Dzwon „Jan”
Wygląd
Jan – jeden z najstarszych średniowiecznych dzwonów w Polsce i jeden z najstarszych dzwonów kołysanych w Europie Środkowej. Znajduje się w kościele oo. Dominikanów w Sandomierzu. Odlany został przez anonimowego ludwisarza. Zawieszono go w 1389 roku[1].
Zdobią go dwie łacińskie inskrypcje:
- Pod koroną dzwonu:
- IN NOMINE DE PATRIS ET FILII ET SPIRITUS SANCTI. AMEN. FRATER IOHANES PRIOR SANDOMIRIENSIS ANNO DOMINI M CCC L XXX IX
- Polskie tłumaczenie:
- W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Brat Jan, przeor sandomierski. Roku Pańskiego 1389
- W połowie wysokości dzwonu:
- O REX GLORIAE VENI CUM PACE. AGNUS DEI QUI TOLLIS PECCATA MUNDI MISERERE NOBIS
- Polskie tłumaczenie:
- O Królu chwały przyjdź z pokojem. Baranku Boży który gładzisz grzechy świata zmiłuj się nad nami.
Obecnie dzwon jest używany na największe okazje, kilka razy w roku.
Dane
[edytuj | edytuj kod]- ton uderzeniowy: Ais1
- masa: ok. 1150 kg
- średnica klosza 99 cm
- wysokość z koroną: 112 cm
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ S. Makarewicz, Podominikański kościół i klasztor św. Jakuba Apostoła w Sandomierzu, Sandomierz 1979, s. 100-101.