Uniwersytet Karola
Uniwersytet Karola[1] (cz. Univerzita Karlova) – uniwersytet w Pradze, założony w 1348 przez króla Czech Karola IV Luksemburskiego, najstarszy uniwersytet w Europie Środkowej.
| |
 Wejście do auli uniwersytetu | |
| Data założenia |
7 kwietnia 1348 |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
Ovocný trh 5 |
| Liczba studentów |
~42 500 |
| Rektor |
prof. Tomáš Zima |
| Członkostwo | |
Położenie na mapie Pragi  | |
Położenie na mapie Czech  | |
 50°05′18,24″N 14°24′13,32″E/50,088400 14,403700
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujUczelnię zorganizowano na wzór Uniwersytetu Paryskiego. Jedno z kolegiów dla polskich i litewskich studentów zostało ufundowane przez polską królową Jadwigę. Znaczącą rolę w dziejach uniwersytetu odegrali husyci. Jan Hus był tutejszym wykładowcą i rektorem.
W 1882 uniwersytet podzielono na dwa odrębne: czeski i niemiecki[2]. Wspólna pozostała tylko biblioteka uniwersytecka[3]. Drugi uniwersytet, funkcjonujący jako Niemiecki Uniwersytet Karola i Ferdynanda (Deutsche Karl-Ferdinands-Universität), w 1921 miał zostać przeniesiony do Liberca, do czego jednak nie doszło. W 1920 na mocy ustawy z 19 lutego uczelnia czeska otrzymała obecną nazwę i została uznana za prawnego kontynuatora średniowiecznego poprzednika, przejmując budynek główny Carolinum, insygnia rektorskie i historyczne pamiątki i dokumenty[3]. W 1939 uniwersytet czeski został zamknięty, a niemiecki otrzymał kolejne nazwy: Deutsche Karls-Universität in Prag, a następnie Frontuniversität. W 1939 podczas protestu studentów i bezpośrednio po nim Niemcy zabili kilku jego uczestników, a około 1200 wywieźli do obozów koncentracyjnych[4], w których około 35 z nich zginęło[5]. W 1945 został zamknięty (obecnie kontynuuje swoją działalność w Monachium jako Collegium Carolinum) i reaktywowano instytucję czeską.
W roku akademickim 2020/2021, Uniwersytet Karola zatrudniał ponad cztery tysiące nauczycieli akademickich, a studiowało na nim około 50 tysięcy studentów, w tym 7,5 tysiąca na studiach doktorskich. W sumie na uniwersytecie prowadzonych jest przeszło 300 programów[6].
Absolwenci
edytujDoktorzy honoris causa
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Uniwersytety świata (2010), [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2014-08-18].
- ↑ F. Čapka: Směřování k samostatnému státu – pokračování. [w:] Dějiny zemí Koruny české v datech [on-line]. libri.cz. [dostęp 2013-06-07]. (cz.).
- ↑ a b Teresa Wróblewska: Organizacja i zadania hitlerowskiego uniwersytetu w Strasburgu. Słupsk: Wyższa Szkoła Pedagogiczna, 1994, s. 45, seria: Słupskie Prace Humanistyczne.
- ↑ F. Čapka: Léta první i druhé republiky a protektorátu – pokračování. [w:] Dějiny zemí Koruny české v datech [on-line]. libri.cz. [dostęp 2013-06-07]. (cz.).
- ↑ Josef Chalupský: 17. listopad 1939. parazitologie.cz, 2002-12. [dostęp 2013-06-07]. (cz.).
- ↑ Facts and Figures [online], Charles University [dostęp 2021-07-12] (ang.).
- ISNI: 0000000119574408, 000000041937116X
- VIAF: 132451424, 148284686
- ULAN: 500308208
- LCCN: n80038495
- GND: 3511-7
- LIBRIS: 97mpstst35f85wj, 86lnrtms5m3fphr
- BnF: 12080711p
- SUDOC: 069566992
- NLA: 36750083
- NKC: kn20010710036
- BNE: XX128132
- BIBSYS: 90382301
- CiNii: DA03220105
- PLWABN: 9810533102105606
- NUKAT: n98068664
- J9U: 987007269231205171
- PTBNP: 458850
- LNB: 000013790
- NSK: 000071319
- BLBNB: 000377970
- LIH: LNB:V*369534;=BQ