Egyptisch
- 1984 Het Boek
- 1985 Hoogste tijd
- 1987 De pupil
- 1988 De elementen
- 1988 Het licht
- 1989 Voorval: variatie op een thema
- 1989 Het beeld en de klok
- 1990 De zuilen van Hercules
- 1992 De ontdekking van de hemel (Odkrycie nieba)
- 1995 Bij gelegenheid
- 1996 De Oer-Aanslag
- 1997 Zielespiegel: bij wijze van catalogus
- 1998 Het zevende land
- 1999 De procedure (Procedura)
- 2000 Het theater, de brief en de waarheid
- 2001 Siegfried: een zwarte idylle
Przypisy
edytuj- ↑ Zmarł pisarz Harry Mulisch. (pol.).
- ↑ Holandia: Zmarł Harry Mulisch lewica.pl.
- ↑ Author - Harry Mulisch [online], Letterenfonds [dostęp 2022-02-21] .
- ISNI: 0000000110202739
- VIAF: 4941285
- LCCN: n79109076
- GND: 118920766
- NDL: 01046412
- LIBRIS: 75kmpflr504b157
- BnF: 120131239
- SUDOC: 028258525
- SBN: CFIV009964
- NLA: 35686015
- NKC: xx0000372
- DBNL: muli002
- BNE: XX930752
- NTA: 06854796X
- BIBSYS: 90147435
- CiNii: DA0958424X
- Open Library: OL51237A
- PLWABN: 9810629618405606
- NUKAT: n97029492
- J9U: 987007265782205171
- PTBNP: 806742
- CANTIC: a11849538
- LNB: 000022870
- NSK: 000180398
- CONOR: 7442531
- ΕΒΕ: 76836
- BLBNB: 000290789
- KRNLK: KAC201922289
- LIH: LNB:0dG;=BB