Aloe Blacc
 Aloe Blacc (2011) | |
| Imię i nazwisko |
Egbert Nathaniel Dawkins III |
|---|---|
| Pseudonim |
Aloe Blacc |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
piosenkarz, raper, muzyk, autor tekstów, kompozytor, producent muzyczny |
| Aktywność |
od 1995 |
| Wydawnictwo |
Stones Throw Records, Goontrax, XIX Recordings, Interscope |
| Powiązania | |
| Strona internetowa | |
Aloe Blacc, właśc. Egbert Nathaniel Dawkins III (ur. 7 stycznia 1979 w Hrabstwie Orange w Kalifornii) – amerykański piosenkarz R&B-soulowy, raper, muzyk, autor tekstów, kompozytor i producent muzyczny.
Dzieciństwo i edukacja
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w południowokalifornijskim hrabstwie Orange, jest synem Panamczyków[1]. Dorastał w Laguna Hills[2], gdzie rozpoczął naukę na pożyczonej trąbce. Jak wyznał w jednym z wywiadów, kupienie swojego własnego instrumentu oraz występ przed LL Cool J było dla niego „bardzo istotne” oraz „sprawiło, że zaczął poważnie myśleć o kontynuowaniu nauki gry”[3].
W 2001 zakończył edukację na University of Southern California, a następnie podjął pracę jako przedsiębiorca[2][4].
Kariera muzyczna
[edytuj | edytuj kod]Działalność w zespołach
[edytuj | edytuj kod]W 1995 rozpoczął współpracę z producentem hip-hopowym Aleksandrem „Exile” Manfredim, z którym założył grupę Emanon, której nazwa była inspirowana tytułem utworu Dizzy Gillespiego[3]. Grali muzykę indie-rapową, połączoną z samplami jazzowymi. W 1996 wydali pierwszy mixtape, a trzy lata później – minialbum pt. Acid 9[4][5]. Wydali również album kompilacyjny pt. Steps Through Time (2001), na którym znalazły się utwory nagrane w latach 1997-2000[6], a także dwa albumy studyjne: Imaginary Friends (2002)[7] i The Waiting Room (2005)[8]. Zespół nagrał także materiał na kolejną płytę długogrającą, która miała nosić tytuł Bird’s Eye View, jednak wydawnictwo nigdy nie ukazało się na rynku[3]. W 2009 wyruszył z zespołem w trasę koncertową, podczas której zagrał w Europie oraz Stanach Zjednoczonych.
Współpracował z francuskim zespołem jazzowym Jazz Liberatorz[9]. Nagrywał utwory z członkami kolektywu Lootpack, z którym występował gościnnie podczas ich tras koncertowych[10]. W 2009 nawiązał współpracę z producentem o pseudonimie Cradle, z którym stworzył projekt Bee i wydał album studyjny pt. Open Your Mind[11].
W 2012 dołączył do muzycznego projektu Roseaux, założonego przez Emile Omara, z którym wydał album studyjny pt. Roseaux[12]. Wydawnictwo dotarło do 92. miejsca listy najchętniej kupowanych płyt we Francji[13], a pochodzący z płyty singiel „More Than Material” trafił na 80. miejsce francuskiej listy przebojów[14].
Działalność solowa
[edytuj | edytuj kod]W 2003 rozpoczął karierę solową wydaniem debiutanckiego minialbumu pt. The Aloe Blacc EP[15]. Rok później zaprezentował kolejną EPkę pt. The Aloe Blacc EP 2: Me & My Music[16], a w 2006 podpisał kontrakt płytowy z Chrisem Mankiem (znanym również jako Peanut Butter Wolf), szefem wytwórni Stones Throw Records, która wydała jego pierwszy album studyjny pt. Shine Through w 2006[17]. Na płycie znalazły się piosenki jego autorstwa, które również wyprodukował[3] i zmiksował[17]. Wydawnictwem zyskał zainteresowanie mediów oraz pozytywne oceny krytyków muzycznych i recenzentów[18][19].
We wrześniu 2010 wydał drugi solowy album studyjny pt. Good Things, który wydała wytwórnia Stones Throw Records[20]. Za wydawnictwo odebrał certyfikat złotej płyty m.in. w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Australii, Nowej Zelandii[21] i we Francji[22]. Singiel promujący album, „I Need A Dollar”, został wykorzystany jako melodia przewodnia amerykańskiego serialu Jak to się robi w Ameryce[23] i gry komputerowej Fight Night Champion[24]. Singiel osiągnął wysokie wyniki sprzedaży, dzięki czemu otrzymał status złotej płyty m.in. w Belgii[25], Szwajcarii[26] i Danii[27] oraz platynowej w Niemczech[28]. Album promował również singlami: „Loving You Is Killing Me”[29] i „Green Lights”, który wydał także w formie minialbumu[30]. Podobnie jak pierwszy album, Good Things również zapewnił mu pozytywne oceny krytyków muzycznych, m.in. redaktorów magazynów „Los Angeles Times”[31], „Spin”[32] i „New Musical Express” (NME)[33]. Niedługo po premierze płyty podpisał kontrakt z firmą menedżmentową XIX Simona Fullera[34].
W 2011 nagrał dwa utwory („Baby” i „Nascimento (Rebirth) – Scene 2”) na potrzeby albumu kompilacyjnego pt. Red Hot + Rio 2[35][36], będącego częścią serii albumów wydawanych przez międzynarodową organizację Red Hot Organization, działającej na rzecz walki z AIDS[37]. Latem wystąpił razem ze swym koncertowym zespołem The Grand Scheme na głównej scenie podczas brytyjskiego Glastonbury Festival[38] oraz The Falls Festival w Australii[39], a w 2012 pojawił się gościnnie podczas festiwali North Sea Jazz w Rotterdamie[40], Lollapalooza w Chicago[41] czy Osheaga w Montrealu[42].
W 2013 nawiązał współpracę z Aviciim, dla którego napisał utwór „Wake Me Up!”, będący singlem z debiutanckiej płyty DJa pt. True. Singiel z wokalem Blacca został międzynarodowym przebojem, docierając na pierwsze miejsce list przebojów w 31 krajach, w tym m.in. w Australii[43], Austrii[44], Belgii[45], Danii[46], Francji[47], Irlandii[48], Polsce[49], Szwecji[50] i Wenezueli[51], a w Wielkiej Brytanii został natomiast najszybciej sprzedającym się krążkiem roku, osiągając wynik 267 tys. sprzedanych egzemplarzy tydzień po premierze[52]. Oprócz przeboju „Wake Me Up”, wspólnie nagrali piosenkę „Liar Liar” z gościnnym udziałem zespołu Blondfire. We wrześniu 2013 podpisał kontrakt z wytwórnią Interscope Records[53], która wydała jego kolejny minialbum pt. Wake Me Up (EP)[54], zawierający m.in. utwór „Ticking Bomb”, który został wykorzystany jako melodia przewodnia do reklamy gry Battlefield 4[55], a także piosenkę „The Man”, użytą w serii reklam urządzeń elektronicznych firmy Beats by Dr. Dre[56]. W listopadzie wydał trzeci solowy album studyjny pt. Lift Your Spirit, który promował singlami: „Wake Me Up” i „The Man”. Na płycie umieścił także pozostałe utwory, wcześniej wydane na minialbumie, tj.: „Love Is the Answer”, „Can You Do This” i „Ticking Bomb”[57].
W 2014 wspólnie z Davidem Correyem nagrał piosenkę „The World Is Ours”, która została wybrana na oficjalny hymn kampanii reklamowej projektu FIFA World Cup 2014 Trophy Tour[58] i która znalazła się na składance pt. One Love, One Rhythm, wydanej z okazji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w 2014[59]. Również w 2014 pojawił się gościnnie jako mentor w drużynie Adama Levine’a w szóstej edycji programu The Voice[60][61].
W lipcu 2019 supportował Christinę Aguilerę podczas europejskiej trasy koncertowej The X Tour[62][63]. Jesienią 2020 Fox wyemitował czwartą edycję programu The Masked Singer, w której Blacc zajął ostatecznie drugie miejsce w finale[64].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Żonaty z raperką Mayą Jupiter. Mają córkę, Mandelę (ur. 2013)[65].
W 2013 nawiązał współpracę z grupą National Day Laborer Organizing Network, która walczy o prawa imigrantów[66][67].
Solowa dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy studyjne
[edytuj | edytuj kod]- Shine Through (2006)
- Good Things (2010)
- Lift Your Spirit (2013)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Brad Wete: Interview: Aloe Blacc Talks New Album, Touring, and His Rap Past. [w:] Complex [on-line]. www.complex.com, 2012-08-20. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ a b Lilledeshan Bose: Retro Soul Singer and OC Local Aloe Blacc Talks About his Socio-Political Fetish. [w:] OC Weekly [on-line]. www.blogs.ocweekly.com, 2010-09-28. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ a b c d Andres Vasquez, Underground Report: Aloe Blacc & Exile [online], HipHopDX, 17 września 2010 [dostęp 2014-05-02] (ang.).
- ↑ a b Jeff Weiss: Rappers flow toward singing. [w:] LA Times [on-line]. www.articles.latimes.com, 2010-11-14. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Emanon (3) – Acid Nine EP. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Emanon (3) – Steps Through Time 1997-2000. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Emanon (3) – Imaginary Friends. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Emanon (3) – The Waiting Room. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Jazz Liberatorz – What's Real.... [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Aloe Blacc. [w:] RMF FM [on-line]. www.rmf.fm. [dostęp 2014-05-02]. (pol.).
- ↑ Bee-Open Your Mind. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Roseaux – Roseaux. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ France Albums Top 150. [w:] αCharts [on-line]. www.acharts.us, 2012-11-24. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ France Singles Top 100. [w:] αCharts [on-line]. www.acharts.us, 2012-11-24. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Aloe Blacc – The Aloe Blacc EP. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Aloe Blacc – The Aloe Blacc EP 2 : Me & My Music. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ a b Aloe Blacc – Shine Through. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Sean Fennessey: Aloe Blacc – Shine Through. [w:] Pitch Work [on-line]. www.pitchwork.com, 2006-12-15. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ John Murph: Blissful Optimism Fades into Doubt. [w:] NPR [on-line]. www.npr.org, 2006-07-10. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Aloe Blacc – Good Things. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Aloe Blacc – Good Things. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Jack H: Aloe Blacc’s LP, “Good Things,” gets certified Gold in France. [w:] Tunes and More Tunes [on-line]. www.tunesandmoretunes.wordpress.com, 2011-05-05. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Simon Vozick-Levinson: Aloe Blacc's 'I Need a Dollar' (the awesome 'How to Make It in America' theme song) gets a music video. [w:] Music Mix [on-line]. www.music-mix.ew.com, 2010-04-05. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Adam Berlik: Ścieżka dźwiękowa z Fight Night Champion. [w:] Gram.pl [on-line]. www.gram.pl, 2011-02-06. [dostęp 2014-05-02]. (pol.).
- ↑ Ultratop − Goud en Platina – 2010. [w:] Ultratop [on-line]. www.ultratop.be. [dostęp 2014-05-02]. (biał.).
- ↑ Awards 2010 [online], swisscharts.com [dostęp 2014-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-24] (ang.).
- ↑ CERTIFICERINGER. [w:] IFPI [on-line]. www.ifpi.dk. [dostęp 2014-05-02]. (duń.).
- ↑ Gold-/Platin-Datenbank. [w:] BVMI [on-line]. www.musikindustrie.de. [dostęp 2014-05-02]. (niem.).
- ↑ Aloe Blacc – Loving You Is Killing Me. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Green Lights – EP. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Todd Martens, Chris Barton: 72 Hours: Os Mutantes, Aloe Blacc and the Wu-Tang Clan top this weekend's shows. [w:] LA Times [on-line]. www.latimesblogs.latimes.com, 2010-12-02. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Mosi Reeves, Aloe Blacc, 'Good Things' (Stones Throw), [w:] Spin [online], www.spin.com, 9 września 2010 [dostęp 2014-05-02] (ang.).
- ↑ Chris Parkin, Album Review: Aloe Blacc – Good Things (Stones Throw), [w:] NME [online], www.nme.com, 24 września 2010 [dostęp 2014-05-02] (ang.).
- ↑ Fuller company forms label with Sony. [w:] Complete Music Update [on-line]. www.completemusicupdate.com, 2011-11-24. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Red Hot + Rio 2. [w:] Amazon [on-line]. www.amazon.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Various Artists – Red Hot + Rio 2 (Deluxe Edition). [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ About Red Hot. [w:] RHO [on-line]. www.redhot.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Aloe Blacc – 2011 Line Up – Glastonbury Festival – Pilton, United Kingdom. [w:] British Broadcasting Corporation [on-line]. bbc.co.uk. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Jordana Borensztajn: Aloe Blacc, The Kooks, Missy Higgins join Falls Festival. [w:] Nova FM [on-line]. www.novafm.com.au. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ ALOE BLACC & THE GRAND SCHEME. [w:] North Sea Jazz [on-line]. www.northseajazz.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Areif Sless-Kitain, Max Herman, Aloe Blacc at Lollapalooza 2012. Photos and music review [online], Time Out, 4 sierpnia 2012 [dostęp 2014-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-03] (ang.).
- ↑ Brad Wete: Osheaga 2012 Day Three: The Black Keys, Common, and More Finish Strong in Montreal. [w:] Complex [on-line]. www.complex.com, 2012-08-06. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Single Top 50. [w:] Australian Charts [on-line]. www.australian-charts.com, 2013-07-14. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ AUSTRIA TOP 40 – SINGLES TOP 75. [w:] Austrian Charts [on-line]. www.austriancharts.at, 2013-07-12. [dostęp 2014-05-02]. (niem.).
- ↑ SINGLES. [w:] Ultratop [on-line]. www.ultratop.be, 2013-07-13. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Tracklisten Top 40. [w:] Danish Charts [on-line]. www.danishcharts.com, 2013-06-28. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Single Top 100. [w:] Les Charts [on-line]. www.lescharts.com, 2013-08-31. [dostęp 2014-05-02]. (fr.).
- ↑ TOP 100 SINGLES, WEEK ENDING 4 July 2013. [w:] Chart Track [on-line]. www.chart-track.co.uk, 2013-07-04. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-25)]. (ang.).
- ↑ Top airplay. [w:] ZPAV [on-line]. www.zpav.pl, 2013-08-23. [dostęp 2014-05-02]. (pol.).
- ↑ SVERIGETOPPLISTAN – SINGLES TOP 60. [w:] Swedish Charts [on-line]. www.swedishcharts.com, 2013-06-28. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Pop Rock General. [w:] Record Report [on-line]. www.recordreport.com, 2013-09-26. [dostęp 2014-05-02]. (hiszp.).
- ↑ David Renshaw: Avicii's mix of EDM and country has given ravers a wake-up call. [w:] The Guardian [on-line]. www.theguardian.com, 2013-10-24. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Dale Kawashima, Interview with John Ehmann, Senior Director of A&R at Interscope Records [online], SongwriterUniverse.com [dostęp 2014-05-02] (ang.).
- ↑ Aloe Blacc – Wake Me Up. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Battlefield 4 Short Trailer -Ticking Bomb Aloe Blacc. [w:] Youtube [on-line]. www.youtube.com, 2013-11-09. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Beats by Dre x Cesc Fabregas: Hear What You Want Commercial. [w:] Youtube [on-line]. www.youtube.com, 2014-03-23. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Aloe Blacc – Lift Your Spirit. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Najcenniejsze piłkarskie trofeum zawita do Polski [online], Onet.pl [dostęp 2014-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-02].
- ↑ Aloe Blacc Releases World Cup Anthem 'The World Is Ours'. [w:] MTV [on-line]. www.mtv.co.uk, 2014-04-22. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Drumroll please.... [w:] Twitter [on-line]. www.twitter.com, 2014-02-10. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Ashley Lee: 'The Voice' Recap: Contestants Battle On As Aloe Blacc, Jill Scott, Miranda Lambert Join as Mentors. [w:] Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2014-03-19. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ "Christina Aguilera & Aloe Blacc bei den Jazzopen Stuttgart 2019". jazzopen.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-29)].. jazzopen.com. 2019. (niem.) [dostęp 2019-06-29].
- ↑ "Christina Aguilera − Moon and Stars". moonandstars.ch. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-29)].. moonandstars.ch. 2019. (niem.) [dostęp 2019-06-29].
- ↑ Aloe Blacc talks being Mushroom on The Masked Singer | EW.com [online], ew.com [dostęp 2021-05-31] (ang.).
- ↑ Anne Kiplinger: Who is Aloe Blacc? You already know him. [w:] ChicagoNow [on-line]. www.chicagonow.com, 2014-03-13. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-30)]. (ang.).
- ↑ Aloe Blacc Teams with NDLON, abc* Foundation for Acoustic Video of No. 1 "Wake Me Up". [w:] PR Newswire [on-line]. www.prnewswire.com, 2013-10-23. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
- ↑ Van Le: MUST-WATCH: “WAKE ME UP,” FEATURING ALOE BLACC AND DREAMER HARETH ANDRADE. [w:] America's Voice [on-line]. www.americasvoice.org, 2013-10-23. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).