Keir Starmer
Keir Rodney Starmer (ur. 2 września 1962 w Londynie[1]) – brytyjski prawnik i polityk, członek Izby Gmin, od 2020 lider Partii Pracy, od 2024 premier Wielkiej Brytanii.
 Keir Starmer (2024) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Keir Rodney Starmer |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 września 1962 |
| Premier Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od 5 lipca 2024 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Lider opozycji | |
| Okres |
od 4 kwietnia 2020 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Lider Partii Pracy | |
| Okres |
od 4 kwietnia 2020 |
| Poprzednik | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujUrodził się w centralnej londyńskiej dzielnicy Southwark jako jedno z czwórki dzieci pielęgniarki i ślusarza. Imię otrzymał po XIX- i XX-wiecznym labourzystowskim członku Izby Gmin i pierwszym przewodniczącym Partii Pracy, związkowcu Keirze Hardiem[2]. Dorastał w mieście Oxted[1]. W 1985 roku ukończył prawo na Uniwersytecie w Leeds, po czym ukończył studia podyplomowe w St Edmund Hall na Uniwersytecie Oksfordzkim[2]. Był pierwszym członkiem swojej rodziny, który otrzymał wykształcenie wyższe[1].
Jako prawnik zrobił karierę zdobywając uwagę mediów i szereg nagród. Specjalizował się w prawach człowieka i prawie publicznym[3]. W 2002 roku otrzymał tytuł radcy królowej (ang. Queen’s Counsel, QC). Zajmował się m.in. karą śmierci na Karaibach, w Ugandzie, Kenii i Malawi. W latach 2008–2013 pełnił funkcję Dyrektora Oskarżeń Publicznych (ang. Director of Public Prosecutions). W 2014 roku za zasługi na polu prawa i sprawiedliwości kryminalnej został mianowany komandorem Orderu Łaźni[4] uzyskując prawo używania tytułu honorowego sir przed nazwiskiem.
Po raz pierwszy wszedł do Izby Gmin w wyborach powszechnych w 2015 roku z londyńskiego okręgu wyborczego Holborn and St Pancras, gdzie jako kandydat Partii był następcą ustępującego posła z tego okręgu, labourzysty Franka Dobsona. Ponownie wybierany z tego samego okręgu w 2017 oraz w 2019 roku[5].
18 września 2015 roku wszedł do gabinetu cieni Jeremy’ego Corbyna jako cień ministra stanu[6] ds. imigracji; ustąpił z tego stanowiska 27 czerwca 2016 roku protestując, podobnie jak grupa innych labourzystów, przeciwko przywództwu Corbyna w partii[7]. 6 października tego samego roku wszedł ponownie do gabinetu cieni jako cień sekretarza stanu ds. Brexitu[5].
Na początku 2020 roku był liderem sondażu YouGov na następcę rezygnującego Jeremy’ego Corbyna[8]. 4 kwietnia 2020 roku został wybrany na nowego przewodniczącego Partii, w ostatniej fazie już w pierwszej turze pokonując dwie ostatnie kontrkandydatki, posłanki Rebeccę Long-Bailey i Lisę Nandy[9].
W maju 2022 r. brytyjska policja ogłosiła wszczęcie śledztwa w sprawie domniemanego naruszenia przepisów sanitarnych obowiązujących w 2021 r. podczas pandemii COVID-19 w Wielkiej Brytanii, śledztwo objęło również Starmera[10]. W lipcu 2022 został oczyszczony z zarzutów[11].
5 lipca 2024, po wyborach parlamentarnych wygranych przez Partię Pracy, otrzymał z rąk króla Karola III misję stworzenia gabinetu[12][13]. Został 58. premierem w historii kraju oraz trzecim premierem za czasów panowania Karola III.
Życie prywatne
edytujW 2007 roku ożenił się z prawniczką Victorią[14]. Przodkowie Victorii są żydowskiego pochodzenia i mają polskie korzenie[15]. Mają dwoje dzieci, córkę i syna[16].
Starmer jest pescetarianinem, a jego żona wegetarianką. W jednym z wywiadów przyznał, że dał swoim dzieciom możliwość jedzenia mięsa dopiero kiedy skończyły 10 lat[17].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Armani Syed, Everything to Know About U.K. PM Contender Keir Starmer [online], TIME, 2 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-09] (ang.).
- ↑ a b Labour leadership winner: Sir Keir Starmer, „BBC News”, 4 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-05] (ang.).
- ↑ Keir Starmer: 25 years of coverage in The Lawyer [online], The Lawyer, 4 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-05] (ang.).
- ↑ Knighthood: former Director of Public Prosecutions Keir Starmer QC [online], awards intelligence, 2 stycznia 2014 [dostęp 2020-04-05] (ang.).
- ↑ a b Parliamentary career for Keir Starmer – MPs and Lords – UK Parliament [online], members.parliament.uk [dostęp 2020-04-05] (ang.).
- ↑ Pozycja ministra stanu w rządach Zjednoczonego Królestwa ma zwykle inne znaczenie niż np. w systemie polskim. Ministrowie stanu Jej Królewskiej Mości mają pozycję niższą od sekretarzy stanu.
- ↑ Keir Starmer resigns as shadow home office minister [online], ITV News, 27 czerwca 2016 [dostęp 2020-04-05] (ang.).
- ↑ Sondaż: Keir Starmer faworytem wyborów w Partii Pracy. 11-punktowa przewaga w sondażu [online], rp.pl, 2 stycznia 2020 [dostęp 2020-04-05] (pol.).
- ↑ Partia Pracy wybrała nowego lidera. Został nim Keir Starmer [online], TVN24, 4 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-05] (pol.).
- ↑ Europe Royaume-Uni: le leader de l'opposition visé par une enquête pour violation du confinement [online], RFI, 6 maja 2022 [dostęp 2022-05-06] (fr.).
- ↑ Kate Whannel, Sir Keir Starmer cleared by police over Durham lockdown beers [online], BBC, 8 lipca 2022 [dostęp 2024-06-09] (ang.).
- ↑ Wielka Brytania ma nowego premiera. Król powierzył mu misję. onet.pl. [dostęp 2024-07-05].
- ↑ Keir Starmer: Labour leader becomes UK prime minister [online], bbc.com [dostęp 2024-07-05] (ang.).
- ↑ Isaac Bickerstaff, What do we know about Sir Keir Starmer’s wife, Lady Starmer? [online], Tatler, 24 kwietnia 2020 [dostęp 2024-06-09] (ang.).
- ↑ Cnaan Liphshiz, UK Labour leader Starmer opens up about his family’s Jewish traditions [online], The Times of Israel, 29 grudnia 2020 [dostęp 2024-06-09] (ang.).
- ↑ Nichola Murphy, Keir Starmer's 'sassy' wife Victoria and very private teenage children [online], HELLO!, 23 maja 2024 [dostęp 2024-06-09] (ang.).
- ↑ Genevieve Holl-Allen, Sir Keir Starmer: I didn’t let my children eat meat until they were 10, „The Telegraph”, 26 lipca 2023, ISSN 0307-1235 [dostęp 2024-07-11] (ang.).
- ↑ Mark A. Kellner, British PM ducks reporter’s ‘Catholic question,’ blasts atheist Labor rival as ‘a fool’ [online], The Washington Times, 15 czerwca 2021 [dostęp 2024-06-09] (ang.).