Rajeev Ram
Rajeev Ram (ur. 18 marca 1984 w Denver) – amerykański tenisista pochodzenia hinduskiego, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) w grze mieszanej oraz igrzysk olimpijskich w Paryżu (2024) w grze podwójnej, zwycięzca Australian Open 2020 oraz US Open 2021, 2022 i 2023 w grze podwójnej, a także Australian Open 2019 i 2021 w grze mieszanej, lider rankingu ATP deblistów.
| |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 marca 1984 | ||||||||||||
| Wzrost |
193 cm | ||||||||||||
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend | ||||||||||||
| Status profesjonalny |
2004 | ||||||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywny | ||||||||||||
| Trener |
Bryan Smith | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Wygrane turnieje |
2 | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
56 (18 kwietnia 2016) | ||||||||||||
| Australian Open |
2R (2013, 2016) | ||||||||||||
| Roland Garros |
1R (2010, 2016) | ||||||||||||
| Wimbledon |
2R (2013) | ||||||||||||
| US Open |
2R (2013, 2015) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Wygrane turnieje |
31 | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
1 (3 października 2022) | ||||||||||||
| Australian Open |
W (2020) | ||||||||||||
| Roland Garros |
QF (2011, 2019, 2020, 2022, 2024) | ||||||||||||
| Wimbledon |
SF (2016, 2021, 2022) | ||||||||||||
| US Open |
W (2021–2023) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Kariera tenisowa
edytujKarierę tenisową rozpoczął w roku 2004.
Wygrywał turnieje z serii ITF Futures i ATP Challenger Tour. W turniejach rangi ATP Tour odniósł dwa zwycięstwa, oba w Newport na nawierzchni trawiastej, w 2009 i 2015 roku. W pierwszym z nich, jako szczęśliwy przegrany doszedł do finału, w którym pokonał Sama Querreya 6:7(3), 7:5, 6:3[1], w drugim wygrał z Ivo Karloviciem 7:6(5), 5:7, 7:6(2)[2]. Ponadto w lutym 2016 został finalistą rozgrywek w Delray Beach.
W grze podwójnej Ram odniósł trzydzieści jeden triumfów w turniejach ATP Tour z pięćdziesięciu trzech rozegranych finałów.
W 2020 roku awansował do finału zawodów gry podwójnej podczas Australian Open. Razem z partnerującym mu Joem Salisburym w meczu mistrzowskim wygrali z deblem Max Purcell–Luke Saville wynikiem 6:4, 6:2. Rok później ponownie osiągnęli finał, lecz tym razem przegrali z Ivanem Dodigiem i Filipem Poláškiem 3:6, 4:6. Ten sam debel triumfował również w finale US Open w 2021 roku, tym razem pokonując 3:6, 6:2, 6:2 Jamiego Murraya i Bruno Soaresa. Rok później para obroniła tytuł w US Open, wygrywając w ostatnim spotkaniu 7:6(4), 7:5 z Wesleyem Koolhofem i Nealem Skupskim. W tym samym roku z Salisburym zwyciężyli w ATP Finals, pokonując w meczu finałowym duet Nikola Mektić–Mate Pavić 7:6(4), 6:4. W 2023 roku amerykańsko-brytyjski debel ponownie obronili tytuł w US Open, tym razem pokonując w spotkaniu mistrzowskim Rohana Bopannę i Matthew Ebdena 2:6, 6:3, 6:4, a także w Turynie podczas ATP Finals, gdzie wygrali w meczu finałowym z duetem Marcel Granollers–Horacio Zeballos 6:3, 6:4. W 2024 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w deblu, w którym razem z Austinem Krajickiem zdobyli srebrny medal, przegrywając w finale z Matthew Ebdenem i Johnem Peersem 7:6(6), 6:7(1), 8–10.
W grze mieszanej Ram jest zdobywcą srebrnego medalu igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016), w których startował wspólnie z Venus Williams. We wrześniu 2016 roku został finalistą US Open, partnerując Coco Vandeweghe. W 2019 roku razem z Barborą Krejčíkovą zwyciężył podczas Australian Open. Dwa lata później, ponownie z Krejčíkovą, odniósł kolejny triumf na kortach Australian Open.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był 18 kwietnia 2016 roku na 56. miejscu. 3 października 2022 roku został liderem rankingu światowego w grze podwójnej, a zarazem najstarszym zawodnikiem, który po raz pierwszy objął prowadzenie w tym zestawieniu[3].
Finały w turniejach ATP Tour
edytuj| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–1)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 12 lipca 2009 | Newport | Trawiasta |  Sam Querrey
|
6:7(3), 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 19 lipca 2015 | Newport | Trawiasta |  Ivo Karlović
|
7:6(5), 5:7, 7:6(2) |
| Finalista | 1. | 21 lutego 2016 | Delray Beach | Twarda | Sam Querrey
|
4:6, 6:7(6) |
Gra podwójna (31–22)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 28 sierpnia 2005 | New Haven | Twarda | Bobby Reynolds
|
 Gastón Etlis Martín Rodríguez
|
4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 11 stycznia 2009 | Ćennaj | Twarda | Eric Butorac
|
 Jean-Claude Scherrer Stan Wawrinka
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 12 lipca 2009 | Newport | Trawiasta |  Jordan Kerr
|
 Michael Kohlmann Rogier Wassen
|
6:7(6), 7:6(7), 10–6 |
| Zwycięzca | 3. | 4 października 2009 | Bangkok | Twarda (hala) | Eric Butorac
|
 Guillermo García-López Mischa Zverev
|
7:6(4), 6:3 |
| Zwycięzca | 4. | 25 lipca 2010 | Atlanta | Twarda | Scott Lipsky
|
 Rohan Bopanna Kristof Vliegen
|
6:3, 6:7(4), 12–10 |
| Finalista | 2. | 6 lutego 2011 | Johannesburg | Twarda | Scott Lipsky
|
James Cerretani Adil Shamasdin
|
3:6, 6:3, 7–10 |
| Zwycięzca | 5. | 13 lutego 2011 | San José | Twarda (hala) | Scott Lipsky
|
 Alejandro Falla Xavier Malisse
|
6:4, 4:6, 10–8 |
| Zwycięzca | 6. | 27 lutego 2011 | Delray Beach | Twarda | Scott Lipsky
|
Christopher Kas Alexander Peya
|
4:6, 6:4, 10–3 |
| Zwycięzca | 7. | 23 września 2012 | Petersburg | Twarda (hala) |  Nenad Zimonjić
|
 Lukáš Lacko Igor Zelenay
|
6:2, 4:6, 10–6 |
| Finalista | 3. | 13 lipca 2014 | Newport | Trawiasta |  Jonatan Erlich
|
Chris Guccione Lleyton Hewitt
|
5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 8. | 21 czerwca 2015 | Halle | Trawiasta |  Raven Klaasen
|
Rohan Bopanna Florin Mergea
|
7:6(5), 6:2 |
| Finalista | 4. | 4 października 2015 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Raven Klaasen
|
 Treat Huey Henri Kontinen
|
6:7(4), 2:6 |
| Finalista | 5. | 2 kwietnia 2016 | Miami | Twarda | Raven Klaasen
|
 Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
7:5, 1:6, 7–10 |
| Finalista | 6. | 21 maja 2016 | Genewa | Ceglana | Raven Klaasen
|
Steve Johnson Sam Querrey
|
4:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 9. | 19 czerwca 2016 | Halle | Trawiasta | Raven Klaasen
|
 Łukasz Kubot Alexander Peya
|
7:6(5), 6:2 |
| Zwycięzca | 10. | 2 października 2016 | Chengdu | Twarda | Raven Klaasen
|
Pablo Carreño-Busta Mariusz Fyrstenberg
|
7:6(2), 7:5 |
| Finalista | 7. | 9 października 2016 | Tokio | Twarda | Raven Klaasen
|
Marcel Granollers Marcin Matkowski
|
2:6, 6:7(4) |
| Finalista | 8. | 20 listopada 2016 | Londyn | Twarda (hala) | Raven Klaasen
|
Henri Kontinen John Peers
|
6:2, 1:6, 8–10 |
| Zwycięzca | 11. | 26 lutego 2017 | Delray Beach | Twarda | Raven Klaasen
|
Treat Huey Maks Mirny
|
7:5, 7:5 |
| Zwycięzca | 12. | 18 marca 2017 | Indian Wells | Twarda | Raven Klaasen
|
Łukasz Kubot Marcelo Melo
|
6:7(1), 6:4, 10–8 |
| Finalista | 9. | 18 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Raven Klaasen
|
Łukasz Kubot Marcelo Melo
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 13. | 23 lipca 2017 | Newport | Trawiasta |  Aisam-ul-Haq Qureshi
|
Matt Reid John-Patrick Smith
|
6:4, 4:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 14. | 1 października 2017 | Shenzhen | Twarda | Alexander Peya
|
Nikola Mektić Nicholas Monroe
|
6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 15. | 6 maja 2018 | Monachium | Ceglana | Ivan Dodig
|
Nikola Mektić Alexander Peya
|
6:3, 7:5 |
| Finalista | 10. | 26 maja 2018 | Genewa | Ceglana | Ivan Dodig
|
Oliver Marach Mate Pavić
|
6:3, 6:7(3), 9–11 |
| Finalista | 11. | 29 lipca 2018 | Atlanta | Twarda | Ryan Harrison
|
Nicholas Monroe John-Patrick Smith
|
6:3, 6:7(5), 8–10 |
| Finalista | 12. | 30 września 2018 | Shenzhen | Twarda |  Robert Lindstedt
|
 Ben McLachlan Joe Salisbury
|
6:7(5), 6:7(4) |
| Zwycięzca | 16. | 21 października 2018 | Moskwa | Twarda (hala) | Austin Krajicek
|
Maks Mirny Philipp Oswald
|
7:6(4), 6:4 |
| Zwycięzca | 17. | 4 listopada 2018 | Paryż | Twarda (hala) | Marcel Granollers
|
Jean-Julien Rojer Horia Tecău
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 13. | 6 stycznia 2019 | Brisbane | Twarda | Joe Salisbury
|
 Marcus Daniell Wesley Koolhof
|
4:6, 6:7(6) |
| Zwycięzca | 18. | 2 marca 2019 | Dubaj | Twarda | Joe Salisbury
|
Ben McLachlan Jan-Lennard Struff
|
7:6(4), 6:3 |
| Finalista | 14. | 23 czerwca 2019 | Londyn | Trawiasta | Joe Salisbury
|
Feliciano López Andy Murray
|
6:7(6), 7:5, 5–10 |
| Finalista | 15. | 20 października 2019 | Antwerpia | Twarda (hala) | Joe Salisbury
|
Kevin Krawietz Andreas Mies
|
6:7(1), 3:6 |
| Zwycięzca | 19. | 27 października 2019 | Wiedeń | Twarda (hala) | Joe Salisbury
|
Łukasz Kubot Marcelo Melo
|
6:4, 6:7(5), 10–5 |
| Zwycięzca | 20. | 2 lutego 2020 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Joe Salisbury
|
Max Purcell Luke Saville
|
6:4, 6:2 |
| Finalista | 16. | 21 lutego 2021 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Joe Salisbury
|
Ivan Dodig Filip Polášek
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 17. | 16 maja 2021 | Rzym | Ceglana | Joe Salisbury
|
Nikola Mektić Mate Pavić
|
4:6, 6:7(4) |
| Finalista | 18. | 25 czerwca 2021 | Eastbourne | Trawiasta | Joe Salisbury
|
Nikola Mektić Mate Pavić
|
4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 21. | 15 sierpnia 2021 | Toronto | Twarda | Joe Salisbury
|
Nikola Mektić Mate Pavić
|
6:3, 4:6, 10–3 |
| Zwycięzca | 22. | 10 września 2021 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Joe Salisbury
|
Jamie Murray Bruno Soares
|
3:6, 6:2, 6:2 |
| Finalista | 19. | 31 października 2021 | Eastbourne | Twarda (hala) | Joe Salisbury
|
Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
4:6, 2:6 |
| Finalista | 20. | 21 listopada 2021 | Turyn | Twarda (hala) | Joe Salisbury
|
Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
4:6, 6:7(0) |
| Zwycięzca | 23. | 17 kwietnia 2022 | Monte Carlo | Ceglana | Joe Salisbury
|
Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
6:4, 3:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 24. | 21 sierpnia 2022 | Cincinnati | Twarda | Joe Salisbury
|
Tim Pütz Michael Venus
|
7:6(4), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 25. | 9 września 2022 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Joe Salisbury
|
Wesley Koolhof Neal Skupski
|
7:6(4), 7:5 |
| Zwycięzca | 26. | 20 listopada 2022 | Turyn | Twarda (hala) | Joe Salisbury
|
Nikola Mektić Mate Pavić
|
7:6(4), 6:4 |
| Zwycięzca | 27. | 27 maja 2023 | Lyon | Ceglana | Joe Salisbury
|
Nicolas Mahut Matwé Middelkoop
|
6:0, 6:3 |
| Finalista | 21. | 13 sierpnia 2023 | Toronto | Twarda | Joe Salisbury
|
 Marcelo Arévalo Jean-Julien Rojer
|
3:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 28. | 8 września 2023 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Joe Salisbury
|
Rohan Bopanna Matthew Ebden
|
2:6, 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 29. | 29 października 2023 | Wiedeń | Twarda (hala) | Joe Salisbury
|
Nathaniel Lammons Jackson Withrow
|
6:4, 5:7, 12–10 |
| Zwycięzca | 30. | 19 listopada 2023 | Turyn | Twarda (hala) | Joe Salisbury
|
Marcel Granollers Horacio Zeballos
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 31. | 13 stycznia 2024 | Adelaide | Twarda | Joe Salisbury
|
Rohan Bopanna Matthew Ebden
|
7:5, 5:7, 11–9 |
| Finalista | 22. | 3 sierpnia 2024 | Paryż | Ceglana | Austin Krajicek
|
Matthew Ebden John Peers
|
7:6(6), 6:7(1), 8–10 |
Gra mieszana (2–2)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 14 sierpnia 2016 | Rio de Janeiro | Twarda | Venus Williams
|
Bethanie Mattek-Sands Jack Sock
|
7:6(3), 1:6, 7–10 |
| Finalista | 2. | 9 września 2016 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Coco Vandeweghe
|
Laura Siegemund Mate Pavić
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 26 stycznia 2019 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Barbora Krejčíková
|
Astra Sharma John-Patrick Smith
|
7:6(3), 6:1 |
| Zwycięzca | 2. | 20 lutego 2021 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Barbora Krejčíková
|
Samantha Stosur Matthew Ebden
|
6:1, 6:4 |
Przypisy
edytuj- ↑ Turniej ATP w Newport: Zwycięstwo Rama. sport.pl. [dostęp 2009-10-04]. (pol.).
- ↑ Marcin Motyka: ATP Newport: Demony sprzed roku wróciły. Ivo Karlović przegrał finał z Rajeevem Ramem. Sportowe Fakty. [dostęp 2015-07-25]. (pol.).
- ↑ Andrew Eichenholz: Team-Minded Ram Climbs To Doubles World No. 1: ‘It’s Pretty Amazing’. Association of Tennis Professionals, 2022-10-03. [dostęp 2022-10-07]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).