Andrzej Gowarzewski
Andrzej Gowarzewski (ur. 19 lipca 1945 w Szopienicach[1], zm. 16 listopada 2020 w Katowicach[2]) – polski dziennikarz sportowy, znawca i historyk piłki nożnej.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 lipca 1945 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 listopada 2020 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz sportowy |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujStudiował architekturę na Politechnice Krakowskiej i dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Był reporterem i publicystą „Sportu” i „Sportowca”[1]. Od stanu wojennego w 1982 bez etatu, współpracownik radia, telewizji i pism polskich i zagranicznych. Twórca organizowanego do dziś rankingu najlepszych polskich lekkoatletów roku „Złote Kolce” (1970) oraz klasyfikacji w krajowym kolarstwie „Kryształowe Koło” (1976)[1].
Jako dziennikarz był akredytowany m.in. na igrzyskach olimpijskich w Montrealu (1976) i Moskwie (1980) oraz na kolejnych dziewięciu turniejach finałowych piłkarskich mistrzostwach świata (od 1982) i dziesięciu turniejów finałowych mistrzostw Europy (od 1980). Pierwszy polski reporter akredytowany na Tour de France (1974)[1].
Od 1974 do 1990 autor i współautor 17 pozycji książkowych, poświęconych głównie tematyce sportowej, szczególnie piłce nożnej oraz reportaży. W 1990 wydał pierwszą w świecie Encyklopedię piłkarskich mistrzostw świata rekomendowaną przez FIFA[1].
Od 1991 jako twórca idei i założyciel wydawnictwa GiA w Katowicach publikował cykl książek Encyklopedia piłkarska Fuji (roczniki piłkarskie, historia mistrzostw świata, Europy i Ameryki Południowej, historia reprezentacji Polski, historia ligi polskiej, historia europejskich pucharów, a także w serii Kolekcja klubów historia polskich klubów piłkarskich). Do grudnia 2020 ukazało się w tej serii 98 tytułów[3][4]. Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP), Międzynarodowego Stowarzyszenia Prasy Sportowej (AIPS) oraz IFJ (Międzynarodowego Stowarzyszenia Dziennikarzy), SARP (1969) oraz ZAiKS (1979)[1].
Nagrody i wyróżnienia
edytujNagrody klubowe Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1978, 1979) oraz w 1981 w konkursie „Złote Pióro” jako pierwszy dziennikarz z Górnego Śląska. Laureat nagród literackich miast – Poznania (2003) i Krakowa (Krakowska Książka Miesiąca, 2006), a także GKKFiT (1980) oraz kilkunastu konkursów reporterskich m.in. Arki Bożka.
W 2016 otrzymał „Wawrzyn Olimpijski" – nagrodę Polskiego Komitetu Olimpijskiego za encyklopedie piłkarskie[1].
Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 28 lipca 2015 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w działalności na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Andrzej Gowarzewski [online], www.gia.pl [dostęp 2020-11-18].
- ↑ Nie żyje Andrzej Gowarzewski. Miał 75 lat. Do ostatnich chwil pracował [online], Sport.pl [dostęp 2022-06-25] (pol.).
- ↑ Gowarzewski – 103! [online], www.gia.pl [dostęp 2018-07-21] (pol.).
- ↑ Biogram na portalu lubimyczytac.pl. [dostęp 2017-01-06].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 887.
Bibliografia
edytuj- Nota biograficzna ze wszystkimi publikacjami na stronie wydawnictwa GiA
- Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna. 10. wydanie. Zug, Szwajcaria: Ralph Hübner, 2011, s. 1029. ISBN 978-3-7290-0098-8.
- Popularna encyklopedia powszechna. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Fogra”, 1995. ISBN 83-857-1915-6.
Linki zewnętrzne
edytuj- „Wszystko, co ludzie wiedzą o Wilimowskim, jest nieprawdą”. Wywiad z Andrzejem Gowarzewskim na stronie Książki Sportowe
- Wywiad z Andrzejem Gowarzewskim w programie AS Wywiadu w telewizji Sport Klub (część 1, 2013)
- Wywiad z Andrzejem Gowarzewskim w programie AS Wywiadu w telewizji Sport Klub (część 2, 2013)
- Wywiad z Andrzejem Gowarzewskim w programie AS Wywiadu w telewizji Sport Klub (2015)
- „W świecie wiedzą, moi rodacy nie wiedzą”. Rozmowa z Andrzejem Gowarzewskim w tygodniku „Przegląd”
- „Człowiek, który zawstydza Wikipedię. Rozmowa z pierwszym archiwistą polskiego futbolu”. Wywiad z Andrzejem Gowarzewskim na stronie weszlo.com