کبرویه
کبرویه یکی از سلسله‌های تصوف در ایران است که در قرن هفتم هجری رواج داشته‌است. این سلسله منسوب به نجم‌الدین کبری است. پیروان این طریقت در زمان خوارزمشاهیان و ایلخانان بیشتر در مناطق شرقی ایران از خراسان تا ماوراءالنهر زندگی می‌کردند اما در مناطق آسیای صغیر و شام نیز پیروانی داشت.[۱] پیروان این طریقت تأکید ویژه‌ای بر شریعت و جدا نساختن ظاهر و باطن، خلوت نشینی، ذکر و تبعیت مطلق از پیر دارند.[۲]
مؤسس سلسله کبرویه، نجم‌الدین کبری مشهور به شیخ ولی‌تراش است که در سال ۶۱۸ قمری در جنگ با مغولان کشته شد.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ «طریقت کبرویه». ویکی فقه. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۴.
- ↑ «ذکر در طریقه کبرویه». عرفان اسلامی. دانشگاه آزاد زنجان. ۷ (۲۵): ۶۹ تا ۱۰۶. پاییز ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۳ شهریور ۱۳۹۶.
- ↑ صفا، ذبیح‌الله (۱۳۶۹). تاریخ ادبیات در ایران. ج. دوم (چاپ دهم). تهران: انتشارات فردوس. صص. ۲۲۰.