Hvannadalshnúkur
Szczyt Hvannadalshnúkur | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
2110 m n.p.m. |
Wybitność |
2110 m |
Pierwsze wejście |
1813 |
Położenie na mapie Islandii | |
64°00′52″N 16°30′40″W/64,014444 -16,511111 |
Hvannadalshnúkur, wym. [ˈkvanːatalsˌn̥ʲuːkʏr] – szczyt górski pochodzenia wulkanicznego położony w południowo-wschodniej Islandii, najwyższy szczyt kraju – według pomiarów z sierpnia 2005 roku wznosi się na 2109,6 m n.p.m.
Pierwszy raz zdobyty przez Norwega, Hansa Frisaka w 1813 r. Drugim zdobywcą szczytu był Anglik Fr. W. Howell w 1891 r.
Pod względem budowy geologicznej jest to typowy nek ryolitowy, pozostałość silnie zerodowanego wulkanu Öræfajökull. Wraz z sąsiednimi szczytami wznosi się jako nunatak nad powierzchnię lodowca Vatnajökull. Góra leży w rejonie Parku Narodowego Skaftafell.