Andrzej Marciniak (himalaista)
himalaista polski
Andrzej Marciniak (ur. 23 maja 1959 w Kolbudach, zm. 7 sierpnia 2009 na Pośredniej Grani) – polski himalaista.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
na Tatrzańskim Cmentarzu Symbolicznym.
Pierwsza z prawej w dolnym rzędzie – tablica poświęcona Andrzejowi Marciniakowi
Życiorys
edytuj24 maja 1989 zdobył Mount Everest[1]. Był jedynym ocalałym uczestnikiem tragicznej wyprawy z 1989 roku, w czasie której zginęli Eugeniusz Chrobak, Mirosław Dąsal, Mirosław Gardzielewski, Zygmunt Andrzej Heinrich i Wacław Otręba[2][3]. Został wtedy uratowany przez prowadzącego akcję ratunkową Artura Hajzera[4]. Zginął 7 sierpnia 2009 podczas wspinaczki na Pośredniej Grani w słowackich Tatrach[5]. Odpadł od ściany wraz z blokiem skalnym, który następnie go przygniótł[6].
Imieniem Andrzeja Marciniaka nazwano rondo na skrzyżowaniu przy Urzędzie Gminy w Kolbudach.
Zdobyte ośmiotysięczniki
edytuj- 1989 – Mount Everest
- 1996 – Annapurna – nową drogą, czyli północno-zachodnim filarem Annapurny. Elizabeth Hawley uznała ten sukces za najlepsze wejście roku 1996 w Himalajach Nepalskich[7][8][9].
Przypisy
edytuj- ↑ Ada Starzyk-Bałecka, Gazeta Kolbudzka: Z Kolbud na Mount Everest. www.kolbudy.gd.pl, 1 września 2005. [dostęp 2009-08-08]. (pol.).
- ↑ Agnieszka Szymaszek: Lho La – największa tragedia w dziejach polskiego himalaizmu, wyprawa na Everest w maju 1989 roku. onet.pl, 2013-08-08. [dostęp 2018-02-02].
- ↑ Największa tragedia w dziejach polskiego himalaizmu. wp.pl, 2014-05-27. [dostęp 2018-02-02].
- ↑ Portret królowej Himalajów. Portal Górski, 2011-11-25. [dostęp 2018-02-02].
- ↑ Andrzej Dryszel: Zaskakująca górska śmierć. 2009-08-23. [dostęp 2018-02-02].
- ↑ Himalaista Andrzej Marciniak zginął podczas wspinaczki. www.gazeta.pl, 7 sierpnia 2009. [dostęp 2009-08-08]. (pol.).
- ↑ Waldemar Soroka: Annapurna nową drogą. [dostęp 2018-02-02].
- ↑ Dominik Szczepański: Bielecki chce zdobyć ośmiotysięcznik nową drogą. 2014-05-13. [dostęp 2018-02-02].
- ↑ Waldemar Sroka, Annapurna '96, „Taternik” (1), 1997, s. 2–4, ISSN 0137-3155.