Francesco Moser

Francesco Moser

Data i miejsce urodzenia	19 czerwca 1951 Giovo
Obywatelstwo	Włochy
Wzrost	180 cm
Kariera seniorska
Lata Drużyna 1973–1975 Filotex 1976–1977 Sanson 1977–1978 Sanson-Columbus-Campagnolo 1979 Sanson-Luxor TV-Campagnolo 1980 Sanson-Campagnolo 1981–1982 Famcucine-Campagnolo 1983 Gis Gelati 1984 Gis Gelati-Tuc-Lu 1985 Gis Gelati-Trentino Vacanze 1986 Supermercati Brianzoli 1987 Brianzoli-Château d’Ax 1988 Saloti-Château d’Ax 1989–1993 brak 1994 Barilla
Dorobek medalowy
Reprezentacja Włochy Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym złoto Lecce 1976 Na dochodzenie Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym złoto San Cristóbal 1977 Start wspólny srebro Ostuni 1976 Start wspólny srebro Nürburg 1978 Start wspólny srebro Valkenburg 1979 Start wspólny

Francesco Moser (ur. 19 czerwca 1951 w Giovo) – włoski kolarz torowy i szosowy, torowy mistrz świata oraz czterokrotny medalista szosowych mistrzostw świata.

Kariera

Moser został zawodowcem w 1973 r. Ten specjalista w jeździe indywidualnej na czas był zdolny do wygrywania wszystkich ważniejszych jednodniowych wyścigów (klasyków), takich jak Mediolan-San Remo (1984) czy Giro di Lombardia (1975, 1978). Równocześnie Moser dominował w tzw. „Piekle Północy”, czyli wyścigu Paryż-Roubaix, który wygrał 3 razy z rzędu w latach 1978–1980. W kolejnych czterech startach w tym wyścigu Moser zawsze stał na podium. W 1978 roku zdobył złoty medal na szosowych mistrzostwach świata w San Cristóbal. Rok wcześniej wywalczył złoto także na torowych mistrzostwach świata w Lecce, gdzie był najlepszy w indywidualnym wyścigu na dochodzenie zawodowców.

W 1984 roku wygrał również Giro d’Italia, mimo że z racji swojej budowy ciała nie był urodzonym „wspinaczem” i swoją przewagę musiał budować na etapach indywidualnej jazdy na czas. Łącznie zdobył 19 zwycięstw etapowych w Giro d’Italia, jak również 2 zwycięstwa etapowe w swoim jedynym starcie w Tour de France w 1975 roku, kiedy to zajął 7. miejsce w generalnej klasyfikacji tego wyścigu wieloetapowego. W Giro d’Italia brał udział 12 razy: jeden raz był zwycięzcą, 2 razy był drugi, 2 razy trzeci, trzy kolejne razy plasował się w pierwszej 10.

W 1984 roku Moser na specjalnie skonstruowanym rowerze do jazdy na czas, na Wyżynie Meksykańskiej, pobił rekord w jeździe godzinnej, ustanowiony 12 lat wcześniej przez Eddy’ego Merckxa. Zakończył karierę w roku 1987. Do dziś legendarną jest rywalizacja między Moserem a jego rodakiem Giuseppe Saronnim. Obaj światowej klasy kolarze podzielili na przełomie lat 70. i 80. włoskich kibiców na dwie konkurujące ze sobą grupy fanów. Zjawisko to porównywano do starszej o ponad 30 lat rywalizacji między Coppistami (zwolennicy Fausto Coppiego) i Bartalistami (fani Gino Bartaliego).

Ważniejsze zwycięstwa

• Mistrzostwo Świata na szosie (1977)
• Mistrzostwo Włoch na szosie (1975, 1979, 1981)
• Giro d’Italia (1984)
• Paryż-Roubaix (1978, 1979, 1980)
• Paryż-Tours (1974)
• Giro di Lombardia (1974)
• Mediolan-San Remo (1984)
• Mistrzostwa Zurychu (1977)
• La Flèche Wallonne (1977)

Linki zewnętrzne

• Profil na cyclingarchives.com (ang.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)]. (ang.).
• Lista sukcesów Mosera na memoire-du-cyclisme.net (fr.)
• Pełna lista zwycięstw na france-cyclisme.com. france-cyclisme.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-02)]. (fr.).
• Rowery sygnowane nazwiskiem Francesco Mosera