Mero
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 27 de xuño de 1951 (73 anos) Vilalba, España |
| Formación profesional | Maxisterio |
| Actividade | |
| Ocupación | poeta |
| Xénero artístico | Poesía |
| Premios | |
| |
  | |
Baldomero Francisco Iglesias Dobarrio, coñecido artisticamente como Mero, nado en Vilalba o 27 de xuño de 1951, é un profesor, cantante e escritor galego.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Titulado en Maxisterio. Formou parte da banda Fuxan os Ventos dende a súa fundación en 1972 até 1983 para despois, en 1984, xunto co seu compañeiro Xosé Luís Rivas Cruz (Mini), formar A Quenlla. No ano 2007 cedeu, canda a "Mini", as recollas de cantos, bailes, lendas e refráns recompiladas ao longo da súa traxectoria, ao Museo do Pobo Galego.[1] Todo este repertorio foi dixitalizado e posto a disposición dos interesados no patrimonio oral galego.[2] No 2018 anunciou a disolución do dúo A Quenlla debido a diferenzas persoais con Mini.[3]
No 2023 publicou 50 aniversario Fuxan os Ventos. Quixo o paxaro pousar na póla o seu chío, dando a súa versión persoal sobre a historia do grupo.[4]
Obra
[editar | editar a fonte]Poesía
[editar | editar a fonte]- Na lonxitude do tempo, 2005, Espiral Maior.
- Recendos de luz e de sombra, 2006, Fundación Manuel María.
- No papel que mudo escoita, 2011, Irmandade Manuel María.
- Doce ducias, 2016, Instituto de Estudos Chairegos.
Memorias
[editar | editar a fonte]- 50 aniversario Fuxan os Ventos. Quixo o paxaro pousar na póla o seu chío (2023). Vigo: Galaxia. 228 páxs. ISBN 978-84-9151-975-1.
Obras colectivas
[editar | editar a fonte]- Contos de vellos para nenos, con Mini, 1995.
- Somos lenda viva, con Mini, 1996, Citania.
- Homenaxe poética ao trobador Xohan de Requeixo, 2003.
- A cidade na poesía galega do século XXI, 2012, Toxosoutos.
- 150 Cantares para Rosalía de Castro (2015, libro electrónico).
- Verbo na arria. Homenaxe literaria a Xohan Xesus González, 2016, Fervenza.
- E de súpeto o inverno, 2017, Agalir.
- Pico Sacro. Ferido polo lóstrego e a lenda, 2017, Alvarellos.
Premios
[editar | editar a fonte]- Premio de poesía Prados Ledesma do Concello de Viveiro no 2002, por Na lonxitude do tempo.
- Premio Pedrón de Ouro no 2009, por toda a súa carreira de divulgación da cultural oral de Galiza, xunto ao seu compañeiro Mini.
- Premio Galiza Mártir da Fundación Alexandre Bóveda en 2012, xunto con Mini.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Dispostas para cantare". Folque. 2017-10-17. Consultado o 2021-01-25.
- ↑ "Arquivo Dixital do Museo do Pobo Galego - Arquivo Dixital do Museo do Pobo Galego". apoi.museodopobo.gal. Consultado o 2021-01-25.
- ↑ "Mini e Mero din adeus: sepáranse “por diferenzas persoais”". Nós Diario. Consultado o 2021-03-25.
- ↑ "50 aniversario Fuxan os Ventos. Quixo o paxaro pousar na póla o seu chío". Editorial Galaxia. Consultado o 2023-10-27.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]- Xosé Luís Rivas, Mini
- Mini e Mero
- A Quenlla
- Fuxan os Ventos
