ພາສາປອກຕຸຍການ
ພາສາປອກຕຸຍການ | |
---|---|
português | |
ອອກສຽງ | [puɾtuˈɣeʃ], [poɾtuˈɡes], [poʁtuˈɡes], [poɹtuˈɡes], [poɦtuˈgejʃ] |
ປະເທດທີ່ມີການເວົ້າ | ບຣາຊິລ ປອກຕຸຍການ ອັງໂກລາ ໂມຊຳບິກ ແລະ ປະເທດອື່ນ |
ຈຳນວນຜູ້ເວົ້າ | 236 ລ້ານ (ບໍ່ພົບວັນທີ) |
ຕະກຸນພາສາ | |
ລະບົບການຂຽນ | ອັກສອນລາຕິນ (ຊຸດຕົວອັກສອນປອກຕຸຍການ) |
ສະຖານະພາບທາງການ | |
ພາສາທາງການ | ອັງໂກລາ ບຮາຊິລ ກາບູເວີເດ ຕິມໍ-ເລສເຕ ສະຫະພາບເອີຣົບ ກິນີ-ບິສເຊາ ມາເກົາ ໂມຊຳບິກ ປອກຕຸຍການ ເຊາໂຕເມແລະປຣິນຊິປີ ອິເຄວທໍຣຽວກິນີ |
ຜູ້ວາງລະບຽບ | ສະຖາບັນພາສາປອກຕຸຍການລະຫວ່າງປະເທດ; ຊຸມຊົນປະເທດພາສາປອກຕຸຍການ |
ລະຫັດພາສາ | |
ISO 639-1 | pt |
ISO 639-2 | por |
ISO 639-3 | por |
ປະເທດທີ່ໃຊ້ພາສາປອກຕຸຍການເປັນພາສາທາງການ |
ພາສາປອກຕຸຍການ (ປອກຕຸຍການ: português, [puɾtuˈɣeʃ] ປຸຣະຕຸເກດ) ເປັນພາສາກຸ່ມໂຣມັງທີ່ເວົ້າໃນປະເທດຕ່າງໆເຊັ່ນ ປະເທດປອກຕຸຍການ ປະເທດບະເຣຊິນ ປະເທດອັງໂກລາ ປະເທດໂມຊຳບິກ ແລະປະເທດຕິມໍແລັດສະເຕ ພາສາປອກຕຸຍການແມ່ນເວົ້າໂດຍຫຼາຍກ່ວາ 200 ລ້ານຄົນ ເຮັດໃຫ້ເປັນໜຶ່ງໃນຈໍານວນໜ້ອຍພາສາທີ່ເວົ້າໃນທົ່ວໂລກ ມັນເປັນພາສາທີ່ 5 ຫຼື 6 ເວົ້າຫຼາຍທີ່ສຸດໃນໂລກປັດຈຸບັນ
ພາສາປອກຕຸຍການໄດ້ຖືກຂະໜານນາມວ່າເປັນ A língua de Camões ອາລິງກວາດຶກາມອຍສ໌ ("ພາສາຂອງກາມອຍສ໌" ຕາມຂື່ລູວິຊ ວັຊ ດຶ ກາມອຍສ໌ ຜູ້ປະພັນ ອຸສລູຊິອາດັສ) ແລະ A última flor do Lácio ("ດອດໄມ້ດອກສຸດທ້າຍຂອງລະຕິອຸມ") ຄົນເວົ້າພາສາປອກຕຸຍການເອີ້ນວ່າ ລູຊິຕານິກ: Lusitanic ຫຼື ລູໂຊໂຟນ: Lusophones
ອ້າງອີງ
[ດັດແກ້]- Barbosa, Plínio A.; Albano, Eleonora C. (2004). "Brazilian Portuguese". Journal of the International Phonetic Association 34 (2): 227–232. doi:10.1017/S0025100304001756
- Cruz-Ferreira, Madalena (1995). "European Portuguese". Journal of the International Phonetic Association 25 (2): 90–94. doi:10.1017/S0025100300005223
- Mateus, Maria Helena & d'Andrade, Ernesto (2000) The Phonology of Portuguese ISBN 0-19-823581-X (Excerpt available at Google Books)
Bergström, Magnus & Reis, Neves Prontuário Ortográfico Editorial Notícias, 2004.
ລິງຄ໌ພາຍນອກ
[ດັດແກ້]ພາສາທາງການຂອງສະຫະພາບລາແຕັງ |
|
---|---|
ກາຕາລັງ • ປອກຕຸຍການ • ຝະລັ່ງ • ລູມານີ • ອິຕາລີ • ແອສະປາໂຍນ |