José Ardévol

José Ardévol
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1911 ; Barcelona
Pochodzenie	hiszpańskie
Data i miejsce śmierci	7 stycznia 1981 ; Hawana
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent

José Ardévol (ur. 13 marca 1911 w Barcelonie, zm. 7 stycznia 1981 w Hawanie^[1]^[2]^[3]) – kubański kompozytor i dyrygent pochodzenia hiszpańskiego.

Życiorys

Uczył się u ojca, Fernanda Ardévola, oraz u Hermanna Scherchena^[2]^[4]. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Barcelońskim^[4]. W 1930 roku wyjechał na Kubę^[2]^[3]^[4]. W latach 1936–1941 wykładał historię muzyki i estetykę w konserwatorium w Hawanie, w latach 1945–1950 był wykładowcą kompozycji na uniwersytecie w Hawanie^[4]. Od 1934 do 1952 roku dyrygował Orquestra de Cámara de la Habana^[4]. W latach 1938–1959 i 1965–1968 wykładał kompozycję w Conservatorio Amadeo Roldan^[4]. Od 1968 roku był wykładowcą Escuela Nacional de Música^[4]. Założyciel Grupo de renovación musical (1942)^[3]. Był redaktorem naczelnym czasopisma Musicalia, pisywał też krytyki muzyczne do pisma Acción^[2].

Twórczość

Po dojściu do władzy Fidela Castro w 1959 roku odegrał wiodącą rolę w organizacji życia muzycznego na Kubie^[1]^[3]^[4]. W okresie międzywojennym tworzył w stylistyce neoklasycznej z elementami narodowymi, później uległ wpływom Antona Weberna^[4]. Pod koniec życia zaadaptował nowsze techniki takie jak aleatoryzm^[4]. Opublikował zbiór esejów Música y revolución (Hawana 1966)^[4].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[4])

Utwory orkiestrowe

3 symfonie (I 1943 nowa wersja 1947, II 1945, III 1946)
3 concerti grossi (1937, 1937, 1946)
Koncert na 3 fortepiany i orkiestrę (1938)
Koncert na fortepian i instrumenty dęte drewniane (1944)
Wariacje symfoniczne na wiolonczelę i orkiestrę (1951)
Triptico de Santiago (1953)
Música para pequeña orquestra (1958)
Movimiento sinfónico I (1967) i II (1969)
El son na skrzypce i orkiestrę (1952)
Música na gitarę i orkiestrę kameralną (1967)

Utwory kameralne

Concerto II na 6 instrumentów smyczkowych (1932)
Kwintet dęty (1957)
3 kwartety smyczkowe
6 sonat triowych na różne zestawy instrumentów

Utwory wokalno-instrumentalne

kantata Lenin na 6 głosów solowych, chór i orkiestrę (1970)
Cantos de la revolución na chór a cappella (1962)
Pour Viet-nam na chór a cappella (1966)

Balet

Forma na chóry i orkiestrę (1942)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 107. ISBN 0-02-865526-5.
↑ ^a ^b ^c ^d Martha Furman Schleifer, Gary Galván: Latin American Classical Composers: A Biographical Dictionary. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 42–43. ISBN 978-0-8108-8870-8.
↑ ^a ^b ^c ^d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 24. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 64–65. ISBN 83-224-0113-2.

[baker-1] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 107. ISBN 0-02-865526-5.

[latinamerican-2] Martha Furman Schleifer, Gary Galván: Latin American Classical Composers: A Biographical Dictionary. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 42–43. ISBN 978-0-8108-8870-8.

[harvard-3] The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 24. ISBN 0-674-37299-9.

[encmuz-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 64–65. ISBN 83-224-0113-2.

[1]

[2]

[3]

[4]