Willie Mays

amerykański baseballista

Willie Howard Mays, Jr. (ur. 6 maja 1931 w Westfield(inne języki), w Alabamie[1], zm. 18 czerwca 2024 w Palo Alto w Kalifornii[2][3]) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego.

Willie Mays
Ilustracja
Środkowozapolowy
Pełne imię i nazwisko

Willie Howard Mays, Jr.

Pseudonim

The Say Hey Kid

Data i miejsce urodzenia

6 maja 1931
Westfield (Alabama)

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 2024
Palo Alto

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

25 maja 1951

Ostatni występ

9 września 1973

Statystyki
Średnia uderzeń

0,302

Home runy

660

Uderzenia

3283

RBI

1903

Kariera klubowa
Lata Kluby
1951–1952
1954–1972
New York/San Francisco Giants
1972–1973 New York Mets
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1979

Głosów

94,7% (1. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Kariera sportowa

edytuj

Zawodową karierę rozpoczął w zespołach Negro League w Chattanooga Choo-Choos i Birmingham Black Barons[4][5]. Podczas występów w Negro League był obserwowany przez skautów klubów MLB, między innymi Boston Braves oraz Brooklyn Dodgers[6][7]. Ostatecznie 20 czerwca 1950 podpisał kontrakt z New York Giants[8]. Sezon 1951 rozpoczął w klubie rezerwowym Giants Minneapolis Millers[4]. W Major League Baseball zadebiutował 25 maja 1951 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies[9]. Mimo nie najlepszego sezonu, w którym uzyskał średnią uderzeń 0,274, zaliczył 68 RBI i zdobył 20 home runów w 121 meczach, został wybrany najlepszym debiutantem w National League[10][11]. W tym samym roku zagrał w World Series, jednak Giants ulegli New York Yankees w sześciu meczach[12].

W 1952 został powołany do United States Army[4]. Z powodu służby wojskowej Mays nie zagrał w 266 meczach[13]. W 1954 powrócił do zawodowego baseballu i ze średnią uderzeń 0,345 i 46 zdobytymi home runami, został wybrany MVP National League[11][14]. W tym samym sezonie New York Giants zwyciężyli w World Series pokonując Cleveland Indians 4–0[4]. Dwa lata później wstąpił do Klubu 30–30 zdobywając 36 home runów i 40 skradzionych baz[15]. W 1962 Giants (od 4 lat z siedzibą w San Francisco) przegrali World Series z New York Yankees w siedmiu meczach[12]. Trzy lata później został po raz drugi w karierze wybrany MVP[14].

22 września 1969 Mays zdobył 600. home runa w karierze[16]. 10 lipca 1970 został dziesiątym baseballistą w historii, który wykonał 3000 uderzeń w Major League Baseball[17]. W maju 1972 w wieku 41 lat przeszedł do New York Mets, w którym zakończył karierę. 23 stycznia 1979 został członkiem Galerii Sław Baseballu[18].

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
MVP National League 1954, 1965 [14]
24× All-Star 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959¹, 1959², 1960¹, 1960², 1961¹, 1961², 1962¹
1962², 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973
[19]
All-Star Game MVP 1963, 1968 [20]
12× Gold Glove Award 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968 [21]
Zwycięzca w World Series 1954 [12]
AL Rookie of the Year Award 1951 [10]
MLB All-Century Team [22]
Baseball Hall of Fame od 1979 [18]
# 24 zastrzeżony przez Giants 1972 [23]

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Mays, Willie [online], Encyclopedia of Alabama [dostęp 2024-06-19] (ang.).
  2. Willie Mays, supreme baseball talent among the best to ever play, dies at 93 [online], NBC News, 19 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-19] (ang.).
  3. Baseball Hall of Famer Willie Mays, the 'Say Hey Kid,' Dies at 93 [online], Extra [dostęp 2024-06-19] (ang.).
  4. a b c d Baseball Immortal MVP. achievement.org. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  5. Willie Mays. encyclopediaofalabama.org. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-06)]. (ang.).
  6. Rewriting history: What if the Braves had signed Willie Mays?. hardballtimes.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  7. Exciting Player Is Willie Mays. The Pittsburgh Press. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  8. Willie Mays Transactions. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  9. Giants 8 Phillies 5. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  10. a b Willie Mays Biography. notablebiographies.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  11. a b Willie Mays Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  12. a b c Baseball-Reference Playoff and World Series Index. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
  13. Armed Forces Day Tribute - May 21. 500hrc.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  14. a b c Most Valuable Player winners. mlb.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  15. 30-30 Club. baseball-statistics.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  16. Famous Home Runs. mlb.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  17. The 3000 Hit Club - Willie Mays. baseballhalloffame.org. [dostęp 2016-02-17]. (ang.).
  18. a b Mays, Willie. baseballhall.org. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  19. Most Seasons on All-Star Roster. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).
  20. All-Star MVPs. mlb.com. [dostęp 2013-08-15]. (ang.).
  21. National League Gold Glove Award Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).
  22. All Century Team. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
  23. Willie Mays Biography. espn.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  24. The White House – President Obama Names Recipients of the Presidential Medal of Freedom (ang.) [dostęp 2015-11-28]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy