Monoceros

Monoceros
Nome latino	Monoceros
Abreviatura	Mon
Xenitivo	Monocerotis
Simboloxía	O Unicornio
Ascensión recta	7.15 h
Declinación	−5.74°
Área	482 graos cadrados Rango 35º
Número de estrelas (magnitude < 3)	0
Estrela máis brillante	α Monocerotis (magnitude ap. 3,93)
Choiva de meteoros	Monoceridas de Decembro; Alpha Monoceridas;
Constelacións lindeiras	Canis Major; Canis Minor; Xémini; Hydra; Lepus; Orion; Puppis;
	Visible en latitudes entre +75° e −85° Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de febreiro

Monoceros ou Unicornio^[1] é unha constelación difusa no ceo nocturno invernal, rodeada por Orión ó leste, Gemini ó norte, Canis Major ó sur e a constelación Hydra cara ó oeste. Outras constelacións limítrofes son Canis Minor, Lepus e Puppis.

Estrelas Principais

α Monocerotis (Lucida), de magnitude visual 3,93, unha estrela xigante amarelo-laranxa a 144 anos luz.
β Monocerotis, impresionante sistema estelar triplo formado por tres estrelas branco-azuladas de magnitudes 4,7, 5,2 e 6,1, visibles coa axuda dun pequeno telescopio. William Herschel descubriunas no 1781 e comentou que son "unha das máis fermosas visións no firmamento".^[2]
γ Monocerotis, de magnitude 3,98, tamén xigante laranxa, pero moito máis afastada que α Monocerotis.
R Monocerotis, estrela variable inmersa nunha nube de materia, situada no extremo sur da nebulosa NGC 2261.
S Monocerotis (15 Monocerotis), distante estrela azul que forma parte de NGC 2264.
T Monocerotis, variable cefeida cunha magnitude que varía entre 5,58 e 6,62 nun ciclo de 27 días.
V0645 Monocerotis (28 Monocerotis), variable do tipo FK Comae Berenices.
V700 Monocerotis (MWC 147), estrela Herbig Ae/Be de 500.000 anos de idade.
V838 Monocerotis, estrela que estourou no ano 2002, situada a uns 20.000 anos luz de distancia.
Estrela de Plaskett (HR 2422), un dos sistemas binarios máis masivos dos que se ten coñecemento.
HD 52265, anana amarela análoga ó Sol ó redor da que se descubriu un xigante gasoso.
HD 46735, estrela subxigante laranxa cun planeta extrasolar do tipo Xúpiter quente.
Estrela de Luyten, anana vermella a só 12,37 anos luz de distancia.
Ross 614 (V577 Monocerotis), anana vermella tamén nas proximidades do sistema solar.
Gliese 250, estrela binaria a 28,4 anos luz, composta por unha anana laranxa e unha anana vermella.

Obxectos Notables do espazo profundo

Cúmulo aberto M50, a uns 3000 anos luz.
Nebulosa Rosette (NGC 2237-9,46), unha nebulosa difusa, xunto ó cúmulo aberto NGC 2244, ás súas estrelas formáronse a partir do material da nebulosa.
Cúmulo Árbore de Nadal e Nebulosa Cono (NGC 2264), ambos obxectos están asociados e atópanse a uns 2600 anos luz.
NGC 2346, nebulosa planetaria en forma de bolboreta.

Historia

Monoceros é unha constelación moderna, o seu nome atribúeselle ó astrónomo e teólogo holandés Petrus Plancius no 1613 e foi rexistrada por Jakob Bartsch coma Unicornio na súa carta estelar de 1624. Porén, Heinrich Wilhelm Olbers e Ludwig Ideler indican que a constelación é moito máis antiga, figurando coma "o segundo cabalo ó sur dos Xemelgos e o Cangrexo" en escritos do 1564, e Joseph Scaliger subliña tela atopado nunha esfera da antiga Persia.

Notas

↑ Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016.
↑ Monoceros. The internet Encyclopedia of Science

Véxase tamén

Ligazóns externas

Información de Monoceros (en inglés)
The Deep Photographic Guide to the Constellations: Monoceros (en inglés)
Star Tales – Monoceros* The Deep Photographic Guide to the Constellations: Monoceros (en inglés)
Observación de la constelación^{[Ligazón morta]}. (en castelán)

[1] Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016.

[2] Monoceros. The internet Encyclopedia of Science

[1]

[2]