Wikipedia

Matej Kazijski

bułgarski siatkarz

Matej Ilianow Kazijski, bułg. Матей Илианов Казийски (ur. 23 września 1984 w Sofii[3]) – siatkarz reprezentacji Bułgarii, grający na pozycji przyjmującego. Powołanie do kadry narodowej otrzymał w 2003 roku.

Matej Kazijski
Матей Казийски
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 września 1984
Sofia

Wzrost

202 cm

Pozycja

przyjmujący

Informacje klubowe
Klub

Allianz Milano

Numer w klubie

1

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2002 Sławia Sofia
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
2002–2004 Łukoil Neftochimik Burgas
2004–2005 Sławia Sofia
2005–2007 Dinamo Moskwa
2007–2013 Itas Diatec Trentino
2013 Ar-Rajjan SC
2013–2014 Halkbank Ankara
2014 Ar-Rajjan SC
2014–2015 Itas Diatec Trentino
2015–2018 JTEKT Stings
08.03.2016–2016 Itas Diatec Trentino
2018–30.11.2018 Stocznia Szczecin
14.12.2018–2019 Calzedonia Werona
2019 Al Arabi Ad-Dauha
2019–2020 JTEKT Stings
03.03.2020–2021 Calzedonia Werona
2021–2023 Itas Trentino[1]
2023– Allianz Milano[2]
Multimedia w Wikimedia Commons

24 stycznia 2024 roku przed spotkaniem 16. kolejki Itasu Trentino z Allianzem Milano we włoskiej Serie A. Zespół z Trydentu postanowił uhonorować swojego byłego przyjmującego, a obecnie zawodnika ekipy gości poprzez zastrzeżenie numeru 1 na koszulce. Podczas uroczystości wręczono symboliczny sztandar, który od lutego zawiśnie pod dachem hali IIl T Quotidiano Arena w Trydencie[4].

Kariera

edytuj

Swoją siatkarską karierę rozpoczął w 1995 roku, gdy miał 11 lat dołączył do klubu VC Skania Sofia. Później przeniósł się do Slawii Sofia, gdzie występował do 21 roku życia. Po przekroczeniu dolnej granicy wieku, w jakim federacja bułgarska pozwala zawodnikom na opuszczanie kraju, Kazijski zasilił szeregi niezwykle silnego rosyjskiego zespołu Dinama Moskwa, otrzymując bardzo wysoki kontrakt. Interesowało się nim wiele silnych klubów, a przede wszystkim włoska Lube Banca Macerata. Na początku swojej kariery podpisał dożywotni kontrakt z jednym z bułgarskich klubów – Sławią Sofią. Ojcem Kazijskiego jest były siatkarz, brązowy medalista mistrzostw Europy z 1981 roku, a także menadżer bułgarskiej reprezentacji – Ilijan Kazijski. Były rekordzista najszybszego serwisu – 132 km/h[5].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Kazijski regularnie występował w juniorskich reprezentacjach Bułgarii. Pierwszą wielką imprezą jaką wygrał, było mistrzostwo juniorów państw bałkańskich w 2003 roku. W 2003 roku zdobył brązowy medal mistrzostw świata U-21 rozgrywanych w Iranie, jak dotąd był to największy sukces w historii w juniorskiej bułgarskiej siatkówki. Został również najlepiej atakującym zawodnikiem turnieju. W 2004 wraz z reprezentacją Bułgarii zajął 4. miejsce w Lidze Światowej, a mimo młodego wieku wybrano go najlepiej serwującym zawodnikiem. Kolejnym sukcesem siatkarza było zdobycie brązowego medalu na Mistrzostwa Świata 2006 w Japonii. Podczas mundialu został wybrany najlepiej serwującym siatkarzem, a także nominowano go do nagrody MVP. Został również wybrany do "szóstki" roku 2006 na świecie. W 2007 roku, sezon reprezentacyjny nie był zbyt udany dla Kazijskiego. Reprezentacja Bułgarii awansowała do finałów Ligi Światowej, jednak w Katowicach zajęła dopiero 5. miejsce. Mistrzostwa Europy w 2007 roku, rozgrywane w Rosji, także nie był udane. Bułgaria od początku turnieju nie radziła sobie ze słabszymi rywalami, w wyniku czego, zajęła odległe 8. miejsce. Po mistrzostwach Europy w 2007 władze FIVB przyznały reprezentacji Bułgarii dziką kartę, dzięki której znaleźli się w turnieju Pucharu Świata. Kazijski wraz z reprezentacją zajął w Japonii 3. miejsce, które dało awans do igrzysk olimpijskich. Bułgarzy, w turnieju pokonali reprezentację Rosji po zaciętej walce 3:2. Razem z reprezentacją Bułgarii wystąpił podczas igrzysk olimpijskich w 2008 roku w Pekinie. Bułgaria zajęła 5. miejsce. Z turnieju odpadła w ćwierćfinale, po zaciętym meczu, przegranym z reprezentacją Rosji 1:3. W Lidze Światowej 2009 Bułgarzy wypadli słabo, w swojej grupie eliminacyjnej zajęli dopiero 3. miejsce. Kazijski wraz z odmłodzoną reprezentacją Bułgarii sięgnął po brązowy medal mistrzostw Europy w 2009 r. rozgrywanych w tureckim Izmirze. Bułgaria pokonała w meczu o 3. miejsce reprezentację Rosji 3:0[6]. Dzień wcześniej przegrała półfinał z Polską 0:3. Na zakończenie 2009 r. siatkarska reprezentacja Bułgarii została wybrana najlepszą drużyną roku w Bułgarii.

11 czerwca 2012 r. zrezygnował z gry w reprezentacji, mimo awansu na igrzyska olimpijskie w Londynie. Kazijski odszedł razem z trenerem Radostinem Stojczewem. Cała sytuacja jest związana z zamieszaniem w Bułgarskim Związku Piłki Siatkowej, złym zarządzaniem środkami finansowymi i niewywiązywaniem się przez federację ze swoich zobowiązań wobec trenerów i zawodników[7].

Kariera klubowa

edytuj

sezon 2005/2006

edytuj

W sezonie 2005/2006 Dynamo zostało mistrzem kraju, a także awansowało do Final Four Ligi Mistrzów, lecz nie udało się zdobyć we Włoszech medalu. Matej Kazijski w sezonie 2005/2006 dokonał niezwykłej rzeczy, kiedy to w meczu gwiazd rosyjskiej Superligi wystąpił w konkursie na najlepszy wyskok. Ku zaskoczeniu wielu kibiców i ekspertów siatkarskich, młody Bułgar doskoczył ręką do wysokości 379 cm[potrzebny przypis]. Imponuje również ogromną siłą i motoryką w ataku, a także niezwykle mocną i skuteczną zagrywką. Dzięki takimi umiejętnościami zaliczany jest do najlepszych i najwszechstronniejszych siatkarzy młodego pokolenia.

 
Kazijski w trakcie rozgrzewki.

sezon 2006/2007

edytuj

Sezon 2006/2007 dla Kazijskiego rozpoczął się niezwykle efektywnie, wraz z Dynamem zdobył Puchar Rosji, podczas którego został uznany najbardziej wartościowym zawodnikiem (MVP). Europejska Konfederacja Piłki Siatkowej (CEV) wybrała go najlepszym siatkarzem Europy 2006. Zajął 3. miejsce w Lidze Mistrzów i został wybrany najlepiej serwującym zawodnikiem turnieju, choć moskiewskiej drużynie nie udało się zdobyć Mistrzostwa Rosji, Bułgar został wybrany najlepszym zawodnikiem w Superlidze, sezonu 2006/2007 – nagroda im. A. Kuzniecowa.

sezon 2007/2008

edytuj

Od sezonu 2007/2008 jest zawodnikiem klubu Serie A – Itasu Diatec Trentino. Dzięki prezydentowi FIVB Rubenowi Acoście rozwiązał dożywotni kontrakt ze Slawią Sofia, który podpisał w wieku 18 lat. Razem z Itasem Diatec Trentino, zdobył najcenniejsze trofeum w Serie A – "Scudetto". Po sezonie, po raz drugi w karierze został wybrany najlepszym siatkarzem roku 2007 w Europie. Do tej niezwykle prestiżowej nagrody kandydowali Hiszpan Miguel Ángel Falasca oraz Serb Nikola Grbić.

sezon 2008/2009

edytuj

Kolejny sezon z drużyną Trentino w walce o mistrzostwo Włoch rozpoczął porażka w meczu o superpuchar Włoch. Drużynie nie powiodło się także w turnieju o puchar Włoch. Następnie wraz z Itasem Trentino odniósł zwycięstwo w Lidze Mistrzów, której Final Four rozgrywany był w Pradze. Trento pokonało w wielkim finale ekipę Iraklisu Saloniki 3:1, a Matej został wybrany MVP całego turnieju. 17 maja 2009 zdobył wicemistrzostwo Włoch, w finale ekipa Trento zmierzyła się z Coprą Nordmeccanica Piacenza, finał rozstrzygnął się w piątym meczu, wynikiem 3:2 na korzyść Piacenzy. Matej został uznany najlepszym siatkarzem roku 2009 w Bułgarii[8]

 
Kazijski i Stojczew po zdobyciu Klubowego Mistrzostwa Świata 2009

.

sezon 2009/2010

edytuj

Wraz z Trentino Matej zdobył klubowe mistrzostwo świata, a także został wybrany MVP i najlepiej atakującym zawodnikiem turnieju[9]. Włoski zespół pokonał w finale 3:0 PGE Skrę Bełchatów[10]. Po tym sukcesie wybrany do najlepszej drużyny świata 2009 roku według magazynu "L’Équipe"[11]. Zdobył również Puchar Włoch, w finale zespół z Trydentu pokonał Bre Bancę Lannutti Cuneo[12]. W meczu z Cuneo Matej zaserwował piłkę z prędkością 132 km/h[13]. Dzięki świetnej grze swojej i całego zespołu, Trentino obroniło tytuł najlepszej drużyny w Europie. Podczas turnieju finałowego rozgrywanego w dniach 1 maja–2 maja 2010 r. w Łodzi Kazijski wygrał Ligę Mistrzów. W półfinale włoski zespół pokonał 3:1 słoweński ACH Volley Bled, a w finale rosyjskie Dinamo Moskwa 3:0[14]. Na zakończenie sezonu w Serie A Trento zdobyło wicemistrzostwo Włoch. W finale – V-day, drużyna przegrała z Bre Banca Lannutti Cuneo 3:1. W tym sezonie o zdobyciu Scudetto zadecydował jeden mecz. Odbył się on 9 maja 2010 r. w Bolonii[15].

sezon 2010/2011

edytuj

Kazijski po raz drugi z rzędu sięgnął z Trentino Volley po tytuł klubowego mistrza świata. W trakcie sezonu został również rozegrany mecz o Superpuchar Włoch, który Trentino przegrało z Bre Bancą Lannutti Cuneo. Po raz trzeci z rzędu wygrał Ligę Mistrzów, a na zakończenie turnieju został wybrany najlepszym atakującym siatkarzem Final Four.

Został mistrzem Włoch. Itas Diatec Trentino pokonał w finale rozgrywek Serie A Bre Banca Lannutti Cuneo 3:0.

Został wybrany najlepszym siatkarzem roku w Bułgarii.

sezon 2011/2012

edytuj

Razem z Trentino sięgnął po trzeci tytuł z rzędu Klubowego mistrza świata. Turniej odbywał się w Katarze w Dosze, a na jego zakończenie Kazijski został wybrany najlepiej serwującym siatkarzem. W listopadzie 2011 r. zdobył Superpuchar Włoch. Trentino Volley pokonało Bre Bancę Lannutti Cuneo 3:1, a mecz został rozegrany w Cagliari[16]. 19 lutego 2012 r. po raz drugi w karierze zdobył puchar Włoch. W finale Trentino pokonało Lube Bance Marche Maceratę 3:2[17]. W dniach 17-18 marca 2012 r. Trentino Volley po raz czwarty w historii wystąpiło w Final Four Ligi Mistrzów. Tym razem Matej razem z drużyną wywalczył brązowe medale[18].

22 kwietnia 2012 r. został wicemistrzem Włoch. W finale Trentino Volley przegrało 3:2 z Lube Bance Marche Maceratą, która zdobyła Scudetto[19].

La Gazzetta dello Sport opublikowała, że Kazijski zaserwował piłkę z szybkością 132 km/h, co jest nieoficjalnym rekordem świata[20].

Został wybrany najlepszym przyjmującym plebiscytu Volleyball Globe 2012[21].

sezon 2012/2013

edytuj

W październiku 2012 Trentino Volley po raz czwarty zdobyło złoty medal Klubowych Mistrzostw Świata, wygrywając w finale 3:0 z brazylijskim Sada Cruzeiro Vôlei. Po raz trzeci w historii Matej zdobył Puchar Włoch. Turniej finałowy odbywał się w dniach 26-30 grudnia 2012 w Assago[22]. 12 maja 2013 po raz trzeci w historii zdobył złoty medal mistrzostw Włoch. Od 16 do 31 maja 2013 występował w katarskiej drużynie Ar-Rajjan SC podczas rozgrywek o puchar Emira[23]. Razem z katarską drużyną zdobył złoty medal turnieju. W lipcu 2013 poinformował, że opuszcza włoski klub. Razem z trenerem Radostinem Stojczewem wybrał ofertę z Aroma 1. Lig z drużyny Halkbank Ankara[24]. Po raz kolejny został najlepszym przyjmującym według plebiscytu Volleyball Globe 2013[25].

sezon 2013/2014

edytuj

Od 1 lipca 2013 broni barw tureckiego Halbanku Ankara. Na początku sezonu zdobył superpuchar Turcji dzięki wygranej z Arkasem Izmir, a na zakończenie tego spotkania został wybrany MVP[26]. Następnie zdobył srebrny medal Ligi Mistrzów w final four rozgrywanym 22-23 marca 2014 w Ankarze, a na zakończenie tego turnieju został wybrany najlepiej przyjmującym siatkarzem[27]. W kwietniu 2014 Halkbank triumfował w rozgrywkach o puchar Turcji[28]. Matej wystąpił również w finale Aroma 1. Lig. Drużyna z Ankary pokonała w czterech meczach Fenerbahçe Stambuł i zdobyła złoty medal mistrzostw Turcji[29]. Po zakończeniu sezonu został ponownie wypożyczony do katarskiego Ar-Rajjan SC, który zdobył srebrny medal Klubowych Mistrzostw Świata rozgrywanych w Brazylii w Belo Horizonte. Kazijski dostał także nagrodę indywidualną dla najlepszego przyjmującego turnieju[30].

sezon 2014/15

edytuj

Po sezonie przerwy ponownie wrócił do włoskiej Serie A i występował w Trentino Volley[31].

Sukcesy reprezentacyjne

edytuj

Mistrzostwa juniorów państw bałkańskich:

Mistrzostwa świata juniorów:

Mistrzostwa świata:

Puchar Świata:

Mistrzostwa Europy:

Memoriał Huberta Jerzego Wagnera:

Sukcesy klubowe

edytuj

Liga bułgarska:

Puchar Bułgarii:

Puchar Rosji:

Liga rosyjska:

Liga Mistrzów:

Liga włoska:

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Puchar Włoch:

Superpuchar Włoch:

Superpuchar Turcji:

Puchar Turcji:

Liga turecka:

Puchar CEV:

Liga japońska:

Nagrody indywidualne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Di nuovo 1... di noi: bentornato Matey Kaziyski!. trentinovolley.it. (wł.).
  2. ↑ Matej Kazijski zmieni klub. siatka.org. (pol.).
  3. ↑ profil siatkarza na stronie sports-reference. sports-reference.com. [dostęp 2016-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-14)]. (ang.).
  4. ↑ Itas Trentino uhonorował Mateja Kazijskiego. siatka.org. (pol.).
  5. ↑ Sportowe rekordy prędkości. sport4fans.pl. [dostęp 2015-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-24)]. (pol.).
  6. ↑ sports.pl: Bułgaria wywalczyła brązowy medal. [dostęp 2009-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-15)].
  7. ↑ Kazijski i Stojczew odchodzą z reprezentacji. siatka.org. [dostęp 2012-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)]. (pol.).
  8. ↑ Wojciech Lehmann: Kazijski siatkarzem roku w Bułgarii. 9 kwietnia 2010. [dostęp 2016-04-17].
  9. ↑ KMŚ: polscy siatkarze w elitarnym gronie. 8 listopada 2009. [dostęp 2016-04-17].
  10. ↑ Skra klubowym wicemistrzem świata. sportowefakty.wp.pl, 2009-11-08. [dostęp 2016-04-17].
  11. ↑ Kurek i Pliński w szóstce roku 2009 według L'Equipe. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2010-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 października 2016)].
  12. ↑ Łukasz Żygadło z Pucharem Włoch!. sportowefakty.wp.pl, 31 stycznia 2010. [dostęp 2016-04-17].
  13. ↑ nicesport.pl: Przed Final Four Ligi Mistrzów: Trentino BetClic pod lupą. 2010-04-08. [dostęp 2016-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)].
  14. ↑ Trento wygrywa Ligę Mistrzów. siatka.org, 2 maja 2010. [dostęp 2016-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-11)].
  15. ↑ Cuneo mistrzem Włoch!. siatka.org, 9 maja 2010. [dostęp 2016-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-05)].
  16. ↑ Trentino Volley po raz pierwszy w historii zdobyło Superpuchar Włoch. siatka.org, 1 listopada 2011. [dostęp 2016-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)]. (pol.).
  17. ↑ Trentino Volley zdobywa Puchar Włoch. siatka.org. [dostęp 2012-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-05)]. (pol.).
  18. ↑ Trentino Volley trzecią drużyna Final Four Ligi Mistrzów 2012. wp.pl. [dostęp 2012-03-19]. (pol.).
  19. ↑ Macerata zdobywa Scudetto. siatka.org. [dostęp 2012-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)]. (pol.).
  20. ↑ Kazijski zaserwował piłkę najszybciej na świecie. volleywood.net. [dostęp 2012-05-15]. (ang.).
  21. ↑ Volleyball Globe 2012. volleyball.it. [dostęp 2013-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-22)]. (wł.).
  22. ↑ Trentino zdobywcą pucharu Włoch. przegladligowy.com. [dostęp 2013-04-06]. (pol.).
  23. ↑ Kazijski zagra w Al-Rayyan. siatka.org. [dostęp 2013-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-05)]. (pol.).
  24. ↑ To już koniec wielkiego Trentino? Kazijski i Stojczew oficjalnie opuszczają Włochy!. sportowefakty.wp.pl, 2013-07-01. [dostęp 2016-04-17]. (pol.).
  25. ↑ Volleyball Globe Italia: I vincitori 2012/13. volleyball.it. [dostęp 2013-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-31)]. (wł.).
  26. ↑ Superpuchar Turcji dla Halkbanku Ankara. siatka.org. [dostęp 2014-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-11)]. (pol.).
  27. ↑ Relentless Belogorie BELGOROD prolong Russian supremacy . cev.lu. [dostęp 2014-03-23]. (ang.).
  28. ↑ Halkbank Ankara z pucharem Turcji . siatka.org. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)]. (pol.).
  29. ↑ Halkbank Ankara mistrzem kraju. siatka.org. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)]. (pol.).
  30. ↑ Klubowe Mistrzostwa Świata 2014-nagrody indywidualne. siatka.org. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)]. (pol.).
  31. ↑ Matey Kaziyski Joins Stoytchev & Zygadlo. volleywood.net. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  32. ↑ Włochy M: Scudetto dla Itasu Trentino. siatka.org. (pol.).
  33. ↑ Play Off, il terzo posto finale è di Milano: gialloblù sconfitti 3-1 all'Allianz Cloud. trentinovolley.it. (wł.).
  34. ↑ Finał KMŚ siatkarzy 2022: Sir Safety Susa Perugia sięgnęła po trofeum. polsatsport.pl. (pol.).
  35. ↑ 5. miejsce Kazijskiego w plebiscycie na najlepszego sportowca roku w Bułgarii. [dostęp 2009-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-05)].
  36. ↑ sportowefakty.wp.pl: Matej Kazijski po raz trzeci siatkarzem roku w Bułgarii. [dostęp 2016-04-17].
  37. ↑ Siatkarz Matej Kazijski mężczyzną roku w Bułgarii [online], www.sport.pl, 23 kwietnia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-04-23].
  38. ↑ Matej Kazijski najlepszym siatkarzem roku 2011 w Bułgarii. cev.lu. [dostęp 2012-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-01)]. (ang.).
  39. ↑ Matej Kazijski po raz kolejny najlepszym siatkarzem w Bułgarii. siatka.org. [dostęp 2013-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Matej_Kazijski&oldid=73638359”
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy