In de 18de eeuw ontwikkelde de literaire salon zich in Frankrijk tot een belangrijk medium om het literaire en politieke leven te beïnvloeden.<ref name="AvdV 1974">[[Adriaan van der Veen]]. "[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBNRC01:000031356:mpeg21:a0163 Avonden met Eddie Hoornik: DE LITERAIRE SALON AAN DE PRINSENGRACHT]." ''NRC Handelsblad''. Rotterdam, 04-10-1974. Geraadpleegd op Delpher op 13-06-2019.</ref> Bekende Franse salonnières uit deze tijd zijn onder andere [[Madeleine de Scudéry]], [[Julie de Lespinasse]], [[Madame de Staël]] en [[Virginie Ancelot]]. Maar ook daarna en in andere Europese landen als Duitsland, Italië en Engeland en ook buiten Europa vonden vergelijkbare bijeenkomsten plaats.{{feit}} In Nederland was de [[Muiderkring]] enigszins vergelijkbaar.<ref name="GJB"/> Het uitgangspunt was veelal om volgens [[Horatius]]' regels in ''[[Ars poetica (Horatius)|Ars Poetica]]'' "zowel plezier te geven als te onderwijzen" (''aut delectare aut prodesse'').{{feit}} In deze tijd van [[de Verlichting]] speelden salons ook een grote rol in het ontstaan van de verlichtingsfilosofieën.

Tijdens de [[Franse Revolutie]] waren de salons van [[Sophie de Condorcet]], [[Louise de Kéralio]] en [[Madame Roland]] belangrijke ontmoetingsplaatsen voor revolutionaire politici, journalisten en schrijvers.{{feit}}