Ասատուր Կախոյան

Ասատուր Կախոյան;
	;
Ծնվել է	փետրվարի 17, 1874
Ծննդավայր	Հաղպատ, Թիֆլիսի գավառ, Թիֆլիսի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	դեկտեմբերի 29, 1937 (63 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	հեղափոխական, լրագրող և պետական գործիչ
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ

Ասատուր Ստեփանի Կախոյան (փետրվարի 17, 1874(1874-02-17)^[1], Հաղպատ, Թիֆլիսի գավառ, Թիֆլիսի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն^[1] - դեկտեմբերի 29, 1937(1937-12-29), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[2], կուսակցական ծածկանունը՝ Բանվոր Խեչո), հեղափոխական գործիչ, լրագրող։

Կենսագրություն

Ասատուր Կախոյանը ծնվել է Հաղպատ գյուղում։ Կուսակցական ծածկանունը եղել է Բանվոր Խեչո։ Եղել է Կոմկուսի անդամ 1898 թվականից։ Վաղ շրջանից մտել է հեղափոխական շարժման մեջ, գործել Բաքվում, Թիֆլիսում, Բաթումում, Հայաստանում։ 1898 թվականին Թիֆլիսում կազմակերպված հայ բանվորների առաջին մարքսիստական խմբի անդամ էր։ 1900 թվականի սկզբներին Կախոյանի, Հ. Փիլոսյանի, Գ. Կոզիկյանի նախաձեռնությամբ լույս է տեսել «Բանվոր» ձեռագիր թերթը։

1907 թվականին Բորչալուի գավառից հայտնի բոլշևիկ հեղափոխական Միխա Ցխակայայի հետ ընտրվել է ՌՍԴԲՊ V համագումարի պատգամավոր։ Կոնսպիրացիոն նպատակներով պատվիրակները Լոնդոն են մեկնել փոքր խմբերով։ Ասատուր Կախոյանը համագումար է մեկնել և Թիֆլիս վերադարձել Իոսիֆ Ստալինի հետ։ Լոնդոնոնում Կախոյանը ծանոթացել և հանդիպումներ է ունեցել Վլադիմիր Լենինի հետ։

Աշխատակցել է «Բանվորի ձայնը», «Կայծ», «Նոր խոսք», «Օրեր» բոլշևիկյան թերթերին։ Եղել է ՌԱԳԲԿ V (Լոնդոնյան) համագումարի պատգամավոր (վճռական ձայնի իրավունքով)։ Մասնակցել է Անդրկովկասում բոլշևիկյան կազմակերպությունների ստեղծմանը, ռեակցիայից հետո, հեղափոխության վերելքի տարիներին՝ այդ կազմակերպությունների վերականգնմանը։

1920 թվականին եղել է Լոռի-Փամբակի Հեղկոմի նախագահ։ Հայաստանում խորհրդային իշխանության հաղթանակից հետո ընտրվել է Ղարաքիլիսայի (այժմ՝ Վանաձոր) Հեղկոմի անդամ։ 1923-1926 թվականներին եղել է Վրաստանի կաշեգործների արհմիության նախագահ, 1926 թվականին՝ Հայաստանի կաշվի տրեստի կառավարիչ, 1927 թվականին՝ կաշվի միավորման Անդրկովկասյան բաժանմունքի կառավարչի տեղակալ։

Բազմիցս ընտրվել է Անդրերկրկոմի, Հայաստանի և Վրաստանի Կենտգործկոմների անդամ։

Մահ

Դարձել է ստալինյան բռնաճնշումների զոհ, անհիմն բռնադատվել է Երևանում և գնդակահարվել, 1955 թվականին (հետմահու) արդարացվել։

Երկեր

Կախոյան, Ասատուր Ստեփանի։ Հոդվածներ և հուշեր։ ՍՄԿՊ Կենտկոմին կից Մարքսիզմ-Լենինիզմի ինստիտուտ, Հայկական ֆիլիալ - ՀԿՊ կենտկոմին կից պարտիայի պատմության ինստիտուտ։ «Հայպետհրատ», Երևան, 282 էջ^[3]։
Կախոյան Ասատուր։ Հիշողություններ (ընդհատակյա աշխատանքների շրջանից)։ 1892-1917։ Թիֆլիս։ տպ. «Զարյա Վոստոկա»ի, 1930^[4]։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
↑ «Zarkfoundation - Ասատուր Կախոյան». zarkfoundation.com.
↑ Կախոյան, Ասատուր Ստեփանի (1963). Հոդվածներ և հուշեր. ՍՄԿՊ Կենտկոմին կից Մարքսիզմ-Լենինիզմի ինստիտուտ, Հայկական ֆիլիալ - ՀԿՊ կենտկոմին կից պարտիայի պատմության ինստիտուտ. Երևան: Հայպետհրատ.
↑ Կախոյան, Ասատուր (1930). Հիշողություններ (ընդհատակյա աշխատանքների շրջանից)։ 1892-1917. Թիֆլիս: տպ. «Զարյա Վոստոկա»ի.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 187)։

[_5e5775e65518eefb-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

[2] «Zarkfoundation - Ասատուր Կախոյան». zarkfoundation.com.

[3] Կախոյան, Ասատուր Ստեփանի (1963). Հոդվածներ և հուշեր. ՍՄԿՊ Կենտկոմին կից Մարքսիզմ-Լենինիզմի ինստիտուտ, Հայկական ֆիլիալ - ՀԿՊ կենտկոմին կից պարտիայի պատմության ինստիտուտ. Երևան: Հայպետհրատ.

[4] Կախոյան, Ասատուր (1930). Հիշողություններ (ընդհատակյա աշխատանքների շրջանից)։ 1892-1917. Թիֆլիս: տպ. «Զարյա Վոստոկա»ի.

[1]

[2]

[3]

[4]

Կենսագրություն

Մահ

Երկեր

Ծանոթագրություններ

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier! Saves Data!