Imam Shafi’u
Muhamed Ibn Idris Ibnul-Abbas Ibn Uthman Ibn Shafi’ Ibnus’Sa’ib Ibn Ubejd Ibn Abd Jezid Ibn Hashim Ibnul-Mutalib Ibn Abd Menaf Ibn Kusi Ibn Kilab Ibn Murrah Ibn Ka’b el-Lu’ij Ibn Galib (Arabisht: أبو عبد الله محمد بن إدريس الشافعيّ المطَّلِبيّ القرشيّ), i njohur si Imam Shafi’u, ishte një teolog, jurist dhe dijetar mysliman arab, i cili ishte kontribuuesi i parë i parimeve të jurisprudencës islame (Usul el-fikh). El-Shafi'u ishte një nga katër imamët e mëdhenj sunitë, trashëgimia e të cilit mbi çështjet juridike dhe mësimdhënien përfundimisht çoi në formimin e shkollës shafi'ite të fikhut (ose medh'hebit). Ai ishte nxënësi më i shquar i Imamit Malik ibn Enesit.
Imam el-Fikh El-Shafi'i اَلشَّافِعِيُّ | |
|---|---|
 Emri i Ebu Abdullah Muhamed ibn Idris el-Shafi'i në kaligrafinë Islame | |
| Titulli | Shejh al-Islam |
| Personal | |
| Lindur | 767 / 150 pas hixhretit Gaza, Hilafeti Abasit |
| Vdekur | 19 janar 820 / 204 pas hixhretit (54 vjet) Fustat, Hilafeti Abasit |
| Feja | Islam |
| Era | Epoka e Artë Islame |
| Emërtimi | Islami Synit |
| Jurispodenca | Ixhtihad |
| Interesi kryesor (et) | Fëkëh, Hadith |
| Ide (të) e dukshme | Medh'hebi Shafi'i |
| Puna (ët) e dukshme | er-Risala, Kitab el-Umm, Musnad esh-Shafi'i |
| Muslim leader | |
Influenced | |
Biografia
RedaktoPrejardhja
RedaktoEl-Shafi'u i përkiste fisit kurejshi të Benu Muttalib, i cili ishte fisi motër i Benu Hashimëve, të cilit i përkisnin Muhamedi dhe kalifët abasit. Kjo prejardhje mund t'i ketë dhënë atij prestigj, që rrjedh nga përkatësia e tij në fisin e Muhamedit dhe farefisnia e stërgjyshit të tij me të.[1] Megjithatë, esh-Shafi‘i u rrit në varfëri, pavarësisht nga lidhjet e tij në qarqet më të larta shoqërore.
Jeta e hershme
RedaktoAi lindi në Gaza në vitin 150 hixhri (viti 767). Babai i tij vdiq kur ai ishte ende fëmijë. Nga frika e humbjes së prejardhjes së tij të sherifit, nëna e tij vendosi të transferohej në Mekë kur ai ishte rreth dy vjeç. Për më tepër, rrënjët e familjes së tij nga nëna ishin nga Jemeni, dhe kishte më shumë anëtarë të familjes së tij në Mekë, ku nëna e tij besonte se ai do të kujdesej më mirë. Dihet pak për jetën e hershme të Imam Shafi'ut në Mekë, përveç se ai u rrit në rrethana të këqija dhe që nga rinia e tij ai ishte i përkushtuar ndaj të mësuarit.[1] Një llogari thotë se nëna e tij nuk kishte mundësi të blinte letrën e tij, kështu që ai do t'i shkruante mësimet e tij për kockat, veçanërisht për kockat e shpatullave. Ai studioi nën Muslim ibn Halid ez-Zanxhi, Myftiu i Mekës në atë kohë, i cili kështu konsiderohet të jetë mësuesi i parë i Imam Shafi'ut.[2] Në moshën shtatë vjeçare, al-Shafi‘iu e kishte mësuar përmendësh Kuranin. Në moshën dhjetë vjeçare, ai i kishte dhënë përzemërsisht Muwatta së Imam Malikut, në të cilën kohë mësuesin e tij do ta zëvendësonte për të dhënë mësim në mungesë të tij. Esh-Shafi‘iu ishte i autorizuar të lëshonte fetva në moshën pesëmbëdhjetë vjeçare.[3]
Fitneja jemenase
RedaktoNë moshën tridhjetë vjeçare, esh-Shafi‘i u emërua guvernator 'Abasid në qytetin jemenas të Nexhranit.[4][5] Ai u tregua një administrator i drejtë, por shumë shpejt u ngatërrua me xhelozitë fraksionale. Në vitin 803 të erës sonë, esh-Shafi'u u akuzua se i ndihmoi alidët në një revoltë, dhe kështu u thirr me zinxhirë me një numër 'alidësh te kalifi Harun er-Rashid në Rakka. Ndërkohë që komplotistët e tjerë u dënuan me vdekje, mbrojtja elokuente e esh-Shafi'ut e bindi kalifin që të hedhë poshtë akuzat. Tregime të tjera thonë se juristi i famshëm hanefi, Muhammed esh-Shejbaniu, ishte i pranishëm në gjykatë dhe e mbrojti esh-Shafi'in si një student i njohur i ligjit të shenjtë. Ajo që ishte e sigurt ishte se incidenti e solli esh-Shafi‘in në kontakt të ngushtë me esh-Shejbanin, i cili së shpejti do të bëhej mësuesi i tij. U supozua gjithashtu se ky incident fatkeq e shtyu atë t'i kushtonte pjesën tjetër të karrierës së tij studimeve juridike, për të mos kërkuar më kurrë shërbimin shtetëror.
Vdekja
RedaktoEl-Shafi'iu vdiq në moshën 54 vjeçare më 30 Rexheb të vitit 204 hixhri (20 janar 820), në el-Fustat, dhe u varros në qemerin e Benu Abd el-Hakam, afër Malit el-Mukatam.[1]
Referime
Redakto- ^ a b c Khadduri, Majid (2011). Translation of al-Shāfi'i's Risāla – Treatise on the Foundations of Islamic Jurisprudence (në anglisht). England: Islamic Texts Society. fq. 8, 11–16. ISBN 978-0946621-15-6.
- ^ Ibën Kethiri, Tabaqat Ash-Shafi'iyyin, Vol 1. Page 27 Dār Al-Wafa’
- ^ Ibn Abī Hātim. Manāqib al-Shāfi'ī wa-Ābāduh (në anglisht). Dar Al Kotob Al-Ilmiyyah. fq. 39.
- ^ Haddad, Gibril Fouad (2007). The Four Imams and Their Schools (në anglisht). United Kingdom: Muslim Academic Trust. fq. 189, 190, 193. ISBN 978-1-902350-09-7.
- ^ A.C. Brown, Jonathan (2014). Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy (në anglisht). Oneworld Publications. fq. 35. ISBN 978-1780744209.