Czynnik wzrostu

Czynnik wzrostu, czynnik wzrostowy – peptyd pobudzający inne komórki do podziału albo różnicowania, wydzielany przez niektóre typy komórek zwierzęcych.

Czynnik wzrostu działa za pośrednictwem receptorów umiejscowionych na powierzchni komórek docelowych. Jego związanie się z receptorem zapoczątkowuje wytwarzanie cząsteczek mediatorów, uczestniczących w przekazywaniu sygnału przez błonę komórkową. Znanych jest około 20 czynników wytwórczych, między innymi interleukiny.

Termin „czynnik wzrostu” jest także stosowany w odniesieniu do licznych substancji regulujących wzrost organizmu, w tym do witamin i hormonów roślinnych, na przykład auksyn.

Przykładowe czynniki wzrostu

• VEGF (czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego)
• PDGF (płytkopochodny czynnik wzrostu)
• EGF (naskórkowy czynnik wzrostu lub czynnik wzrostu naskórka)
• NGF (czynnik wzrostu nerwów)
• FGF (czynnik wzrostu fibroblastów)
• TGF (transformujący czynnik wzrostu, na przykład TGF-β)

Zobacz też

• cytokiny

Bibliografia

• Biologia. Encyklopedia szkolna. WSiP, Warszawa, 2005 ISBN 83-02-09432-3