Kalendarium powstania warszawskiego – 23 września
| Kalendarium powstania warszawskiego | ||||||
| ||||||
| lipiec | ||||||
| 30 | ||||||
| 31 | ||||||
| sierpień | ||||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |||
| wrzesień | ||||||
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
| październik | ||||||
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
23 września, sobota
edytuj
Pogorszenie sytuacji wojska i ludności na Żoliborzu, bombardowanie dzielnicy. Także silnie atakowany rejon obecnej al. Niepodległości na Mokotowie. Niemcy wzmacniają atak w celu zdobycia tej dzielnicy.
Ciężkie walki na Solcu (Górnym Czerniakowie) – niektóre oddziały przechodzą stamtąd do Śródmieścia. Zgrupowanie „Kryska” wraz z żołnierzami „Radosława” i „Siekiery” od 10 września wciąż broni wcześniej opanowanych terenów jednak sytuacja pogarsza się. Tego dnia ciężkie walki o przyczółek czerniakowski. Resztki batalionów „Zośka” i „Parasol” oraz żołnierzy 1 Armii WP tracą ostatni silnie przez nich broniony i długo utrzymywany dom na ul. Wilanowskiej 1. W rejonie tej ulicy oddziały niemieckie wzięły do niewoli 470 żołnierzy - obrońców Czerniakowa. Z nich zamordowały 200 rannych powstańców i berlingowców, wieszając część na pasach transmisyjnych. Reszta AK-owców i żołnierzy dostała się do niewoli.
Z meldunku sytuacyjnego komendanta Okręgu Warszawa AK: Oddziały węgierskie rozlokowane na południu od Mokotowa okazują dużą życzliwość do ludności polskiej, ostrzegają i nie przeszkadzają w naszej akcji. Wśród własnych oddziałów w rejonach najcięższych walk spostrzega się przemęczenie, duch bojowy jednak bardzo dobry. Duży brak broni i amunicji.
Stalin podczas rozmowy z ambasadorem Stanów Zjednoczonych twierdzi, iż Dowódca AK opuścił miasto, gdyż nie można [go] odnaleźć w Warszawie.
Dowódca AK: Sytuacja żywnościowa krytyczna, mogą uratować tylko masowe zrzuty.
Tego dnia zginęli ksiądz pallotyn Józef Stanek, kapelan zgrupowania "Kryska" i Jerzy Gawin z 2. kompanii "Rudy". 23 września poległ podporucznik Bolesław Tarasiuk (ps. "Sowa", ur. 1919) z batalionu "Sokół"[1]. Zmarła sanitariuszka Zofia Jarkowska-Krauze, wcześniej ranna odłamkiem w rejonie ul. Zagórnej. Przy ul. Okrąg Anna Nelken (ur. 1926), łączniczka 1 kompanii "Maciek", została zamordowana przez hitlerowców; tego dnia najprawdopodobniej życie straciła Janina Trojanowska-Zborowska – łączniczka w dowództwie batalionu "Parasol".
Przypisy
edytuj- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8