Przejdź do zawartości

Cudzoziemczyzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Cudzoziemszczyzna)
Cudzoziemczyzna
Ilustracja
Strona wydania z 1826
Autor

Aleksander Fredro

Typ utworu

komedia

Data powstania

1822

Wydanie oryginalne
Język

polski

Data wydania

1826

Afisz teatralny (1844)

Cudzoziemszczyzna (właśc. Cudzoziemczyzna. Komedia we trzech aktach, wierszem) - trzyaktowa komedia Aleksandra Fredry napisana w 1822. Prapremiera odbyła się w teatrze lwowskim 29 lutego 1824[1][2][3][4].

Informacje

[edytuj | edytuj kod]

Komedia powstała w drugiej połowie 1822[5]. Po raz pierwszy ukazała się drukiem w 1826 w pierwszym tomie zbiorczego wydania komedii Fredry[5]. Zachował się autorski odpis sztuki na czysto, aczkolwiek brakuje w nim części stron[5]. Istnieje też czystopis z 1824 wykonany przez inną osobę na potrzeby cenzury lwowskiej z odręcznymi poprawkami Fredry[5].

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Komedia wyśmiewa ślepe naśladowanie zagranicznych zwyczajów. Radost, właściciel wiejskiego dworku zafascynowany jest do przesady wszystkim, co pochodzi z zagranicy. Astolf i Zdzisław – konkurenci do ręki jego córki (Zosi), starają się pozyskać przychylność przyszłego teścia odmiennymi sposobami. Astolf przedstawia się jako wielki znawca zagranicy i miłośnik cudzoziemszczyzny, choć w rzeczywistości mieszka na polskiej wsi. Zdzisław przeciwnie: choć wiele podróżował po świecie, przedstawia się jako prowincjusz i zwolennik polskich tradycji. Zosia początkowo podobnie jak ojciec jest zafascynowana światowością Astolfa, ostatecznie jednak postanawia poślubić Zdzisława. Radost również jest rozczarowany cudzoziemszczyzną, co manifestuje poprzez zmianę ubioru: zamiast elementów ubioru francuskiego (surdut, peruka) w ostatniej scenie pojawia się w polskim stroju z karabelą przy boku. Wypowiada również słowa: Co cudze, diabła warte a najlepsze - swoje![6][3][6]

Tematyka

[edytuj | edytuj kod]

Spór fraka z kontuszem tj. dyskusja o uleganiu zagranicznym wpływom wobec wierności staropolskiej tradycji był częstym tematem w polskiej literaturze oświeceniowej (np. Staruszkiewicz Franciszka Bohomolca i Mniejszy koncept jak przysługa Adama Kazimierza Czartoryskiego). Utworem bezpośrednio poprzedzającym Cudzoziemczyznę Aleksandra Fredry była komedioopera Ludwika Adama Dmuszewskiego pt. Szkoda wąsów, w której wpleciono spór fraka z kontuszem w intrygę miłosną[4][7][8].

Inscenizacje (wybór)[9]

[edytuj | edytuj kod]

Spektakle radiowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aleksander Fredro, Komedie. Seria pierwsza. II, Intryga na prędce ; Nowy Don Kiszot ; Cudzoziemczyzna ; Pierwsza lepsza ; Odludki i poeta, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1955, s. 277.
  2. Marcin Cieński, Fredro, Wydawnictwo Dolnośląskie, 2003, s. 69-73, ISBN 83-7023-984-6.
  3. a b Kazimierz Wyka, Cudzoziemczyzna. Komedia we 3 aktach wierszem, [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 153.
  4. a b Stanisław Windakiewicz, Wstęp, [w:] Aleksander Fredro, Cudzoziemczyzna : komedja we trzech aktach wierszem, Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza, 1927, s. III-XII.
  5. a b c d Pigoń 1955 ↓, s. 277.
  6. a b Cudzoziemczyzna, [w:] Aleksander Fredro, Komedie. Seria pierwsza. II, Intryga na prędce ; Nowy Don Kiszot ; Cudzoziemczyzna ; Pierwsza lepsza ; Odludki i poeta, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1955, s. [198].
  7. Krystyna Poklewska, Aleksander Fredro, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1977, s. 76.
  8. Agata Roćko, Kontusz i frak. Komediowe potyczki w czasach stanisławowskich [online], Muzeum Pałacu Krola Jana III w Wilanowie (Pasaż Wiedzy) [dostęp 2023-07-24].
  9. Cudzoziemczyzna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) [dostęp 2023-07-16].
  10. Cudzoziemszczyzna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2023-07-16].
  11. Cudzoziemszczyzna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2023-07-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Pigoń: Komentarz. W: Aleksander Fredro: Komedie. Seria pierwsza II. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1955, s. 265–357, seria: Pisma wszystkie.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy