Filipp Jerszakow

Filipp Jerszakow
Филипп Афанасьевич Ершаков
	generał porucznik
Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1893 ; Taganka, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	lipiec 1942 ; Hammelburg, III Rzesza
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1942
Siły zbrojne	Carska Armia Rosyjska (1914–1918); Armia Czerwona (1918–1942)
Stanowiska	dowódca 22 i 20 Armii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa;; wojna domowa w Rosji;; II wojna światowa †
	Odznaczenia

Filipp Afanasjewicz Jerszakow, ros. Филипп Афанасьевич Ершаков (ur. 11 stycznia^?/23 stycznia 1893 we wsi Taganka, w obwodzie smoleńskim, zm. w lipcu 1942 w Hammelburgu) – generał porucznik Armii Czerwonej.

Życiorys

W 1914 roku powołany do armii rosyjskiej wziął udział w I wojnie światowej. Walczył na Froncie Północno-Zachodnim, dowodził kompanią w stopniu chorążego.

W 1918 roku wstąpił do Armii Czerwonej, uczestniczył w wojnie domowej. Brał udział w walkach przeciwko wojskom gen. Millera na Froncie Północnym jako dowódca kompanii, następnie był zastępcą dowódcy pułku w walkach przeciwko wojskom gen. Judenicza. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, będąc dowódcą pułku.

Po zakończeniu wojny domowej pełnił służbę w Białoruskim Okręgu Wojskowym. W 1924 roku ukończył kurs „Wystrieł”. Następnie kolejno zajmował stanowiska: zastępcy dowódcy pułku, dowódcy pułku strzeleckiego, zastępcy dowódcy dywizji strzeleckiej. W 1930 roku ukończył kurs dowódców przy Akademii Wojskowo-Politycznej. W 1935 roku ukończył Akademię Wojskową im. M. Frunzego.

Po ukończeniu akademii został dowódcą 29 Dywizji Strzeleckiej, a następnie 5 Korpusu Strzeleckiego. W styczniu 1938 roku został zastępcą dowódcy Charkowskiego Okręgu Wojskowego, a w lipcu 1938 roku został dowódcą Uralskiego Okręgu Wojskowego^[1].

Po ataku Niemiec na ZSRR, z wojsk okręgu sformowano 22 Armię, której został dowódcą. Początkowo armia ta znajdowała się w odwodzie Naczelnego Dowództwa Armii Czerwonej. W dniu 2 lipca 1941 roku weszła w skład Frontu Zachodniego i brała udział w walkach tego frontu w rejonie Witebska i Smoleńska.

We wrześniu 1941 roku został dowódcą 20 Armii wchodzącej w skład Frontu Zachodniego. Brał udział w walkach w rejonie Jarcewa, gdzie dowodzona przez niego armia została okrążona. W czasie walk przy wychodzenia z okrążenia w październiku 1941 roku dostał się do niewoli.

Początkowo umieszczono go w obozie jenieckim w miejscowości Wuhlheide (obecnie miejscowość wchodzi w skład Berlina), gdzie umieszczano wyższych oficerów Armii Czerwonej. Wiosną 1942 roku został przeniesiony do Stalagu XIIIC w Hammelburgu, gdzie w lipcu 1942 roku zmarł w wyniku zawału serca.

Pochowany został na cmentarzu jenieckim w Hammelburgu.

Awanse

komkor (15 lipca 1938)
generał porucznik (4 czerwca 1940)^[a]

Ordery i odznaczenia

Uwagi

↑ W związku ze zmianą nazw stopni w Armii Czerwonej.

Przypisy

↑ Konecki 2007 ↓, s. 110.

Bibliografia

Tadeusz Konecki: Labirynt dezinformacji w drugiej wojnie światowej. Od Compiegne 22 czerwca 1940 roku do hasła Dortmund 22 czerwca 1941 roku. Warszawa: 2007. ISBN 978-83-05-13506-1.
Великая Отечественная. Командармы. Военный биографический словарь. Moskwa: Кучково поле, 2005, s. 72-73. ISBN 5-86090-113-5. (ros.).

[2] W związku ze zmianą nazw stopni w Armii Czerwonej.

[CITEREFKonecki2007110-1] Konecki 2007 ↓, s. 110.

[1]

[a]