Ramón Iglesia Parga
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 3 de xullo de 1905 Santiago de Compostela, España |
| Morte | 5 de maio de 1948 (42 anos) Madison, Estados Unidos de América |
| Causa da morte | suicidio |
| Educación | Universidade Central |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Historia do cristianismo |
| Ocupación | arquiveiro, historiador |
| Empregador | Centro de Estudios Históricos (pt)  Universidade de Illinois Universidade de California, Berkeley Universidade de Wisconsin-Madison |
| Membro de | |
| Familia | |
| Cónxuxe | Raquel Lesteiro López |
| Fillos | María Fernanda Iglesia Lesteiro |
| Premios | |
| |
   | |
Ramón Iglesia Parga, nado en Santiago de Compostela o 3 de xuño de 1905 e finado en Madison (Wisconsin) o 5 de maio de 1948, foi un bibliotecario, arquiveiro e historiador galego.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Estudou o bacharelato no Instituto da Coruña. Licenciouse en Filosofía e Letras na Universidade Central, onde se iniciou na investigación histórica. Viaxou polo norte de Europa e foi lector de español en Gotemburgo (Suecia) en 1928. Ingresou no Centro de Estudios Históricos de Madrid e en 1931 no Cuerpo Facultativo de Archiveros, Bibliotecarios y Arqueólogos, sendo destínano á Sección de Libros estranxeiros polo seu coñecemento de idiomas. En 1933 substituíu a Agustín Millares Carlo como director da Comisión de Biblioteca do Ateneo de Madrid, sendo ademais Arquiveiro-bibliotecario da Biblioteca Nacional. Pertenceu ás Juntas de Ofensiva Nacional-Sindicalista en 1931, pero afiliouse ao Partido Comunista moito antes da Guerra Civil, na que foi comandante nas Brigadas Internacionais e axudante do xeneral Lukács.
Exilio
[editar | editar a fonte]Trala derrota, marchou a Suecia e despois embarcou o 23 de maio de 1939 rumbo a México onde chegou o 13 de xuño ao porto de Veracruz.[1] Foi profesor no Colexio de México (1940) e en 1942 trasladouse aos Estados Unidos. Alí foi profesor da Universidade de California e bolseiro da Fundación Guggenheim. Foi editor da Historia verdadera de la conquista de la Nueva España de Bernal Díaz del Castillo (1943). En 1944 volveu a México, pero a crise nese país fixo que retornase novamente aos Estados Unidos como profesor invitado da Universidade de Illinois (1946-1947) e despois como profesor asociado da Universidade de Wisconsin (1947-1948). Suicidouse en Madison o 5 de maio de 1948.
Obras
[editar | editar a fonte]- "Trailer" de cuatro crónicas, 1936.
- Cronistas e historiadores de la conquista de México. El ciclo de Hernán Cortés, 1942.
- El hombre Colón y otros ensayos, 1944.
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Casou en xuño de 1928 con Raquel Lesteiro López.[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Ficha en Secretaría de Gobernación de México
- ↑ El Diario de Pontevedra, 28-6-1928, p. 2.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Bernabéu Albert, Salvador (2005). "La pasión de Ramón Iglesia Parga (1905-1948)". Revista de Indias LXV (235): 755–772.
- Iglesia Lesteiro, María-Fernanda (1999). "Mi padre, Ramón Iglesia (un historiador de la Generación del 27)". Cinguidos por unha arela común: homenaxe ó profesor Xesús Alonso Montero 1. USC. pp. 1243–1274. ISBN 84-8121-806-5.
- Rodríguez Galdo, María Xosé (2007). Fundación Luís Tilve, ed. "Unha achega a distintas personalidades do exilio galego en México" (PDF). Claridade. setembro (Especial homenaxe): 69–72. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 01 de marzo de 2014. Consultado o 27 de agosto de 2012.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- En defensa de la Historia (y IV). El historiador que no quería escribir para sus colegas. El exilio de Ramón Iglesia (1905-1948)
- Un historiador no exilio
