Adam Sołtys

polski kompozytor, dyrygent, muzykolog

Adam Sołtys (ur. 4 lipca 1890 we Lwowie, zm. 6 lipca 1968 tamże) – polski kompozytor, dyrygent, muzykolog, krytyk muzyczny, profesor konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie.

Adam Sołtys
Ilustracja
Adam Sołtys (przed 1936)
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1890
Lwów

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

6 lipca 1968
Lwów

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, pedagog, muzykolog, krytyk muzyczny

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Dom Mieczysława i Adama Sołtysów przy ul. Samczuka 28 (dawna ul. Poniatowskiego) we Lwowie
Grób Mieczysława i Adama Sołtysów na Cmentarzu Łyczakowskim

Życiorys

edytuj

Był synem Mieczysława Sołtysa i Józefy z Morawieckich[1]. Jego wybitne uzdolnienia muzyczne zostały zauważone już w dzieciństwie. Rozpoczął pod okiem rodziców edukację muzyczną (grał na skrzypcach i fortepianie oraz uczył się teorii muzyki) w wieku 6 lat.

Po śmierci matki uczył się w konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie (skrzypce u Maurycego Wolfsthala i teorii pod kierunkiem ojca). W 1911 ukończył jednocześnie II gimnazjum oraz konserwatorium. Następnie wyjechał za granicę i studiował kompozycję w Königliche Hochschule für Musik w Charlottenburgu, którą ukończył w 1914 oraz Königliche Akademie der Künste w Berlinie (jako stypendysta rządu niemieckiego), ukończył w 1916.

W latach 1917–1919 odbył służbę wojskową w armii austro-węgierskiej, a od 1918 w Wojsku Polskim[2]. W 1919 został profesorem Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. W 1920 wyjechał ponownie do Berlina, gdzie w 1922 uzyskał doktorat z filozofii na podstawie pracy Georg Ōssterreich (1664–1735). Sein Leben und Werke. Ein Beitrag zur Geschichte der norddeutschen Kantate.

Po powrocie do Lwowa wykładał w konserwatorium lwowskim przedmioty teoretyczne i kompozycję, później dodatkowo prowadził kursy operowe, klasę orkiestrową oraz dyrygenturę. Uczył m.in. Jadwigę Szajnę-Lewandowską[3]. Zasiadał w jury wielu konkursów muzycznych, m.in. I Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina (1927). W 1929, po śmierci ojca został dyrektorem PTM i konserwatorium. Działał również jako muzykolog i krytyk muzyczny. W 1936 objął kierownictwo redakcji muzycznej lwowskiej rozgłośni Polskiego Radia.

Po zajęciu Lwowa przez ZSRR (22 września 1939) pozostał do końca 1939 na stanowisku dyrektora konserwatorium. W latach 1940–1941 był kierownikiem Oddziału Polskiego, dziekanem Wydziału Dyrygenckiego w zreorganizowanym przez Sowietów lwowskim konserwatorium. W czasie okupacji niemieckiej (od czerwca 1941) uczył muzyki oraz języków obcych w szkole prywatnej.

Po wojnie pozostał we Lwowie i do końca życia pracował jako profesor w Lwowskim Konserwatorium Państwowym im. Łysenki. Występował również jako dyrygent Lwowskiego Państwowego Teatru Opery i Baletu oraz Lwowskiej Filharmonii Państwowej.

Jego uczniami w okresie przedwojennym byli m.in.: Jerzy Kołaczkowski, Witold Krzemieński, Roman Haubenstock-Ramati, Roman Kuklewicz, Stanisław Skrowaczewski, Zofia Iszkowska, Zofia Lissa i Tadeusz Machl (teoria muzyki), zaś po wojnie m.in. Leszek Mazepa, Szymon Niemand, Andrzej Nikodemowicz, Myrosław Skoryk.

Od 1923 był mężem Gabrieli Jędrzejewskiej[1].

Został pochowany w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Łyczakowskim.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Twórczość

edytuj

Komponował utwory instrumentalne (orkiestrowe, kameralne, fortepianowe), wokalne i wokalno-instrumentalne (pieśni solowe na głos z fortepianem lub orkiestrą). Jego styl muzyczny ukształtował się pod wpływem późnego romantyzmu oraz polskich tradycji narodowych.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnieniaa i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 286. [dostęp 2021-10-17].
  2. Fryderyk Chopin (1810–1849) i jego lwowscy kontynuatorzy.
  3. Aleksandra Machura, Jadwiga Szajna-Lewandowska dzieciom, „Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ” (2 (37)), 2018, s. 175–187, ISSN 2353-7094 [dostęp 2022-02-13] (pol.).
  4. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu muzycznem”.

Bibliografia

edytuj
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 828. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
  • Kwartalnik „Cracovia Leopolis” 1/2001 ([1]) – skrót życiorysu, opracowanego przez córkę, Marię Sołtys.

Linki zewnętrzne

edytuj
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy