Andrzej Tarkowski

polski embriolog

Andrzej Krzysztof Tarkowski (ur. 4 maja 1933 w Warszawie, zm. 23 września 2016 tamże[1]) – polski embriolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, laureat nagród naukowych na całym świecie, w tym Nagrody Japońskiej.

Andrzej Tarkowski
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1933
Warszawa

Data i miejsce śmierci

23 września 2016
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wawrzyszewski

Zawód, zajęcie

embriolog

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

Edukacja

edytuj

Urodził się w 1933 roku w Warszawie. W 1950 roku ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie[2]. W 1955 roku ukończył studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego, z tą uczelnią związał swoją działalność naukową. W latach 1964–2003 kierował Zakładem Embriologii UW, w latach 1972–2003 był dyrektorem Instytutu Zoologii Uniwersytetu Warszawskiego.

Działalność naukowa

edytuj

Tarkowski jest twórcą szkoły naukowej embriologii doświadczalnej ssaków (jego uczniowie pracują w ośrodkach naukowych w kraju i na świecie, m.in. Rennes, Cambridge, Toronto). Udowodnił, że dwukomórkowe zarodki myszy można mechanicznie rozdzielić, wszczepić do macicy i uzyskać normalne płodne osobniki; pobudził za pomocą bodźca elektrycznego komórkę jajową do rozwoju partenogenetycznego; opracował metody umożliwiające łączenie i uzyskanie zarodków aneuploidalnych (tetraploidalnych) i mozaikowych. Wyniki badań Tarkowskiego były publikowane w Nature i innych renomowanych czasopismach światowych. Dzięki ciągłości publikacji powstały teoretyczne i praktyczne podstawy pod osiągnięcia biologii i medycyny XX wieku (zapłodnienie in vitro, klonowanie i odkrycie komórek macierzystych).

Współpracował z ośrodkami naukowymi na świecie. Był stypendystą Fundacji Rockefellera w Zakładzie Zoologii Uniwersytetu Północnej Walii, profesorem wizytującym w: University of Oxford, Rockefeller University of New York, University of Adelaide, Institut Jacques Monod (CNRS) i Université de Paris XII.

Był członkiem takich gremiów naukowych, jak: Centralna Komisja Kwalifikacyjna, Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Zespół Nauk Biologicznych, Nauk o Ziemi i Ochrony Środowiska Komitetu Badań Naukowych, Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej. Wchodził w skład komitetów redakcyjnych krajowych i międzynarodowych czasopism naukowych, w tym Journal of Embryology and Experimental Morphology, Reproduction i Development.

Był członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności i członkiem zagranicznym Francuskiej Akademii Nauk, Amerykańskiej Akademii Nauk oraz Academia Europea. Zasiadał w Komitecie Bioetyki PAN[3].

Uroczystości pogrzebowe miały miejsce 30 września 2016 roku na cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie[4].

 
Grób prof. Andrzeja Tarkowskiego na cmentarzu Wawrzyszewskim

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

edytuj

Postanowieniem z 18 kwietnia 2012 został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[5][6].

  • Nagroda Fundacji Nauki i Techniki Japonii – „Nagrodą Japońską” (często nazywana japońskim Noblem, Tarkowski jest jedynym polskim laureatem, otrzymał ją za swoje badania w 2002 roku)
  • Nagroda im. Alberta Bracheta Belgijskiej Akademii Królewskiej
  • Polska Nagroda Państwowa I stopnia
  • Nagroda Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (USA)
  • Nagroda International Embryo Transfer Society
  • Nagroda Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2013)[7]

W 2000 roku Tarkowski uzyskał tytuły doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w 2005 – Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Inne zainteresowania

edytuj

Poza pracą zawodową zajmował się fotografią. Swoje prace prezentował na wystawach: „Impresje botaniczne”, „Drzewo i drewno”, „Ziemia, po której stąpamy”.

Przypisy

edytuj
  1. Prof. Andrzej Krzysztof Tarkowski. biol.uw.edu.pl, 2016-09-23. [dostęp 2016-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-09)].
  2. Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im.Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. 114. ISBN 83-06-02325-0.
  3. Skład Komitetu. pan.pl. [dostęp 2013-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  4. Piotr Bajko: Encyklopedia – Puszcza Białowieska. encyklopedia.puszcza-bialowieska.eu. [dostęp 2020-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-12)].
  5. M.P. z 2012 r. poz. 765
  6. Odznaczenia z okazji Święta 3 Maja. prezydent.pl, 2012-05-03. [dostęp 2013-12-25].
  7. Laureaci nagrody FNP. fnp.org.pl. [dostęp 2013-12-25].

Bibliografia

edytuj
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy