Ukrajinśka asociacija futbołu
Ukrajinśka asociacija futbołu (ukr. УАФ – Українська асоціація футболу, UAF) – związek piłkarski na Ukrainie założony w 1991. Do 17 maja 2019 nazywał się FFU – Federacija futbołu Ukrajiny (ukr. ФФУ – Федерація футболу України). Związek prowadzi reprezentację kraju. Siedzibą związku jest Kijów.
Dyscypliny | |
---|---|
Data założenia | |
Prezes | |
Siedziba | |
Członkostwo | |
FIFA |
od 1992 |
UEFA |
od 1992 |
Prowadzone kadry | |
Kadry mężczyzn | |
Kadry kobiet | |
Strona internetowa |
Historia
edytuj6 marca 1991 w dzięki staraniom Wiktora Bannikowa powstała i prawnie zarejestrowana Federacja Futbolu Ukraińskiej SRR, która działała w składzie Federacji Futbolu ZSRR. Była w pełni kontrolowana i podporządkowana kierownictwu w Moskwie.
24 sierpnia 1991 roku po ogłoszeniu Aktu Niepodległości Ukrainy Komitet Wykonawczy Federacji Futbolu Ukraińskiej SRR przyjął decyzję o zorganizowaniu na początku grudnia sesji plenarnej, na której określą przyszłość rozwoju piłki nożnej na Ukrainie.
Na początku września, na wspólnym posiedzeniu Federacji i społeczności piłkarskiej było zaproponowano utworzenie instytucji krajowej piłki nożnej, która nie byłaby podporządkowana Moskwie.
W październiku Wiktor Bannikow spotkał się z prezydentem UEFA Lennart Johansson, który obiecał pełne wsparcie dla Ukrainy w sprawie przyłączenia do europejskiej wspólnoty piłki nożnej.
1 grudnia 1991, po referendum narodowym na Ukrainie, społeczność międzynarodowa dowiedziała się o tym, że na mapie świata pojawiło się nowe niepodległe państwo.
13 grudnia 1991 roku Rada Federacji Futbolu jednogłośnie przyjęła oświadczenie o utworzeniu Publicznej Organizacji Sportowej „Federacja Futbolu Ukrainy” (FFU). Pierwszym prezesem został obrany Wiktor Bannikow.
Latem 1992 została członkiem UEFA i FIFA.
Związek prowadzi reprezentacje Ukrainy w piłce nożnej (różnych kategorii wiekowych) oraz reprezentacje kobiet, studentów, w piłce nożnej plażowej i futsalu.
Do 1996 roku związek prowadził też ukraińskie rozgrywki ligowe, później organizacją rozgrywek ligowych zajmuje się Ukraińska Profesjonalna Liga Piłki Nożnej.
17 maja 2019 na Kongresie zmieniono nazwę związku z FFU na UAF (Ukrajinśka Asociacija Futbołu)[1].
Najważniejsze sukcesy
edytuj- 1/4 finału Mistrzostw świata: 2006 (Niemcy)
- wicemistrz Europy U-21: 2006 (Portugalia)
- mistrz świata U-20: 2019 (Polska)
- mistrz Europy U-19: 2009 (Ukraina)
- wicemistrz Europy U-19: 2000 (Niemcy)
- wicemistrz Europy U-17: 1994 (Irlandia)
- mistrz Letniej Uniwersjady: 2007 (Tajlandia), 2009 (Serbia)
- wicemistrz Letniej Uniwersjady: 2001 (Chiny)
- 9-12 miejsce na Mistrzostwach Europy: 2009 (Finlandia)
- 1/4 finału Mistrzostw świata: 2005 (Brazylia)
- mistrz Europy: 2011 (Włochy)
- brązowy medalista Euro Beach Soccer League: 2004 (Monaco)
- zdobywca Euro Beach Soccer Cup: 2007 (Hiszpania)
- półfinalista Mistrzostw Świata: 1996 (Hiszpania)
- wicemistrz Europy: 2001 (Rosja), 2003 (Włochy)
Prezesi
edytuj- 1991 – 1996: Wiktor Bannikow
- 1996 – 2000: Wałerij Pustowojtenko
- 16 sierpnia 2000 – 2 września 2012: Hryhorij Surkis (wybrany na kolejny 4-letni okres 16 lipca 2004 roku oraz ponownie wybrany na kolejny 5-letni okres 14 września 2007 roku)[2]
- 2 września 2012 – 6 marca 2015: Anatolij Końkow[3]
- od 6 marca 2015: Andrij Pawełko[4]
- od 25 stycznia 2024 Andrij Szewczenko[5]
Siedziba
edytujBudynek futbolu (ukr. Будинок футболу) – nieformalna nazwa budynku, gdzie znajduje się siedziba Federacji Futbolu Ukrainy, w której urzęduje kierownictwo i pracownicy Federacji Piłki Nożnej Ukrainy. Adres siedziby: Kijów, pr. Laboratornyj 7a.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ ФФУ більше немає – тепер є УАФ – UA-Футбол. (ukr.).
- ↑ Григорий Суркис: „Мы не бежим к Мутко с протянутой рукой” – UA-Футбол.
- ↑ Новым главой ФФУ избран Коньков. Суркис стал почетным президентом – UA-Футбол.
- ↑ Новым президентом ФФУ стал Андрей Павелко – UA-Футбол.
- ↑ Андрій Шевченко — президент Української асоціації футболу - Офіційний сайт Української асоціацїї футболу [online], uaf.ua [dostęp 2024-03-23] (ukr.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona UAF (ukr. • ang.)