Fort-Mardyck
Fort-Mardyck (flam. Fort-Mardijk) to miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Nord. Rozciąga się na obszarze ponad 140 ha między zachodnim a wschodnim portem Dunkierki.
| miejscowość i gmina | |||||
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Region | |||||
| Departament | |||||
| Okręg | |||||
| Kod INSEE |
59248 | ||||
| Powierzchnia |
1,41 km² | ||||
| Wysokość |
2 – 9 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2006) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
2 543 os./km² | ||||
| Kod pocztowy |
59430 | ||||
Położenie na mapie Nord  | |||||
Położenie na mapie Francji  | |||||
Położenie na mapie regionu Hauts-de-France  | |||||
 51°02′N 2°18′E/51,033333 2,300000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Według danych na rok 2006 gminę zamieszkiwały 3586 osoby,[1] a gęstość zaludnienia wynosiła 2543 osób/km². Wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Fort-Mardyck plasuje się na 926. miejscu względem powierzchni.
Historia
edytuj
Fort w Mardyck (czasem też: Mardic) został zbudowany w 1622 przez architekta Jeana Gamela dla Hiszpanów, którzy ówcześnie znajdowali się w posiadaniu Flandrii. Duża forteca (700 x 900 m) zbudowana na brzegu Morza Północnego miała za zadanie ochronę portu zachodniego Dunkierki. Każda próba zdobycia Dunkierki wymagała uprzedniego zdobycia fortu, który był kilkakrotnie zdobywany i tracony przez Francuzów między 1644 a 1658 aż do bitwy na wydmach, wygranej 14 czerwca 1658 przez marszałka Turenne przeciwko wojskom hiszpańskim dowodzonym przez Wielkiego Kondeusza i Don Juana de Austrię. Następnie fort wraz z Dunkierką został przekazany sprzymierzonym z Francją Anglikom.
Po śmierci Cromwella, po ponad czteroletnim panowaniu angielskim, szukający pieniędzy Karol II Stuart sprzedał Francji za pięć milionów liwrów Dunkierkę i Fort-Mardyck w 1662.[2] Następnie Ludwik XIV nakazał zniszczenie fortu. Jean-Baptiste Colbert zdecydował o ustanowieniu kolonii rybackiej na wolnym terenie. Wioska rozwinęła się dzięki wyprawom na łowiska w pobliżu Islandii.
Dekret cesarski z 12 lutego 1867 ustanowił Fort-Mardyck niezależną jednostką administracyjną i potwierdził przywileje rybackie. W 1930 mieszkańcy poprosili o zniesienie przywileju, który uniemożliwiał budowę nowych sklepów i budynków. Specjalny status Fort-Mardyck został zniesiony jednak przez Zgromadzenie Narodowe dopiero 31 lipca 1962.
Demografia
edytujDane demograficzne na podstawie danych INSEE.[3]
| Liczba ludności Fort-Mardyck w latach 1962-2006 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | ||||
| 3252 | 4007 | 4802 | 4229 | 4074 | 3770 | 3586 | ||||
Przypisy
edytuj- ↑ a b INSEE: Recensement de la population 2006. [dostęp 2009-11-22]. (fr.).
- ↑ Pierre Gaxotte: Ludwik XIV. Warszawa: PIW, 1984, s. 79. ISBN 83-06-01050-7.
- ↑ INSEE: Commune: Fort-Mardyck (59248). [dostęp 2009-11-24]. (fr.).
Bibliografia
edytuj- Fort-Mardyck. Flags of the world, 2004-04-01. [dostęp 2009-11-22]. (ang.).
- Francuski urząd statystyczny. (fr.).