Alvarinho
 Grono Alvarinho | |
| Rodzaj | |
|---|---|
| Gatunek | |
Alvarinho (port., wym. [aɫvaˈɾiɲu]) albo albariño (gal., wym. [alβaˈɾiːɲo]) – biała odmiana winorośli, pochodząca z Portugalii i uważana za jeden z najwspanialszych europejskich szczepów[1][2].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Winorośl alvarinho daje stosunkowo niskie plony i owoce o wysokiej jakości[3][4]. Dojrzewa szybko i jest wrażliwa na wiosenne przymrozki[4]. Owoce są małe, ale liczne, a skórki owoców grube[2][5]. Odporność na mączniaka prawdziwego i rzekomego jest dużą zaletą w regionach o większych opadach[5].
Rozpowszechnienie
[edytuj | edytuj kod]Szczep jest znany jako tradycyjny surowiec na biały wariant północnoportugalskiego wina vinho verde[3][6]. Najlepsze efekty daje w północnej, przygranicznej części regionu[3]. Szeroko uprawiany jest również w regionie Rías Baixas DO, leżącym w galicyjskiej części Hiszpanii[2][5][7][8][9].
Winnice obsadzone albariño można spotkać na północnym zachodzie Stanów Zjednoczonych (stany Oregon i Waszyngton)[10]. Odmiana odbywa kwarantannę w Australii, po której będzie mogła być sadzona w winnicach produkcyjnych[11].
Wina
[edytuj | edytuj kod]Wina produkowane z alvarinho cechują się średnim poziomem alkoholu (ok. 11,5–13,0%), co czyni szczep wyjątkowo krzepkim na tle innych odmian używanych do produkcji vinho verde[3][12]. Koncentracji cukru i innych składników sprzyjają niskie plony alvarinho[3].
Wina są delikatne, aromatyczne i rześkie, o zauważalnym poziomie kwasów i przeznaczone do picia w przeciągu kilku lat po produkcji[2][8][13]. Rozpoznawalne są aromaty gruszek, jabłek i owoców egzotycznych[2].
Synonimy
[edytuj | edytuj kod]Oprócz podstawowych nazw alvarinho i albariño szczep ten jest znany także jako albarina, alvarin branco, azal blanco, cainho branco (port.), galego i galeguinho[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Alvarinho w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2013-01-29]. (ang.).
- ↑ a b c d e André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 84. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
- ↑ a b c d e Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 333. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ a b Hervé Quénol, Anna Monteiro, Angela Maciel: Variabilité spatiotemporelle des températures aux échelles fines dans le vignoble de Vinho verde (Portugal) dans un contexte de changement climatique. Réchauffement climatique, quels impacts probables sur les vignobles ?. [dostęp 2013-01-29]. (fr.).
- ↑ a b c Hugh Johnson, Jancis Robinson: Wielki atlas świata win. Buchmann, 2008, s. 194. ISBN 978-83-7670-164-6. (pol.).
- ↑ Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 36. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ Stuart Walton, Brian Glover: The Ultimate Encyclopedia of Wine, Beer, Spirits and Liqueurs. Hermes House, 1999, s. 96. ISBN 1-84038-085-3. (ang.).
- ↑ a b Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 309. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ David Schwarzwälder: Hiszpania. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 618. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
- ↑ Hugh Johnson, Jancis Robinson: Wielki atlas świata win. Buchmann, 2008, s. 314. ISBN 978-83-7670-164-6. (pol.).
- ↑ Hugh Johnson, Jancis Robinson: Wielki atlas świata win. Buchmann, 2008, s. 338. ISBN 978-83-7670-164-6. (pol.).
- ↑ Joachim Krieger: Portugalia. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 658. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
- ↑ David Schwarzwälder: Hiszpania. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 619. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).