Kai Huckenbeck
Kai Huckenbeck (ur. 23 lutego 1993 w Wuppertalu[1]) – niemiecki żużlowiec.
 Kai Huckenbeck (2017) | |
| Data i miejsce urodzenia |
23 lutego 1993 |
|---|---|
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujJest sześciokrotnym medalistą indywidualnych mistrzostw Niemiec na żużlu: w latach 2013 i 2014 zdobył medale złote, natomiast w 2011, 2017, 2018 i 2021 – medale srebrne. Dwukrotnie stawał na podium indywidualnych mistrzostw Niemiec juniorów na żużlu (2011 – I miejsce, 2013 – II miejsce). Czterokrotnydrużynowy mistrz Niemiec (2014, 2015, 2019, 2021)[2].
Finalista indywidualnych mistrzostw Europy juniorów na żużlu (2011 – IX miejsce). Dwukrotny finalista drużynowych mistrzostw Europy juniorów na żużlu (2012 – IV miejsce, 2014 – IV miejsce). Finalista mistrzostw Europy par na żużlu (2015 – IV miejsce[3]). Czterokrotny finalista indywidualnych mistrzostw Europy na żużlu (2018 – IX miejsce, 2019 – X miejsce, 2020 – XIII miejsce, 2021 – IX miejsce)[4]. Czterokrotny uczestnik cyklu Grand Prix na żużlu (2017 – XXVI miejsce, 2018 – XXV miejsce, 2019 – XXVII miejsce, 2022 – XXII miejsce)[5].
W lidze brytyjskiej startował w barwach klubu King’s Lynn Stars (2016, 2017)[6], natomiast w lidze polskiej reprezentował kluby: Kolejarz Opole (2014), Polonia Bydgoszcz (2016, 2020 i od 2024[7]), GKM Grudziądz (2017-2018), Orzeł Łódź (2019)[8] i Trans MF Landshut Devils (2021-2023[9])[10].
Przynależność klubowa
edytujPolska
- Kolejarz Opole (2014)
- Polonia Bydgoszcz (2016)
- GKM Grudziądz (2017–2018)
- Orzeł Łódź (2019)
- Polonia Bydgoszcz (2020)
- Trans MF Landshut Devils (2021–2023, Niemcy)
- Polonia Bydgoszcz (2024–)
Mistrzostwa świata
edytujStarty w Grand Prix (indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu)
edytujPunkty w poszczególnych zawodach Grand Prix
edytuj
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mistrzostwa Polski
edytuj| Sezon | Klub | Miejsce | Średnia biegowa | Liga | Zwycięzca ligi | Mistrz Polski |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2014 | Kolejarz Opole | 5. | 1,351 | II Liga | ŻKS Ostrovia Ostrów | Stal Gorzów Wielkopolski |
| 2016 | Polonia Bydgoszcz | 8. | 1,364 | I Liga | Orzeł Łódź | Stal Gorzów Wielkopolski |
| 2017 | MrGarden GKM Grudziądz | 6. | 1,000 | Ekstraliga | Fogo Unia Leszno | |
| 2018 | MrGarden GKM Grudziądz | 6. | 1,000 | Ekstraliga | Fogo Unia Leszno | |
| 2019 | Orzeł Łódź | 7. | 1,545 | I Liga | ROW Rybnik | Fogo Unia Leszno |
| 2020 | Abramczyk Polonia Bydgoszcz | 7. | 1,750 | I Liga | eWinner Apator Toruń | Fogo Unia Leszno |
| 2021 |  Trans MF Landshut Devils
|
1. | 2,386 | II Liga | – | Betard Sparta Wrocław |
| 2022 | Trans MF Landshut Devils
|
4. | 2,288 | I Liga | Cellfast Wilki Krosno | Motor Lublin |
| 2023 | Trans MF Landshut Devils
|
5. | 2,173 | I Liga | Enea Falubaz Zielona Góra | Platinum Motor Lublin |
Przypisy
edytuj- ↑ SPEEDWEEK Steckbrief Kai Huckenbeck
- ↑ Profil | Kai Huckenbeck Speedway
- ↑ Polacy ze złotem! - finał Mistrzostw Europy Par w Debreczynie
- ↑ Kai Huckenbeck| SEC - Speedway Euro Championship
- ↑ Kai Huckenbeck | Speedway World Championships
- ↑ Kai Huckenbeck | Speedway riders, history and results
- ↑ Polonia Bydgoszcz odsłania kolejne karty. Huckenbeck wraca po trzech latach rozłąki [online], Polskie Radio PiK, 25 września 2023 [dostęp 2023-10-10] (pol.).
- ↑ Kai Huckenbeck - ŻKS Polonia Bydgoszcz SA
- ↑ Trwa rozbiór Landshut Devils! Lider opuszcza niemiecki pokład [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-10-10] (pol.).
- ↑ Żużel. Huckenbeck w Landshut! "Pomożemy naszym rodakom w polskiej lidze" [online], PoBandzie - Portal Sportowy, 14 listopada 2020 [dostęp 2022-07-28] (pol.).