Hildebranda

Hildebranda – żeńskie imię germańskie, żeński odpowiednik notowanego w Polsce od XIII wieku^[1] imienia Hildebrand, złożonego z członów hildiō (germ.). hilt(e)a (stwniem.) — "walka" i branda (germ.) — "ogień, głownia, żar", co przenoszono metaforycznie na "miecz" z powodu lśniącej głowni (śwrniem. brant — "głownia, błyszczący miecz"). Możliwe staropolskie zdrobnienie to m.in. Hilla^[2].

Hildebranda imieniny obchodzi:

11 kwietnia, jako wspomnienie św. Hildebranda, mnicha^[3]
5 czerwca, jako wspomnienie św. Hildebranda, jednego z towarzyszy św. Bonifacego, arcybiskupa Moguncji^[4]

Przypisy

↑ HenrykH. Fros HenrykH., FranciszekF. Sowa FranciszekF., Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wydaw. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284 .
↑ Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
↑ Heiligenlexikon
↑ Heiligenlexikon

[1] HenrykH. Fros HenrykH., FranciszekF. Sowa FranciszekF., Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wydaw. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284 .

[2] Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1

[3] Heiligenlexikon

[4] Heiligenlexikon

[1]

[2]

[3]

[4]

Hildebranda

Przypisy

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.