What is Parallelogram?

A parallelogram is a quadrilateral with two pairs of parallel sides. The opposite sides are parallel and
equal in length. The opposite angles are equal in measure. The adjacent angles are supplementary and it
has 2 diagonals that bisect each other. In this article, we will discuss some special parallelograms –
rhombus, rectangle and square.

Rhombus

A rhombus is a quadrilateral with all the four sides having equal lengths.

Rhombus

Properties of Rhombus

In a rhombus, the opposite sides are parallel and equal. Hence, it is a parallelogram.

However, all the 4 sides are equal in a rhombus.

Opposite angles are equal.

Diagonals of a rhombus intersect each other at right angles.

Diagonals bisect each other.

Diagonals bisect opposite vertex angles.

Each of the diagonal divides the rhombus into 2 congruent triangles.

Rhombus Formula

If “a” is the side, “p and q” are the two diagonals of the rhombus, then the area and perimeter of the
rhombus formulas are given as:

Area of Rhombus = pq/2 Square units.

Perimeter of Rhombus = 4a units

Rectangle

A rectangle is a parallelogram with all the 4 angles having equal measure.

Rectangle

Properties of Rectangle

Opposite sides are equal in length.

Opposite sides are parallel.

Diagonals are equal in length.

Diagonals bisect each other.

Each of the diagonal bisects the rectangle into 2 congruent triangles.

It has 2 lines of symmetry – a horizontal and a vertical.

The mid-points of the 4 sides of a rectangle, when joined in order, form a rhombus.

Rectangle Formula

If “l” and “b” are the length and breadth of the rectangles, then the area and the perimeter of a
rectangle formula is given as:

Area of Rectangle = lb square units

The Perimeter of Rectangle = 2 (l+b) units

Square

A square is a rectangle with equal sides.

Square

Properties of Suare

All the 4 sides are equal in length.

Opposite sides are parallel.

The interior angles measure 90 degrees each.

Diagonals are equal in length.

Diagonals bisect each other at right angles.

Diagonals bisect opposite vertex angles.

It is a highly symmetric figure with 4 lines of symmetry – a horizontal, a vertical and the 2 diagonals.

Each of the diagonal bisects the square into 2 congruent triangles. In fact, both the pairs of congruent
triangles are also congruent to one another.

Square Formula

If “a” is the side of a square, then the area and the perimeter of a square formula is given as:
Area of Square = a2 square units

The Perimeter of square = 4a units.

Problems on Special Parallelograms

Example 1: Find the area and the perimeter of a square whose side is 6 cm

Solution:

Given: Side, a = 6 cm

We know the formulas,

Area of Square = a2 square units

A = 6 × 6 = 36

Therefore, the area of a square is 36 cm2

The perimeter of a Square = 4a units

P = 4 × 6 = 24

Therefore, the perimeter of a square is 24 cm

Example 2:

Find the area and the perimeter of a rhombus whose diagonal measures are 3cm and 5cm and side
measure is 4 cm.

Solution:

Given that, side, a = 4 cm

Also, the diagonal measures are:

p = 3 cm and q = 5 cm

The formula to find the area and perimeter of a rhombus are:

Area of a rhombus, A = pq/2 square units

A = (3×5) / 2 = 15/2 = 7.5

Therefore, the area of a rhombus = 7.5 cm2

The perimeter of a rhombus, p = 4a square units

p = 4 × 4 = 16
Therefore, ---teh perimeter of a square = 16 cm
May handaan sa bahay ni Kapitan Tiago. Maraming handa, dumalo ang mga kaibigan at kakilala ng Don.
Nagsidalo rin pati na ang mga táong hindi inimbita, simbolo ng isang sakít sa lipunan. Masaya ang lahat
sa nasabing pagtitipon. Kayá lámang ay nauwi sa pagtatalo ang pagsasaya ng iba, tulad ng nangyari kina
Padre Damaso at sa tenyente ng guwardiya sibil. Talo pa nila ang mga walang pinag-aralan. Dumating
mula sa Europa si Crisostomo Ibarra, anak ng namatay na si Don Rafael. Hinangaan siya at binati ng
maraming panauhin sa bahay ni Kapitan Tiago. Nagulat si Crisostomo Ibarra sa pagtatakwil ni Padre
Damaso sa kaniyang pag-aalala nang lapitan siya ni Tenyente Guevarra at purihin niyon ang kaniyang
ama.

Masaganang hapunan ang inihanda ni Kapitan Tiago bílang pasasalamat sa Mahal na Birhen sa pagdatíng
ni Crisostomo Ibarra mula sa Europa. Ang ilang panauhin ay humanga kay Ibarra sa pagsasalaysay nito.
Marami ang namasid at nagbigay ng palagay tungkol sa kalagayan ng mga bansang nalakbay na niya. Ang
opinyon ni Padre Damaso ay pagsasayang lámang ng salapi ang gayon. Nainsulto si Ibarra sa ipinahayag
ng datíng pari sa kaniyang bayang San Diego. Umalis siya nang hindi pa tapos ang hapunan.

Isinalaysay ni Tenyente Guevarra kay Crisostomo Ibarra ang naging dahilan ng pagkakabilanggo at
pagkamatay ni Don Rafael. Dahil sa pagtatanggol ni Don Rafael sa isang batang laláki na gustong saktan
ng artilyero ay naitulak niya iyon. Nabagok ang ulo ng artilyero. Hindi na yaon muling natauhan at
tuluyan nang namatay. Hinúli ng pulisya si Don Rafael Ibarra. Tumagal ang paglilitis ng kaniyang usapin
hanggang sa namatay na siya sa loob ng bilangguan nang may sakit. Sa tinuluyang silid ni Crisostomo
Ibarra ay iba-ibang pangitain ang nakita niya sa kaniyang isipan. Naging abalang lubha ang kaniyang pag-
iisip sa malupit at malungkot na kapalarang sinapit ng kaniyang ama. Hindi na tuloy niya napag-ukulan
ng pansin ang mga tanawing makapagpapaligaya sa puso.

Mauuri ang mga táong naglalarawan sa pagkatao ni Kapitan Tiago. May humahanga at natutuwa sa
kaniya. May namimintas at naiinis. May mga nasusuklam dahil sa kaniyang mga pandaranas at
katusuhan sa negosyo. Salapi ang ginagamit niya sa pagliligtas ng kaniyang kaluluwa. Marahil ay dahil sa
pag-aakalang mabibili niya pati na ang Diyos. Ngunit, ano man ang kapintasan ni Kapitan Tiago ay
sinasabing mahal na mahal niya ang anak na si Maria Clara kahit na hindi niya ito kamukha. Inakala ng
mga kamag-anak ni Kapitan Tiago na gawa ng paglilihi sa mga santol ng asawa niyang si Donya Pia ang
pagka-mestisa ni Maria Clara. Sinasabi ring ang donya ang isa sa mga dahilan ng lubhang pagyaman ng
Don.

Dumalaw si Crisostomo Ibarra sa kasintahan niyang sa Maria Clara sa bahay ni Kapitan Tiago sa Binondo.
Sinariwa nila ang mga alalala nila noong sila ang bata pa, ang alaala nila sa dahon ng sambóng. Ipinakita
rin ni Ibarra ang tuyong dahon ng sambóng na itinago niya. Samantala, ay isang matandang pari sa
kanilang korporasyon ang dinalaw ni Padre Sibyla. Nasabi ng paring may sakít na kailangan nang
magbago ng pamamalakad ang mga prayle sa Pilipinas sapagkat namumulat na ang isipan ng mga tao sa
katotohanan kinabukasan ay Todos Los Santos o Araw ng mga Patay. Kailangan niyang umuwi sa San
Diego upang dalawin ang libing ng kaniyang amang si Don Rafael Ibarra.

Nasisiyahang pinanood ni Ibarra ang mga nadaraanan niyang mga tao’t bagay-bagay sa mga lansangan
at mga pook na binagtas ng kaniyang karwahe mula sa Binondo. Itinulad niya ang mga iyon sa mga
naobserbahan niya sa kaniyang paglalakbay sa mga bansa sa Europa. Nasabi niyang higit na mauunlad
ang mga bansa sa ibayong dagat kaysa sa sarili niyang bayan. Nakita niya rin ang isang karwaheng
hinihila ng kalabaw na simbolo ng mabagal na pag-unlad ng Pilipinas. Kinausap ni Padre Damaso si
Kapitan Tiago tungkol sa isang mahalagang bagay na sila pa lámang ang nakakaalam. agkasuyo ang
masasaya at malulungkot nilang karanasan. Dahil sa matamis nilang pag-uulayaw ay muntik nang
malimutan ni Ibarra na. Dáting isang maliit na nayon lamang ang bayan ng San Diego. Mayaman ito sa
 Ang binatang si Juan Crisostomo Ibarra ay isang Pilipino ngunit siya ay
pinag-aral ng ama na si Don Rafael sa ibang bansa. Mahigit pitong taon itong
tumira sa Europa bago ito muling bumalik ng Pilipinas.
Naghanda ng malaking salu-salo sa bahay ni Kapitan Tiago upang
salubungin ang binata. Inimbitahan din ang ilang panauhin katulad nina Padre
Damaso, Padre Sibyla, Tinyente Guevarra, Donya Victorina, at ilang may
impluwensya sa lipunan.
Ipinahiya ni Padre Damaso, ang dating kura ng San Diego, si Ibarra ngunit
wala itong ginawa bagkus pinagpasensyahan lang niya ang pari. Magalang itong
nagpaalam at nagdahilang may ibang pupuntahan.
Si Maria Clara ang magandang kasintahan ni Crisostomo Ibarra. Siya ang
anak-anakan ni Kapitan Tiago, mayamang taga-Tondo.
Dumalaw si Ibarra kay Maria Clara kinabukasan pagkatapos dumalo sa
pagtitipon. Nagkaroon ng pagkakataon ang magkasintahan na muling balikan ang
kanilang mga ala-ala. Muling binasa ng dalaga ang liham na binigay ng binate bago
pa ito tumungo sa Europa.
Pinuntahan naman ni Ibarra si Tinyente Guevarra bago ito umalis upang
ipagtapat ang pagkamatay ng ama. Isinalaysay ng tinyente na naakusahan ang
ama na erehe at pilibustero dahil sa hindi nito pagsisimba at pangungumpisal.
Ipinakulong si Don Rafael dahil sa pagkamatay ng isang Kastila sa
kasalanang di naman siya ang may gawa. Malapit na sanang malutas ang paglilitis
nang magkasakit at kalauna’y namatay ang ama ni Ibarra.
Ipinag-utos ni Padre Damaso sa isang sepulturero na hukayin ang bangkay
nito at ilipat sa libingan ng mga Intsik. Dahil sa lakas ng ulan ay hindi kinaya na
buhatin ang bangkay kung kaya’t itinapon nalang ito sa lawa.
Sa kabila ng nangyari ay hindi hinangad ni Ibarra na makapaghiganti, sa
halip ipinagpatuloy niya ang adhikain ng ama na makapagtayo ng paaralan.
Naghanda ng isang pananghalian si Ibarra pagkatapos ng pagbabasbas. Muli
na namang tinira ni Padre Damaso ang binata.
Sa pagkakataong ito ay hindi na nakapagpigil si Ibarra. Kamuntikan na
niyang saksakin ang pari kung hindi lang siya napigilan ni Maria Clara. Dahil sa
nagawa ni Ibarra ay naging ekskumunikado siya.
 Sinamantala ni Padre Damaso ang pagiging ekskomunikado ni Ibarra at
inutusan si Kapitan Tiago na itigil ang pagpapakasal ni Maria Clara kay Ibarra.
Nagpasya si Padre Damaso na ipakasal si Maria Clara kay Alfonso Linares.
Sa labis na pagdaramdam ng dalaga ay nagkasakit ito. Sa tulong ng Kapitan
Heneral ay napawalang bisa ang pagiging ekskomunikado ni Ibarra.
Subalit may mga taong sumalakay sa kwartel at si Ibarra ang
pinagbintangan. Kahit walang kasalanan ay dinakip at binilanggo ang binata.
Nakatakas si Ibarra sa tulong ni Elias.
Nabigyan naman ng pagkakataon ang magkasintahan na makapag-usap
bago gawin ang planong pagtakas. Doon nalaman ni Ibarra na si Padre Damaso
ang totoong ama ni Maria Clara kung kaya’t tutol ito sa pagmamahalan at planong
pagpapakasal ng dalawa.
Gamit ang bangka ay tinakas ni Elias si Ibarra. Nakalagpas man sila sa ilang
gwardiya sibil nasundan pa din ang kanilang bangkang sinasakyan. Inisip ni Elias
na iligaw ang mga humahabol sa pamamagitan ng paglusong nito sa tubig.
Sa pag-aakalang si Ibarra ang tumalon ay hinabol at pinaputukan ng mga
sibil hanggang sa magkulay dugo ang tubig. Nawalan ng pag-asawa si Maria Clara
dahil pag-aakalang patay na si Ibarra.
Napagdesisyunan nitong pumasok sa kumbento upang maging isang madre.
Napilitang pumayag si Padre Damaso sa dalaga dahil magpapakamatay daw ito
pag hindi ito pumayag.
Noche Buena na nang makarating si Elias sa gubat ng mga Ibarra na sugatan
at nanghihina. Doon ay natagpuan niya si Basilio at malamig na bangkay ni Sisa.
Bago tuluyang bawian ng buhay ay nanalangin si Elias. Mamamatay siyang
hindi nakikita ang maningning na pagbukang liwayway. Ngunit para sa mga
makakakita, bilin niya na batiin ito at huwag ding makakalimot sa mga nabulid sa
dilim ng gabi.