Content-Length: 196621 | pFad | http://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Moro%C5%84czyk

Antoni Morończyk – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Antoni Morończyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Morończyk
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1914
Sielec

Data i miejsce śmierci

15 lipca 1976
Warszawa

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Białystok 1935 skok o tyczce
złoto Kraków 1946 skok o tyczce
złoto Warszawa 1947 skok o tyczce
złoto Poznań 1948 skok o tyczce
złoto Gdańsk 1949 skok o tyczce
złoto Kraków 1950 skok o tyczce
srebro Wilno 1936 skok o tyczce
srebro Łódź 1945 skok o tyczce
brąz Poznań 1934 skok o tyczce
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Olsztyn 1948 skok o tyczce
złoto Poznań 1949 skok o tyczce
srebro Przemyśl 1934 skok o tyczce
srebro Przemyśl 1935 skok o tyczce
srebro Poznań 1938 skok o tyczce
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Antoniego Morończyka na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Antoni Morończyk (ur. 11 maja 1914 w Sielcu, zm. 15 lipca 1976 w Warszawie) – polski lekkoatleta, skoczek o tyczce i trener lekkoatletyczny, wielokrotny mistrz Polski.

Kariera zawodnicza

[edytuj | edytuj kod]

Zdobył sześciokrotnie mistrzostwo Polski w skoku o tyczce: w 1935, 1946, 1947, 1948, 1949 i 1950; był również dwukrotnym wicemistrzem (w 1936 i 1945) oraz brązowym medalistą w 1934. Dwukrotnie zwyciężył w halowych mistrzostwach Polski w 1948 i 1949, a trzy razy zdobył srebrny medal. Zajmował także finałowe lokaty w MP w skoku w dal w 1933 i 1935 i w trójskoku w 1933 i 1934.

8 stycznia 1939 w Toruniu poprawił rekord Polski w trójskoku z miejsca w hali wynikiem 9,09 m[1].

W latach 1935–1950 osiem razy startował w meczach reprezentacji Polski w skoku o tyczce, odnosząc 3 zwycięstwa indywidualne.

Rekord życiowy Morończyka wynosił 4,10 m (21 maja 1939 w Katowicach)[2].

Był zawodnikiem Sokoła-Macierzy Lwów (1931-1935), Warszawianki (1936-1939), AZS Kraków (1945-1948), Syreny Warszawa (1948) i Ogniwa Warszawa (1949-1950).

Osiągnięcia trenerskie

[edytuj | edytuj kod]

Tuż po zakończeniu II wojny światowej wraz z przyjacielem Kazimierzem Stropkiem czasowo przebywał w Sanoku, gdzie był inspiratorem i organizatorem uprawiania sportu wśród młodzieży[3][4] (pierwotnie przed wojną pochodził z podsanockich Olchowiec[5]). W tym czasie jako lekkoatleta startował w barwach Sanoka w rywalizacji międzymiastowej z Rzeszowem[6]. W 1946 został prezesem reaktywowanego wówczas sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[7][8].

Został jednym z trenerów Wunderteamu. W latach 1954–1958 pracował jako trener w PZLA, był zastępcą dyrektora Ośrodka Przygotowań Olimpijskich w Warszawie (1958-1961), a AWF w Warszawie w 1956, a od 1961 do 1965 był wiceprezesem PZLA i szefem szkolenia kadry narodowej.

Uzyskał stopień doktora nauk wychowania fizycznego. Pracował na AWF w Warszawie jako docent, w latach 1974-1976 był zastępcą dyrektora Instytutu Sportu warszawskiej AWF, a od 1971 był kierownikiem Zakładu Lekkiej Atletyki tamże.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Michała i Małgorzaty z domu Gottfried[9]. 8 lipca 1945 poślubił w Sanoku Izabelę Antoninę z domu Szczęścikiewicz (1918-2006)[9][10]. Oboje zostali pochowani na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A39-5-4)[10].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Skok o tyczce (1947)
  • Trening skoków (1953)
  • Lekkoatletyka (1966)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dwa rekordy Polski na przedsezonowym obozie skoczków. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 6 z 9 stycznia 1939. 
  2. Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], old.pzla.pl [dostęp 2021-01-21] (pol.).
  3. Ludzie sanockiego sportu. Jerzy Lisowski. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, Nr 28 (149) z 15 lipca 1994. 
  4. Jerzy Lisowski: Ćwiczenia cielesne, gimnastyka, wychowanie fizyczne i sport w latach 1925–1995. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 172. ISBN 83-903469-0-7.
  5. Artur Bata. Olimpijczyk z Sanoka. „Podkarpacie”, s. 7, Nr 5 (279) z 5 lutego 1976. 
  6. Andrzej Kosiorowski. Sportowcy i działacze 35-lecia. Życiorys w barwach sportu. Albin Małodobry. „Nowiny”, s. 5, Nr 189 z 23 sierpnia 1979. 
  7. Marcin Smoter. Próba reaktywacji Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku w latach 1945–1949. „Rocznik Sanocki 2011”, s. 139-140, 2011. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  8. Zarząd. sokolsanok.pl. [dostęp 2017-08-03].
  9. a b Księga wtóropisów aktów małżeńskich za lata 1936-1945. T. „K”. Cz. II. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
  10. a b Lista pochowanych. Antoni Morończyk, Izabela Antonina Morończyk. um.warszawa.pl. [dostęp 2019-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].
  11. M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1255.
  12. M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387 s. 1575.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 148-149. ISBN 83-9136-63-9-1.
  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  • Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
  • Słownik biograficzny pracowników CIWF i AWF, tom I (pod redakcją Kajetana Hądzelka i Andrzeja Mazura), Warszawa 2000, s. 69-71 (z fotografią)








ApplySandwichStrip

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier!      Saves Data!


--- a PPN by Garber Painting Akron. With Image Size Reduction included!

Fetched URL: http://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Moro%C5%84czyk

Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy