Edward Brzozowski

Edward Brzozowski
Pełne imię i nazwisko	Edward Jan Brzozowski
Data i miejsce urodzenia	11 października 1920 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	25 czerwca 1983 ; Warszawa
Wzrost	175 cm
Pozycja	napastnik, środkowy pomocnik, obrońca
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1949–1950	Kolejarz-Polonia Warszawa
1950–1952	Kolejarz-Polonia Warszawa (asystent)
1953–1956	Gwardia Warszawa
1955	Polska (asystent)
1958	Arkonia Szczecin
1959	Pogoń Szczecin
1960	Polonia Warszawa
1960–1961	Pogoń Szczecin
1961	Polonia Bytom
1962	Odra Opole
1963	Gwardia Warszawa
1964	Zawisza Bydgoszcz
1964–1965	MZKS Gdynia
1965–1966	Hutnik Warszawa
1966	Lech Poznań
1967	Lechia Gdańsk
1968–1971	Polonia Warszawa
1972–1973	Hutnik Warszawa
1974	Polonia Warszawa
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Grób Edwarda Brzozowskiego na Cmentarzu Wolskim w Warszawie

Edward Jan Brzozowski (ur. 11 października 1920 w Warszawie, zm. 25 czerwca 1983 tamże) – polski piłkarz i trener piłkarski. Reprezentant kraju (6A), długoletni zawodnik warszawskiej Polonii.

Piłkarzem Polonii został w 1937. W seniorskiej drużynie debiutował jeszcze przed wojną. Z Polonią triumfował w pierwszych powojennych mistrzostwach Polski (1946). Pełnił funkcję kapitana zespołu. Karierę zakończył w 1951.

W reprezentacji debiutował 26 października 1947 w meczu z Rumunią, ostatni raz zagrał w 1950. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 6 spotkań.

Pracował jako trener, także w Polonii. Największe sukcesy odnosił jednak z Gwardią. Dwukrotnie, w roku 1959, a następnie w latach 1960 –1961, prowadził drużynę Pogoni Szczecin. W 1962 roku prowadził Odrę Opole^[4].

Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Wolskim^[5].

Przypisy

↑ przed 1949 Polonia Warszawa, po 1949 ZKS Kolejarz-Polonia
↑ ^a ^b obecnie Polonia Warszawa
↑ obecnie Arka Gdynia
↑ „Czerwona” kartka dla Edwarda Brzozowskiego (1962).
↑ PAMIĘTAJMY O TYCH, KTÓRZY JUŻ ODESZLI – GROBY POLONISTÓW. kspolonia.pl. [dostęp 2020-05-22].

Bibliografia

Andrzej Gowarzewski i inni: POLONIA WARSZAWIANKA GWARDIA. Prawdziwa historia trzech klubów, Wydawnictwo GiA, Katowice 2003
Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017

[2] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[1] rzed 1949 Polonia Warszawa, po 1949 ZKS Kolejarz-Polonia

[Polonia-3] Polonia Warszawa

[4] Arka Gdynia

[5] „Czerwona” kartka dla Edwarda Brzozowskiego (1962).

[6] PAMIĘTAJMY O TYCH, KTÓRZY JUŻ ODESZLI – GROBY POLONISTÓW. kspolonia.pl. [dostęp 2020-05-22].

[t-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h trener tymczasowy

[z-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h trener zastępczy

[n-9] rowadzenie niepewne

[t-10] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g trener tymczasowy

[t-11] trener tymczasowy

[t-12] trener ad interim

[n-13] trener nieformalny

[t-14] trener tymczasowy

[z-15] trener zastępczy

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[A]

[A]

[B]

[C]

[A]

[A]

[A]

[B]

[C]

Przypisy

Bibliografia

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier! Saves Data!