Honorius I.
Dr Honorius I. († 638) isch vum 3. Novämber 625 bis zum 12. Oktober 638 Papscht gsii. Wel s wenig Quälle us dr Zyt noch em Dood vum Papscht Gregor het, waißt mer wenig iber s Lääbe vum Honorius.
Lääbe un Wiirke
Dr Honorius isch us ere firnäme reemische Familie chuu, sy Vater isch Konsul gsii. Noch em Johannes Haller isch er „ein Mann von Tatkraft und großen Gedanken“ gsii.[1] Ihm wird zuegschriibe, ass er s Fescht vu dr Lupfig vum Chryz yygfiert heeb. Är het d Missionierig vu dr Sachse wider ufgnuu, wu dr Papscht Gregor mit wenig Erfolg aagfange ghaa het.
As Autor het er Sändschrybe an dr Patriarch vu Konstantinopel Sergios gschickt, wu ihn im Monophysitestryt uf sy Syte het welle zie. Dodin het er si as Realbolitiker zaigt. Em Sergios het er zuegstimmt, ass in Chrischtus nume ai Willeschraft (θέλημα, ‚voluntas‘) gwiirkt heeb, aber d Froog, eb die si aa in zwoo Willesregige (ἐνέργειαι, ‚operationes‘) zaigt heeb, sei spitzfindig un derft nit zuen ere Glaubeslehr vu dr Chilche gmacht wäre. No sym Dood isch dr theologisch Stryt um dr Monotheletismus wider ufgflammt.
Postumi Verdammig
Anne 638 hän dr Patriarch vu Konstantinopel un dr Chaiser Herakleios e Synod yygruefe. Si hätt mit ere neie Uuslegig vum Bekänntniss, dr Ekthesis (ἔκθεσις), wu derno vum Chaiser as Rychsgsetz verchindet woren isch, d Ainhait vu dr Chilche in ere Kompromissformle sotte rette. D Ekthesis isch z spoot chuu: Im nämlige Johr sin d Exponänte vu dr verschiidene Riichtige scho gstoorbe gsii: dr Patriarch vu Jerusalem Sophronius im Friejohr, dr Honorius im Oktober, dr Sergios im Dezämber.
Dr Honorius het d Ekthesis nimi iberchuu. No sym Dood hän si syni Noofolger, vor allem dr Johannes IV., geg dr Monotheletismus griichtet. Dr Johannes IV. het no versuecht, dr Honorius z verdaidige, speeter hän aber d Geegner vum Monotheletismus d Oberhand gwunne. Uf dr Synod vu 649, no vum Papscht Theodor vorberaitet un vu sym Noofolger Martinus glaitet, isch dr Monotheletismus verurdailt wore. Uf dr Synod vu Konstantinopel 680/81 isch dr Monotheletismus nomol as Häresy verurdailt wore. In dr Sitzig vum 28. Merz 681 isch dää Bschluss gfasst un iber alli Aahänger vum Monotheletismus s Anathema, dr Chilchebaan, verhänkt wore. Au dr Honorius I. isch fyyrli verfluecht, sy Schrifte verbrännt wore.[2][3] E baar Päpscht, unter anderem dr Leo II., hän des Anathema speter bstetigt. S Anathema isch ai Hauptargument gege s Dogma vu dr Uufählbarkait vum Papscht in dr Diskussione rund um s Erscht Vatikanisch Konzil vu 1870 gsii. Kadolischi Quälle hän firighebt, ass dr Honorius I. persenli rächtglaibig dänkt un nit ex cathedra monotheletisch glehrt heeb, un ass dr Leo II. dr Häresyvorwurf uusdruckli vu syre Zuestimmig zum dritte Konzil vu Konstantinopel uusgnuu un dr Grund fir s Anathema dodruf gänderet heeb, ass dr Honorius gegeniber dr Häresy z arg noogee heeb.
Literatur
- Johannes Haller: Das Papsttum – Idee und Wirklichkeit. 1. Band: Die Grundlagen. rde-Taschenbuchausgabe, 1965.
- Georg Kreuzer: Die Honoriusfrage im Mittelalter und in der Neuzeit. Dissertation, Tübingen / Stuttgart 1975.
- Anton Thanner, Georg Schwaiger (Hrsg.): Papst Honorius I. (625–638). Studien zur Theologie und Geschichte, Bd. 4, 1989, ISBN 3-88096-904-3.
- Michael Tilly: Honorius I.. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 2, Hamm 1990, ISBN 3-88309-032-8, Sp. 1028–1030.
- John Chapman: Pope Honorius I. In: Catholic Encyclopedia, Band 7, Robert Appleton Company, New York 1910 (änglisch)
Weblink
Commons: Honorius I. – Sammlig vo Multimediadateie- Wärch vu un iber Honorius I. in dr Dytsche Digitale Bibliothek
Fueßnote
- ↑ Haller, 1965, S. 229ff.
- ↑ Haller, 1965, S. 245
- ↑ Karl Joseph von Hefele, Joseph Hergenröther: Conciliengeschichte, Dritte Band, S. 265. Freiburg im Breisgau 1858
| Vorgänger | Amt | Nachfolger |
|---|---|---|
| Bonifatius V. | Papscht 625–638 | Severinus |
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Honorius_I.“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |