سلطان یعقوب
سلطان یعقوب شاه، فرزند اوزون حسن پادشاه دودمان آققویونلو بود که پس از مرگ برادرش سلطان خلیل در ۸۸۳ ق / ۱۴۷۸ م به سلطنت رسید.
سلطان یعقوب | |||||
---|---|---|---|---|---|
پادشاه ایران | |||||
سلطنت | ۱۴۹۰–۱۴۷۸ | ||||
پیشین | سلطان خلیل | ||||
جانشین | سلطان بایسنقر | ||||
زاده | ۱۴۶۴ دیاربکر | ||||
درگذشته | قرهباغ | ||||
همسر(ان) | گوهر سلطان | ||||
فرزند(ان) | سلطان بایسنقر سلطان مراد | ||||
| |||||
دودمان | فرمانروای آققویونلو | ||||
پدر | اوزون حسن | ||||
مادر | سلجوقشاه بیگم |
کفایت سیاسی
ویرایشدر زمان او، مرزهای سرزمین آققویونلو همان مرزهای هنگام مرگ اوزون حسن بود.[۱] فضل بن روزبهان خنجی در عالمآرای امینی از او به عنوان جانشین شایستهٔ اوزون حسن یاد کردهاست.[۲] مورخان او را به دانشپروری و شاعرنوازی ستودهاند.[۳]
درگیریهای دورهٔ یعقوب بیگ
ویرایشدر زمان فرمانروایی او، الوند بیگ فرزند خلیل در شیراز و کوسه حاجی، از اعیان بایُندریه، در اصفهان شورش کردند که هر دو سرکوب شدند.[۴] در دورهٔ فرمانروایی یعقوب، آشوب شیخ حیدر فرزند شیخ جنید که به قتل او منتهی شد، از نظر سیاسی، بزرگترین تهدید محسوب میشد.
حمله مصر و شام به دیاربکر
ویرایشدر ۸۸۵ ق / ۱۴۸۰ م، پوشنگ دواتدارِ قایتبای، سلطان مصر، با لشکری به دیاربکر آمد که در پی آن یعقوب، بایندر بیگ، سلیمان بیژن و صوفی خلیل موصلو را به جنگ سلطان مصر روانه کرد. پوشنگ در این جنگ کشه شد و در همین سال، بالش بیگ، امیرالامرای شام که آهنگ تصرف دیاربکر را داشت، به دست لشکریان یعقوب به قتل رسید.[۴]
وفات
ویرایشسلطان یعقوب بر اثر بیماری در ۱۱ صفر ۸۹۶ ق / ۲۴ دسامبر ۱۴۹۰ م در قرهباغ درگذشت. هرچند برخی مورخان چنین حکایت میکنند که مرگ او ناشی از مسمومیتی است که توسط همسرش صورت گرفتهاست.[۵]
منابع
ویرایش- ↑ هینتس، تشکیل دولت ملی در ایران، ص 114
- ↑ تاریخ عالم آرای امینی، تألیف فضلالله بن روزبهان اصفهانی؛ تصحیح محمد اکبر عشیق، مرکز پژوهشی میراث مکتوب، چاپ اول، تهران، ۱۳۸۱ش.
- ↑ صحائف الاخبار، منجم باشی، ج 3، ص 166
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ لب التواریخ، قزوینی، ص 364
- ↑ سفرنامههای ونیزیان در ایران، انجمن هاکلیوت، صص 399 – 400